ΗΘΟΠΟΙΟΙ, ΧΟΡΕΥΤΕΣ, ΚΟΜΠΑΡΣΟΙ ΚΛΠ ΠΟΥ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝ ΣΕ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ .
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΤΟΝ ΠΑΝΟ ΧΟΝΔΡΟΠΟΥΛΟ.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΝΑ ΑΝΕΒΑΣΩ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ''ΜΟΥΣΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ''
Κάποιες σελίδες, αντιγράφουν τις αναρτήσεις μου χωρίς να αναφέρουν από που βρήκανε τα στοιχεία τους. Εγώ πάντα μα ΠΑΝΤΑ αναφέρω τις πηγές μου--εαν τυχόν το έχω πάρει από κάπου.
ΚΑΛΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟ ΙΔΙΟ...

Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2011

ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΜΟΥΣΤΑΚΑ - ΠΛΕΣΣΑ

Μουστάκα-Πλέσσα Αθανασία
Η ηθοποιός Αθανασία Μουστάκα γεννήθηκε στο Γαλαξείδι στις 22 Δεκεμβρίου 1898 (κατά άλλους το 1899) και πέθανε στις 13 Ιουλίου του 1968.
Κόρη ηθοποιών (ήταν κόρη του ηθοποιού και θιασάρχη Διονυσίου Πλέσσα), ανατράφηκε με τη φροντίδα του θείου της Ν. Πλέσσα και έτσι θήτευσε και στο μουσικό θέατρο. Εμφανίστηκε στη σκηνή μαζί του, ήδη από τη μικρή της ηλικία, στο «Θέατρο Θησείου». Το 1912 εμφανίστηκε στις επιθεωρήσεις «Κινηματογράφος» και «Πανόραμα» («Θέατρο Συντάγματος»). Το 1913 έπαιξε στη «Βουλγάρα» του Π. Δημητρακόπουλου και το 1914, στις επιθεωρήσεις «Επινίκια» του Αριστ. Κυριακού και «Ευρωπαϊκός Πόλεμος» του Τ. Μωραϊτίνη. Συνέχισε τη συνεργασία με τον εκλεκτό θείο της και κατά τα 2 επόμενα χρόνια (Θέατρο «Αθήναιον» που είχε μετονομαστεί σε Θέατρο «Πλέσσα»). Τότε έπαιξε στις επθεωρήσεις «Αναμπουμπούλα» (των Αγέλαστου-Δημητρακόπουλου), «Σάτιρα» (του Αιμ. Δραγάτση) και «Ο Πόλεμος του ’16». Το 1917 πήρε μέρος στα «Παναθήναια» (Θέατρο «Λυρικόν»). Ακολούθησε πολυετής και επιτυχημένη σταδιοδρομία της στο θέατρο πρόζας και τον κινηματογράφο, σταδιοδρομία που την έφερε να συνεργαστεί με όλους τους μεγάλους της ελλ. σκηνής και κατέληξε--και στεφανώθηκε--στο Εθνικό Θέατρο.Στο σινεμά έπαιξε δεύτερους ρόλους και 4 δεκαετίες μετά το θάνατό της τιμήθηκε σε εκδήλωση του Σ.Ε.Η. για τους ηθοποιούς που πέθαναν κατά τα έτη 1967-1974. Στην ταινία Μοντέρνα Σταχτοπούτα έπαιξε το ρόλο της γιαγιάς της Αλίκης Βουγιουκλάκη. Πέθανε έπειτα από πνευμονικό οίδημα που υπέστη στο νοσοκομείο Τίμιος Σταυρός. Κηδεύτηκε μία Κυριακή πρωινή στο Γ΄ Νεκροταφείο.

Φιλμογραφία

Το λιμάνι των δακρύων (1929)
Τα γαλάζια κεριά (1930)
Πρόσωπα λησμονημένα (1946)
Τελευταία αποστολή (1949)
Ο μεθύστακας (1950) Ηθοποιός
Ματωμένα Χριστούγεννα (1951) [Όλγα]
Οι ουρανοί είναι δικοί μας (1953)
Γυναίκες δίχως άντρες (1954) [κυρά Ασημίνα-μητέρα Ζαννή]
Ιστορία μιας κάλπικης λίρας (1955)
Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας (1955) [Γιάννενα]
Λατέρνα φτώχεια και φιλότιμο (1955)
Η μοίρα γράφει την ιστορία (1957)
Ένα νερό κυρά Βαγγελιώ (1959)
Ο Αλή Πασάς και η κυρά Φροσύνη (1959)
Αστέρω (1959)
Ζάλογγο το κάστρο της λευτεριάς (1959)
Στρατιώτες δίχως στολή (1960) [Κατίνα]
Τυφλός άγγελος (1960)
Το παιδί του δρόμου (1961)
Συνοικία το «όνειρο» (1961)
Το ταξίδι (1962) [μάνα Στέφανου]
Ο αδελφός μου ο τροχονόμος (1963)
Είμαι μια δυστυχισμένη (1964) (γιαγιά]
Μοντέρνα Σταχτοπούτα (1965) [γιαγιά]
Χαμένη ευτυχία (1966)

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Είχε παίξει και στο αμαξακι