ΗΘΟΠΟΙΟΙ, ΧΟΡΕΥΤΕΣ, ΚΟΜΠΑΡΣΟΙ ΚΛΠ ΠΟΥ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝ ΣΕ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ .
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΤΟΝ ΠΑΝΟ ΧΟΝΔΡΟΠΟΥΛΟ.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΝΑ ΑΝΕΒΑΣΩ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ''ΜΟΥΣΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ''
Κάποιες σελίδες, αντιγράφουν τις αναρτήσεις μου χωρίς να αναφέρουν από που βρήκανε τα στοιχεία τους. Εγώ πάντα μα ΠΑΝΤΑ αναφέρω τις πηγές μου--εαν τυχόν το έχω πάρει από κάπου.
ΚΑΛΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟ ΙΔΙΟ...

Σάββατο 27 Ιουλίου 2024

Τετάρτη 24 Ιουλίου 2024

ΘΩΜΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ

Θωμάς Οικονόμου

Ο Θωμάς Οικονόμου (12 Ιουλίου1864 - 21 Μαρτίου 1927) ήταν ηθοποιός και ένας από τους πρώτους σκηνοθέτες τους νεοελληνικού θεάτρου. Γιος του ζωγράφου της Αυλής τωνΑψβούργων Αριστείδη Οικονόμου γεννήθηκε στη Βιέννη στις 12 Ιουλίου 1864 όπου σπούδασε και ξεκίνησε την καριέρα του ως ηθοποιός. Στην Ελλάδα ήρθε το 1900-1901 αρχικά ως καθηγητής της Δραματικής Σχολής του τότε «Βασιλικού Θεάτρου» και έπειτα, μετά την αποχώρηση του Άγγελου Βλάχου, ως σκηνοθέτης. Εκεί θα γνωρίσει τη νεαρή Μαρίκα Κοτοπούλη, με την οποία θα συνάψει μαζί της ερωτικό δεσμό και θα την αναδείξει ως πρωταγωνίστρια του θιάσου. Το 1906 εγκατέλειψε το Βασιλικό Θέατρο (Ελλάδα) μαζί με την Μαρίκα Κοτοπούλη, με την οποία και θα συνεργαστεί στο θίασο του πατέρα της συντρόφου του, Δημήτρη Κοτοπούλη,  προκειμένου να παρουσιάσουν τις νεωτεριστικές προτάσεις τους στο αθηναϊκό κοινό. Η προσπάθεια τους θα στεφθεί από θετικές κριτικές αλλά και παταγώδη εισπρακτική αποτυχία που θα οδηγήσει τον Οικονόμου στο θεατρικό περιθώριο και τη σχέση τους στην καταστροφή.

Από το 1918 έως το 1922, θα εργαστεί στο Ωδείο Αθηνών ως καθηγητής υποκριτικής και διευθυντής του θιάσου. Μεταξύ των πολλών μαθητών του διακρίνουμε και το Δημήτρη Ροντήρη. Η συνεισφορά του στο ελληνικό θέατρο, τόσο σκηνοθετικά και υποκριτικά όσο και κυρίως από τη θέση του δασκάλου, θεωρείται καθοριστική. Η αισθητική άποψη του Οικονόμου ήταν νατουραλιστική «που τον οδηγούσε σε εξεζητημένες ακρότητες, όπως αυτή με τη Μ. Κοτοπούλη την οποία υποχρέωνε να επισκέπτεται ασθενείς του φρενοκομείου για να βασίσει πάνω στη συμπεριφορά τους; την απόδοση του ρόλου της Μαργαρίτας στην τελευταία πράξη του Φάουστ του Γκαίτε». Ως διευθυντής του Βασιλικού Θεάτρου δίδαξε κυρίως Σαίξπηρ και Γερμανούς δραματουργούς, όπως ο Γκαίτε, Σίλλερ, Grillparzer, Κλάιστ και άλλους. Αγνόησε σχεδόν εντελώς τους Γάλλους συγγραφείς. Ήταν ο πρώτος που εισήγαγε τη δημοτική γλώσσα στην ερμηνεία των τραγωδιών. Πέθανε από ημιπληγία στο Γαλλικό Νοσοκομείο της Αθήνας στις 21 Μαρτίου 1927.

Φιλμογραφία

Ο ανήφορος του Γολγοθά (1917)

ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

 

Σάββατο 13 Ιουλίου 2024

ΝΕΛΛΗ ΜΑΣΛΟΥΜ

Νέλλη Μασλούμ

Η Νέλλη Μασλούμ ή Μαζλουμίδου ή Νέλλη Κάλβο (πραγματικό όνομα: Νέλλη Μαζλούμ-Κάλβο) (9 Ιουνίου 1929 - 21 Φεβρουαρίου 2003), μια Αιγυπτιώτισσα ιταλικής καταγωγής από πατέρα και ελληνικής από μητέρα, ήταν ηθοποιός, χορογράφος, χορεύτρια και δασκάλα χορού. Έχει κάνει πολλές εμφανίσεις στον κινηματογράφο και την τηλεόραση της Αιγύπτου, σόλο και με τον «Αραβικό θίασο χορευτών της Νέλλης Μασλούμ». Πρώτη κινηματογραφική της εμφάνιση ήταν το 1938 στην ταινία ''Η προσφυγοπούλα'', με πρωταγωνίστρια τη Σοφία Βέμπο, στον ρόλο της κόρης της. Από σφάλμα αναφέρεται ότι ήταν μητέρα του διάσημου τραγουδιστή Ντέμη Ροπυσσου. Όμως, πρόκειται για συνωνυμία. Η Νέλλη Μασλούμ απέκτησε το επώνυμο Ρούσσου, μετά τον γάμο της με τον Αιγυπτιώτη βιομήχανο ζαχαρωτών Ανδρέα Ρούσσο, με τον οποίο απέκτησε ένα γιο και μια κόρη: τη χορογράφο και δασκάλα χορού Μαριάννα-Μαντρί Ρούσου Μασλούμ. Ενώ γονείς του Ντέμη Ρούσσου υπήρξαν ο μηχανικός και κλασσικός κιθαρίστας Γεώργιος Ρούσσος και η σύζυγός του Όλγα Βεντούρη.

Φιλμογραφία

Η προσφυγοπούλα (1938)

ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

 

Σάββατο 6 Ιουλίου 2024

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΔΑΜΑΣΚΟΣ

Ευάγγελος Δαμάσκος

Ο Ευάγγελος Δαμάσκος (Πειραιάς 1874, - 1942) ήταν Έλληνας Ηθοποιός. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών στην οποία και αρίστευσε. Πρωτοεμφανίστηκε στη θεατρική σκηνή συνεργαζόμενος με τον θερινό θίασο του Λεκατσά στο θερινό θέατρο «Αθήναιον» το 1895. Από τότε και επί μια περίπου συνεχή 35ετία ο Δαμάσκος συνεργάσθηκε με όλους σχεδόν τους τότε θιάσους μέχρι τον Μάρτιο του 1929 οπότε και αποχώρησε. Είχε συνεργαστεί ιδαίτερα με τον Χριστομάνο στη «Νέα Σκηνή» και στο τότε «Βασιλικό Θέατρο».

Φιλμογραφία

Ο παλιάτσος της ζωής (1930)

ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

 

Σάββατο 29 Ιουνίου 2024

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΕΡΖΑΚΗΣ

Γιώργος Τερζάκης

Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1920 και απεβίωσε το 1998. Αρχικά υπήρξε μαθητής του Γ. Αγγελόπουλου (1940). Με υποτροφία του Γεωργίου Νάζου παρακολούθησε μαθήματα στο Ωδείο Αθηνών. Το 1952 μεταγράφηκε στο Εθνικό Ωδείο με υποτροφία και ολοκλήρωσε σπουδές αποφοιτώντας με Α’ Βραβείο. Το 1954 πρωτοεμφανίστηκε ως ηθοποιός σε θιάσους μουσικής κωμωδίας και οπερέτας του Τάκη Μουζενίδη, περιοδεύοντας σε Κωνσταντινούπολη, Κύπρο και Αίγυπτο. Εμφανίστηκε σε μουσικές παραστάσεις σε διάφορα αθηναϊκά θέατρα. Την περίοδο 1958/91 συνεργάστηκε με την ΕΛΣ σε 115 παραγωγές ή/και αναβιώσεις παραγωγών. Ερμήνευσε βασικούς και βοηθητικούς ρόλους βαθύφωνου σε 22 όπερες, όπως: Ο κουρέας της Σεβίλλης, Το ελιξίριο του έρωτα, Μπορίς Γκοντουνόφ, Υπόθεση Χοβάνσκι, Ο έρωτας για τα τρία πορτοκάλια, Ντον Τζοβάννι, Ο μυστικός γάμος, Ο κύριος Μπρουσκίνο, Μποέμ, Τόσκα, Μανόν Λεσκώ, Η έξυπνη κ.ά. Εμφανίστηκε, επίσης, στο μιούζικαλ Σόου Μπόουτ και σε 14 οπερέτες, όπως: H πριγκίπισσα της τσάρντας, Η ωραία Ελένη, Η νυχτερίδα, Κοντέσσα Μαρίτσα, H εύθυμη χήρα, Μια νύχτα στη Βενετία, Το σπίτι των τριών κοριτσιών κ.ά. Τέλος, τραγούδησε στα ελληνικά έργα Το δαχτυλίδι της μάνας, Ο βαφτιστικός, Χριστίνα, Οι απάχηδες των Αθηνών, Στα παραπήγματα. Ασχολήθηκε με τις εικαστικές τέχνες. Διετέλεσε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου και της Καλλιτεχνικής Επιτροπής της ΕΛΣ (1981/88).

Φιλμογραφία

Η φτώχεια θέλει καλοπέραση (1958)
ΑΠΟ ΤΟ https://virtualmuseum.nationalopera.gr/

 

Τετάρτη 26 Ιουνίου 2024

ΚΩΣΤΑΣ ΠΟΛΙΤΙΔΗΣ

Κώστας Πολιτίδης

Φιλμογραφία

Ο δοσίλογος (1970)

Η μεγάλη στιμή του '21: Παπαφλέσσας (1971)

Οι κολασμένοι του σεξ (1974)

Παύλος Μελάς (1974)

Ο ανώμαλος (1975)

Αν μάθετε τίποτα (1979)

 

Τετάρτη 19 Ιουνίου 2024

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΟΡΥΖΗΣ

Κωνσταντίνος Κορυζής

Φιλμογραφία

Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο (1955)

Η καφετζού (1956)[τσαγκάρης]

Ο Γιάννης τά΄κανε θάλασα (1964)

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ ΤΟ https://www.facebook.com/mousikotheatroepitheorisi/