Ο Φάνης Χηνάς (Μαραθιά Ευρυτανίας 1940 - Βόλος 12 Φεβρουαρίου 1992) ήταν Έλληνας ηθοποιός. Έπαιξε στην σειρά «Επιστροφή», που προβλήθηκε από την κρατική τηλεόραση το φθινόπωρο του 1982. Μικρό παιδί ακόμα, κατάλαβε ότι η ζωή του είναι στην τέχνη και έτσι από πολύ νωρίς ασχολήθηκε με το θέατρο και τον κινηματογράφο, καταγράφοντας δεκάδες συμμετοχές ακόμα και στην τηλεόραση. Αποφοίτησε από τη Δραματική σχολή του Πέλου Κατσέλη και συνεργάστηκε με τους μεγάλους της έβδομης τέχνης, συμμετείχε σε πολλές ελληνικές ταινίες και διέπρεξε στο θέατρο. Πρωτοεμφανίστηκε το 1961 με το Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν, με το έργο "Τα Νέα Παιδιά" του Ζ. Λακούρ. Στα χρόνια της δικτατορίας μετανάστευσε στην Γαλλία, όπου παρακολούθησε μεταξύ άλλων σεμινάρια παντομίμας δίπλα στον Μαρσέλ Μαρσώ. Είχε αξιόλογη θεατρική παρουσία. Στον κινηματογράφο πρωταγωνίστησε στις ταινίες : "Εμείς οι Αμαρτωλοί" (1966), "Το Πρόσωπο της Μέδουσας" (1966), "Κοινωνία Ώρα Μηδέν" (1966), "Ναι μεν, αλλά…" (1972). Στην τηλεόραση, πρωταγωνίστησε στις σειρές: "Χαμένος Παράδεισος" (1977), "Επιστροφή" (1982) και "Όλη η Δόξα Όλη η Χάρη" (1988). Για την συμμετοχή του στην ταινία "Knock out" με τον Γιώργο Κιμούλη, κέρδισε το βραβείο Β' ανδρικού ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 1986. Η ίδια ταινία έλαβε επίσης βραβείο για την μουσική του Γιώργου Χατζηνάσιου και για τα 10 μουσικά κομμάτια που ερμήνευσαν μεταξύ άλλων ο Παύλος Σιδηρόπουλος, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Βλάσσης Μπονάτσος και ο Γιάννης Μηλιώκας. Ιστορική έμεινε η πιστή απόδοση του ποιήματος "Πρέβεζα" του Κώστα Καρυωτάκη, ένα σπάνιο ηχητικό απόσπασμα που διασώζεται. Εξάλλου ο Χηνάς βρισκόταν πολύ κοντά στον Καρυωτάκη λόγω ψυχοσύνθεσης. Επίσης εκπληκτική ήταν η απαγγελία του πάνω στο "Μονόγραμμα" του Οδυσσέα Ελύτη, η οποία επίσης διασώζεται από το αρχείο της Ο Φάνης Χηνάς ήταν ένας μοναχικός χαρακτήρας αλλά και μεγάλο ταλέντο, το οποίο όμως δεν αξιοποιήθηκε όσο θα έπρεπε. Ο Φάνης Χηνάς ήταν ένας μοναχικός χαρακτήρας αλλά και ταυτόχρονα ένα μεγάλο ταλέντο, το οποίο δεν αξιοποιήθηκε όσο θα έπρεπε. Και αυτό γιατί τα τελευταία χρόνια της ζωής του ήταν εξαρτημένος από το αλκοόλ με αποτέλεσμα να πεθάνει σε ηλικία μόλις 52 ετών, από εγκεφαλίτιδα. Ως ελάχιστο φόρο τιμής στο πρόσωπό του, το Δημοτικό Θέατρο Δάφνης έδωσε το όνομα αυτού του ηθοποιού.
Φιλμογραφία
Γκολφ Στρημ (1991)
Νοκ άουτ (1986) [Φάνης]
Αλταμίρα (1986)
Μπορντέλο (1985) [Λοχαγός Μason]
Ζήτημα ζωής και θανάτου (1973)
Ναι μεν, αλλά... (1972) [Φάνης]
Αέρα,αέρα,αέρα (1972)
Μαντώ Μαυρογένους (1971)
Βόρτεξ (1967) [Φίλιππος]
Εμείς οι αμαρτωλοί (1966)
Κοινωνία ώρα μηδέν (1966)[δημοσιογράφος]
Το πρόσωπο της Μέδουσας (1966)
Μεγάλη μου αγάπη (1966)
Μια σφαίρα στην καρδιά (1965)
ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου