ΗΘΟΠΟΙΟΙ, ΧΟΡΕΥΤΕΣ, ΚΟΜΠΑΡΣΟΙ ΚΛΠ ΠΟΥ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝ ΣΕ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ .
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΤΟΝ ΠΑΝΟ ΧΟΝΔΡΟΠΟΥΛΟ.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΝΑ ΑΝΕΒΑΣΩ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ''ΜΟΥΣΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ''
Κάποιες σελίδες, αντιγράφουν τις αναρτήσεις μου χωρίς να αναφέρουν από που βρήκανε τα στοιχεία τους. Εγώ πάντα μα ΠΑΝΤΑ αναφέρω τις πηγές μου--εαν τυχόν το έχω πάρει από κάπου.
ΚΑΛΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟ ΙΔΙΟ...

Πέμπτη 4 Αυγούστου 2011

ΣΤΕΛΙΟΣ ΒΟΚΟΒΙΤΣ

Στέλιος Βόκοβιτς
Ο Στέλιος Βόκοβιτς γεννήθηκε στη Χαρταλιμή της Κωνσταντινούπολης το 1912 και ήλθε στην Αθήνα το 1922. Αποφοίτησε με άριστα από τη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου και πραγματοποίησε την πρώτη του επαγγελματική εμφάνιση το 1937, ερμηνεύοντας το ρόλο του Φραγκίσκου στον Άμλετ του William Shakespeare (σκηνοθεσία του Δημήτρη Ροντήρη, με τον Αλέξη Μινωτή στον ομώνυμο ρόλο). Η συνεργασία του με την κρατική σκηνή συνεχίστηκε μέχρι το καλοκαίρι του 1941, σε παραγωγές έργων κλασικού ρεπερτορίου, αρχαίου δράματος και νεοελληνικού θεάτρου, σκηνοθετημένες στην πλειονότητά τους από τον Δημήτρη Ροντήρη, αλλά και από τον Τάκη Μουζενίδη, τον Δημοσθένη Ματσούκη και τον Πέλο Κατσέλη. Από το καλοκαίρι του 1941 μέχρι το καλοκαίρι του 1948 συνεργάστηκε κυρίως με τον θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη και σποραδικά με τους θιάσους Κατερίνας Ανδρεάδη, Μαίρης Αρώνη-Δημήτρη Χορν, Νίκου Χατζίσκου-Μελίνας Μερκούρη και Κώστα Μουσούρη-Ρενάτο Μόρντο-Γιώργου Ανεμογιάννη. Το φθινόπωρο του 1946 επέστρεψε στο Εθνικό Θέατρο, το οποίο υπηρέτησε επί σειρά ετών, μέχρι το 1982 – με ένα σύντομο διάλειμμα κατά τα έτη 1950-1952, οπότε συνεργάστηκε με την Ελληνική Σκηνή του Δημήτρη Ροντήρη και το θίασο Κοτοπούλη. Κατά τη διάρκεια της μακρόχρονης θητείας του στο Εθνικό, ο Στέλιος Βόκοβιτς διακρίθηκε σε ρόλους από το σύγχρονο και κλασικό ρεπερτόριο, ιδιαίτερα όμως σε ρόλους αγγελιαφόρων σε αρχαίες τραγωδίες. Το 1973 ερμήνευσε τον Γαλιλαίο στη Ζωή του Γαλιλαίου (Leben des Galilei) του Bertolt Brecht (σε μετάφραση και σκηνοθεσία του Σπύρου Α. Ευαγγελάτου). Οι τελευταίες θεατρικές εμφανίσεις του σημειώθηκαν την περίοδο 1982-1985, στο Απλό Θέατρο της Καλλιθέας  –Τα γούστα του κυρίου Σλόαν (Entertaining Mr Sloan) του Joe Orton και Τα λάθη μιας νύχτας (She stoops to conquer, or The mistakes of a night) του Oliver Goldsmith, σε σκηνοθεσία του Αντώνη Αντύπα– και στο θέατρο Διονύσια: Δόνια Ροζίτα (Doňa Rosita la soltera) του Federico García Lorca, με το θίασο «Προσκήνιο» του Αλέξη Σολομού. Αδελφός του ήταν ο ηθοποιός Νίκος Βούκοβιτσς (1917-2009)
Πέθανε το 1990.
Φιλμογραφία
Υπόγεια διαδρομή (1983) [πρωθυπουργός] 
Ώρες αγάπης, ώρες πολέμου (1970)
Η Οδύσσεια ενός ξεριζωμένου (1969)
Πάρε το δάκρυ μου (1965) [Ανδρέας Λεβαντής]
Φαίδρα (1962) [Σταύρος]
Τα χέρια (1962)
Ενώ σφύριζε το τραίνο (1961)
Η Χιονάτη και τα 7 γεροντοπαλλήκαρα (1960) [πατέρας Αλέξιας]
Στην Κύπρο, άρχισε η αγάπη μας (1960)[Ταξίαρχος Anthony Emery Gordon, υποδιοικητής μονάδας στη Λευκωσία, σύζυγος Μάρθας] 
Η ζαβολιάρα (1959) [Παντελής Σφίγγος]
Όπου φτώχεια και φιλότιμο (1957)
Το οργανάκι του Αττίκ (1955) [Κλέαρχος]
Η φωνή της καρδιάς (1942)
ΑΠΟ ΤΟ http://www.elia.org.gr/

1 σχόλιο:

Teoant είπε...

Κηδεύτηκε στο Α νεκροταφείο και δυστυχώς πέθανε ξεχασμένος αυτός ο μεγάλος ηθοποιός από τον Τύπο δεν είχαν δώσει πολύ σημασία και λίγοι ηθοποιοί τον είχαν αποχαιρετήσει ανάμεσα τους ο Μινωτής και ο Χορν