Ο Αλέξης Γκόλφης (Γκολφινόπουλος, 1948- 2007) ήταν Έλληνας ηθοποιός, που έγινε γνωστός στο ευρύ τηλεοπτικό κοινό από το ρόλο του Μανωλιού στη σειρά "Ο Χριστός ξανασταυρώνεται ", στα μέσα της δεκαετίας του 1970. Τα τελευταία χρόνια κυκλοφορούσε παραπαίοντας στο κέντρο της Αθήνας. Ο θάνατός του και οι συνθήκες υπό τις οποίες έγινε γνωστός, φέρνει στη μνήμη το θάνατο μιας άλλης ηθοποιού, της Σαπφώς Νοταρά.
Έκανε τα πρώτα του βήματα στον κινηματογράφο, παίζοντας πολύ μικρούς ρόλους σε ταινίες του Θανάση Βέγγου, με το όνομα "Άλεξ Γκόλφης" στους τίτλους. Η μεγάλη του στιγμή ήταν στην τηλεόραση, όταν ο σκηνοθέτης Βασίλης Γεωργιάδης του ανέθεσε το ρόλο του Μανωλιού- Χριστού στη συγκλονιστική σειρά από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Νίκου Καζαντζάκη, το 1975-76. Εκτός από αυτή τη σειρά όμως, συμμετείχε και σε πολλές άλλες παραγωγές της ελληνικής τηλεόρασης που σημείωσαν τεράστια επιτυχία, όπως "Λόγω Τιμής" και "Η Απόδραση" (1996).
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ήταν πολύ δύσκολα και ο ηθοποιός έπαιρνε για χρόνια ουσίες. Ο Αλέξης Γκόλφης είχε παραδεχθεί ο ίδιος ότι ο κόσμος τον αναγνώριζε συχνά στο δρόμο τον σταματούσε , βλέποντας στο πρόσωπό του εκείνο του Χριστού.Η τελευταία του εμφάνιση ήταν σε μεσημεριανή εκπομπή όπου μιλούσε, με αξιοπρέπεια, για το δράμα που ζούσε. Πέθανε το 2007 σε ηλικία 59 ετών, μόνος και αβοήθητος. Ο θάνατός του αποκαλύφθηκε έπειτα από δύο μήνες, στις 9 Οκτωβρίου 2007. Από τον Αύγουστο του 2007 ο Γκόλφης βρισκόταν στο νεκροτομείο και κανείς δεν τον είχε αναζητήσει. Μόλις το μεσημέρι της 9ης Οκτωβρίου αποκαλύφθηκε ότι ο άτυχος ηθοποιός άφησε την τελευταία του πνοή στα μέσα Αυγούστου. Ζούσε, άστεγος και ρακοσυλλέκτης, στην πλατεία Κολιάτσου. Τα τελευταία δέκα χρόνια ζούσε σε ένα άθλιο σπίτι στα Πατήσια . Σύμφωνα με πληροφορίες του Στέφανου Χίου –ο οποίος επιμελήθηκε άρθρο στην εφημερίδα "Εσπρέσο"- από κατοίκους της περιοχής, ο Αλέξης Γκόλφης «τον τελευταίο καιρό έπινε πολύ γυρνώντας σαν σκιά στους σκοτεινούς δρόμους».Όπως είπαν οι ίδιοι, ένιωσε αδιαθεσία, μεταφέρθηκε ημιλιπόθυμος στον Ερυθρό Σταυρό και λίγη ώρα αργότερα κατέληξε από οξύ καρδιακό επεισόδιο. Η ΕΡΤ, τιμώντας την προσφορά του καλλιτέχνη και παλαιού συνεργάτη της, αποφάσισε να γίνει η κηδεία του με δαπάνη της. Η ταφή έγινε στις 11 Οκτωβρίου 2007 από το Νεκροταφείο Ζωγράφου.
Φιλμογραφία
Κάλλιο πέντε και στο χέρι (1965)[ορχήστρα]
Βοήθεια! Ο Βέγγος φανερός πράκτωρ ''000''(1967)[υποψήφιος πράκτορας]
Καλώς ήλθε το δολάριο (1967)[Αμερικάνος ναύτης]
Ο κόσμος τρελάθηκε (1967)[πελάτης κέντρου διασκέδασης]
Κολωνάκι διαγωγή μηδέν (1967)[πελάτης κέντρου διασκέδασης]
Όταν οι γυναίκες αγαπούν (1967)[στη γκαλερί]
Για την καρδιά της Ωραίας Ελένης (1967)[στο κλαμπ]
Μίνι φούστα και καράτε (1967)[μουσικός]
Τρελός παλαβός και Βέγγος (1967)
Κάποτε κλαίνε και οι δυνατοί (1967)[πελάτης εστιατορίου και κέντρου διασκέδασης]
Δακρυσμένα μάτια (1967)[πελάτης κέντρου διασκέδασης]
Ο γαμπρός μου ο προικοθήρας (1967)[πελάτης κέντρου διασκέδασης]
Για την καρδιά της Ωραίας Ελένης (1967)[πελάτης κέντρου διασκέδασης]
Καλώς ήρθε το δολάριο (1967)[ναύτης]
Της ζήλιας τα καμώματα (πελάτης κέντρου διασκέδασης]
Δακρυσμένα μάτια (1967)[πελάτης κέντρου διασκέδασης]
Η κόμισσα της φάμπρικας (1969)[στο κλαμπ]
Θυμήσου αγάπη μου... (1969)
Συνωμοσία στη Μεσόγειο (1975)
Η γυναίκα που έβλεπε όνειρα (1989)
Τέλος εποχής (1994)
Ο αδελφός μου κι εγώ (1998)
ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ
ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου