ΖΩΗ ΛΑΣΚΑΡΗ

Ζωή Λάσκαρη
Η Ζωή Λάσκαρη του Κωνσταντίνου και της Αφροδίτης (το γένος Μπακοπούλου), ήταν Ελληνίδα ηθοποιός. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 12 Δεκεμβρίου του 1942 (άλλη πηγή αναφέρει το 1940, άλλη το 1943 κι άλλη το 1944-αν είχε γεννηθεί 12 Δεκεμβρίου του 1944, τότε ο πατέρας της είναι άλλος, διότι αυτός δολοφονήθηκε το 1943). Ήταν μια από τις διασημότερες σταρ του παλιού ελληνικού κινηματογράφου.
Το πραγματικό της όνομα είναι Ζωή Κουρούκλη. Το 1959 στέφθηκε Σταρ Ελλάς και αυτή ήταν η αφορμή ώστε ο Γιάννης Δαλιανίδης να την επιλέξει για πρωταγωνίστρια της ταινίας "Ο Κατήφορος" το 1961. Η επιτυχία της ταινίας την έκανε μία από τις μεγαλύτερες σταρ της εποχής και μόνιμη πρωταγωνίστρια του ελληνικού κινηματογράφου, υπογράφoντας αποκλειστικό συμβόλαιο με την μεγαλύτερη ελληνική εταιρία παραγωγής, την Φίνος Φιλμ. Από τότε πρωταγωνίστησε σε πολύ μεγάλες κινηματογραφικές επιτυχίες και σε όλα τα είδη ταινιών (κωμωδίες, δραματικές και μιούζικαλ) κατά την χρυσή περίοδο του ελληνικού κινηματογράφου. Ο Φιλοποίμην Φίνος επέλεξε να μην κρατήσει το πραγματικό της επίθετο, προκειμένου να μη γίνεται σύγχυση με την πρώτη της εξαδέλφη Ζωή Κουρούκλη, η οποία ήταν ήδη γνωστή τραγουδίστρια. Το επίθετο Λάσκαρη επέλεξε ο Γιάννης Δαλιανίδης από την ονομασία ενός δρόμου στην Κυψέλη. Η Ζωή Λάσκαρη μαζί με την Αλίκη Βουγιουκλάκη και την Τζένη Καρέζη θεωρούνταν οι μεγαλύτερες ντίβες της εποχής και οι πιο εμπορικές σταρ στην Ελλάδα. Η εικόνα που διαμόρφωσε μέσα από τις ταινίες της ήταν αυτή μιας δυναμικής και μοιραίας γυναίκας, ενώ αποτελούσε το κρυφό απωθημένο πολλών αντρών. Πολλές οι επιτυχίες στις οποίες πρωταγωνίστησε όπως "Μερικοί το προτιμούν κρύο", "Νόμος 4000", "Κορίτσια για φίλημα", "Στεφανία", "Μια κυρία στα μπουζούκια", "Οι θαλασσιές οι χάντρες" και πολλές άλλες. Συνεργάστηκε πολλές φορές με άλλα μεγάλα ονόματα όπως Ρένα Βλαχοπούλου, Ντίνος Ηλιόπουλος, Κώστας Βουτσάς, Μάρθα Καραγιάννη, Μαίρη Χρονοπούλου, Αλέκος Αλεξανδράκης, Φαίδων Γεωργίτσης, Νίκος Κούρκουλος κ.ά. Μετά την πτώση του εμπορικού ελληνικού κινηματογράφου στα μέσα της δεκαετίας του 1970 στράφηκε αποκλειστικά στο θέατρο έχοντας εκτός των άλλων συνεργαστεί με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος με παραστάσεις όπως το "Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ", "Οι γυναίκες της Τροίας", "Οι Εραστές του ονείρου" με τον Τόλη Βοσκόπουλο και άλλες.  Η προσωπική της ζωή πάντα απασχολούσε τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και πολλές σχέσεις της είχαν συζητηθεί και κυρίως αυτή με τον Τόλη Βοσκόπουλο. Ήταν παντρεμένη με τον γνωστό δικηγόρο Αλέξανδρο Λυκουρέζο από το 1976 και έχουν μία κόρη, τη Μαρία - Ελένη (πρώην σύζυγος του ηθοποιού Απόστολου Γκλέτσου). Από προηγούμενο γάμο της με τον Πέτρο Κουτουμάνο είχε αποκτήσει άλλη μία κόρη, τη Μάρθα (που είχε παντρευτεί τον Βλάσση Μπονάτσο).
Είχε διατελέσει δημοτική σύμβουλος στον Δήμο Αθηναίων έχοντας εκλεγεί με το ψηφοδέλτιο του Δημήτρη Αβραμόπουλου. Πέθανε στις 18 Αυγούστου 2017 στο Πόρτο Ράφτη από έμφραγμα του μυοκαρδίου.
Φιλμογραφία
Επικίνδυνο παιχνίδι (1982) [Άννα]
Οι εραστές του ονείρου (1974) [Ζωή Κυριαζή]
Αστερισμός της Παρθένου (1973) [Κούλα]
Αιχμάλωτοι του μίσους (1972) [Βίκυ Κουβαριώτη-φον Ζίραχ]
Μαριχουάνα stop! (1971) [Καίτη Λαγοπούλου]
Αυτοί που μίλησαν με τον θάνατο (1970) [Μάρθα Αναστασοπούλου]
Αγάπη για πάντα (1969) [Ελένη]
Γυμνοί στο δρόμο (1969) [Ξένια Κουμαριανού]
Μια κυρία στα μπουζούκια (1968) [Άννα Μασούρου]
Όλγα αγάπη μου (1968) [Όλγα Παναγιωτίδου-Βασιλειάδου]
Δάκρυα για την Ηλέκτρα (1966) [Ηλέκτρα]
Η Στεφανία (1966) [Στεφανία Καραλή]
Οι θαλασσιές οι χάντρες (1966) [Μαίρη Κανιάτογλου]
Ιστορία μιας ζωής (1965) [Μαριγώ-Μαρία-Μαίρη (Χ)-Παπαδήμα]
Κορίτσια για φίλημα (1965) [Τζένη]
Τέντυ μπόυ... αγάπη μου (1965) [Ζωή Ευτυχίδου]
Εγωισμός (1964) [Μαρία]
Ένα κορίτσι για δύο (1963) [Μυρτώ]
Ίλιγγος (1963) [Έλλη Καπράλου]
Χωρίς ταυτότητα (1963) [Λιάνα Μαυρολέοντος]
Μερικοί το προτιμούν κρύο... (1962) [Εύα Αγγέλου]
Νόμος 4000 (1962) [Μαρία Οικονόμου]
Ο ατσίδας (1962) [Άννα Κουρούζου]
Κατήφορος (1961) [Ρέα Νικολάου]
........... Σχετικά με το 1942, που ενίοτε αναφέρεται ως χρονολογία γέννησής της, η ίδια η Λάσκαρη έχει δηλώσει: «Στα χαρτιά είμαι και δύο χρόνια μεγαλύτερη, λόγω της ψεύτικης δήλωσης που είχα κάνει για τα καλλιστεία. Γράφουν το 1942 ως ημερομηνία γέννησης και όχι το 1944». Βλ. «Ζωή Λάσκαρη: Η Ελλάδα της πλαστής ευμάρειας με ανατρίχιαζε «Ζωή Λάσκαρη: Η Ελλάδα της πλαστής ευμάρειας με ανατρίχιαζε» (συνέντευξη στη Μαρία Κατσουνάκη), Η Καθημερινή (1 Μαρτίου 2014)· ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2017. Σύμφωνα με την εφημερίδα Απογευματινή, που κάλυπτε εκτενώς το ρεπορτάζ των καλλιστείων, ως έτος γέννησης αναφέρεται το 1940· βλ. φύλ. Δευτέρας 22 Ιουνίου 1959, σελ. 3.. 
ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ