ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΑΚΟΣ

Γιώργος Νάκος
Από τους αυθεντικότερους ερμηνευτές δημοτικών τραγουδιών και ηθοποιός του μουσικού Θεάτρου. Γεννήθηκε το 1908 στο Βουνέσι (σήμερα Μορφοβούνι Καρδίτσας) και έζησε δύσκολα παιδικά χρόνια διότι ο πατέρας του Μιχάλης πέθανε το 1913. Η χήρα Νάκου με τα δυο παιδιά της, το Γιώργο και το Χρήστο, εγκαταστάθηκε στο πατρικό της, στα Φάρσαλα. Από μικρός αναγκάστηκε να δουλέψει, παραμελώντας το σχολείο. Δούλεψε ως καρροποιός μέχρι το 1926, οπότε πήγε στην Αθήνα και δούλεψε σε ταβέρνα ως βοηθός. Το 1927 παρουσιάστηκε στο Στρατό και υπηρέτησε ως προστάτης οικογενείας για οκτώ μήνες, ενώ μετά κατατάχθηκε στην Αστυνομία και συγκεκριμένα στην Αγορανομία Αθηνών. Παντρεύτηκε και απόκτησε δύο παιδιά, το Μιχάλη (1935) και τον Σόλωνα (1937) το παιδί σκοτώθηκε από ατύχημα στα χρόνια της Κατοχής. Τραγουδούσε ερασιτεχνικά στις ταβέρνες και σιγά – σιγά έγινε γνωστός. Σαν γλεντζές που ήταν έκανε ζωή άρχοντα - ρεμπέτη και όχι αστυνομικού, τραγουδώντας κρυφά από την υπηρεσία του. Το 1935 κυκλοφορεί από την Colubia το κλέφτικο «Μωριάς», αναγνωρίζεται η μεγάλη αξία του και καθιερώνεται. Από τα μαγαζιά της Αθήνας δέχεται πολλές προτάσεις και διαπρέπει ως τραγουδιστής δημοτικών και αμανέδων. Μεταξύ των άλλων εργάστηκε στην περίφημη ταβέρνα του Πίκινου όπου τραγουδούσε και ρεμπέτικα, χωρίς ωστόσο ποτέ να ηχογραφήσει. Συνεργάστηκε με πολλούς γνωστούς τραγουδιστές, όπως είναι η Ρόζα Εσκενάζυ, η Ρίτα Αμπατζή, ο Κώστας Ρούκουνας, η Μαρίκα Πολίτισσα, ο Στέλιος Κηρομύτης, ο Πρόδρομος Τσαουσάκης, ο Στ. Καζαντζίδης και άλλους μεγάλους της εποχής.H ζωή του Νάκου αλλάζει με αφορμή ένα τυχαίο περιστατικό, το 1937 οπότε παραιτείται από την Αστυνομία για να ασχοληθεί με το μουσικό θέατρο.  Σε μια ταβέρνα ο Νάκος  τελών σε κατάσταση ευθυμίας, μιμούνταν γνωστό μπεκρή της αθηναϊκής αγοράς. Εκεί έτυχε να τρώει ο γνωστός θιασάρχης Μακέδος, ο οποίος ευρισκόμενος σε αδιέξοδο (διότι είχε τσακωθεί με τον Ορέστη Μακρή που έπαιζε το ρόλο του μεθύστακα) πρότεινε στο Νάκο να αναλάβει το ρόλο. Έτσι, ο Νάκος βρέθηκε να κάνει στο θέατρο τον μπεκρή, ενώ παράλληλα τραγουδούσε δημοτικά και ρεμπέτικα τραγούδια, για πολλά χρόνια και με διάφορους θιάσους στην Αθήνα και την Κωνσταντινούπολη στην οποία πέρασε αρκετό καιρό. Το 1941 μέσω της Πόλης περνά στη Συρία και από εκεί στην Αλεξάνδρεια, όπου κατατάσσεται στο ψυχαγωγικό τμήμα του Στρατού, όπου ήταν η  Σοφία Βέμπο, με την οποία συνεργάστηκε για πολλά χρόνια αργότερα. Ως ηθοποιός συναγωνίζεται με επιτυχία τον Μακρή στο ρόλο μπεκρή, αλλού κάνει το βλάχο, ενώ ως τραγουδιστής είναι μοναδικός.Από το 1951 μέχρι και το 1977 συνεργάστηκε με μεγάλους θιάσους και ηθοποιούς, όπως είναι η Μαρίκα Νέζερ, ο Φωτόπουλος, ο Αυλωνίτης, ο Λάσκος, η Ζωζώ Σαπουτζάκη, ο Α. Μπάρκουλης, ο Γ. Μιχαλόπουλος, κ.ά.. Το 1976 εμφανίστηκε στην τηλεοπτική σειρά «το παλιό το κατοστάρι» ενώ ένα χρόνο αργότερα (1977) με το θίασο του Κ. Βουτσά, οπότε και αποσύρθηκε οριστικά. Ταξίδεψε με θιάσους ταξίδεψε εντός και εκτός Ελλάδος, όπως Κωνσταντινούπολη, Καναδά, Αμερική, Κύπρο, κλπ. Κοινωνικός τύπος όντας, γνώρισε πολλούς ανθρώπους και όχι μόνο από τον στενό καλλιτεχνικό χώρο, όπως φαίνεται από φωτογραφίες με τον Ωνάση, ή την Γκρέτα Γκάρμπο (!) Το 1977 -8 συμμετέχει στην τηλεοπτική παραγωγή «το παλιό το κατοστάρι» όπου παίζει – τι άλλο; - το μεθυσμένο. Ο Νάκος είχε σπάνια φωνή, ωστόσο η μεταπήδηση στο Θέατρο, στέρησε το Δημοτικό τραγούδι από την απαράμιλλη ερμηνεία του. Η δισκογραφική του παραγωγή περιορίζεται σε κατά τι λιγότερο από 30 τραγούδια από αυτά δύο είναι σχετικά με το ρόλο του μπεκρή. Τα δημοτικά συμπεριλήφθηκαν σε ειδικές εκδόσεις (επιλογές) αυθεντικών ερμηνευτών και κυκλοφόρησαν σε Ελλάδα, Ευρώπη και Αμερική. Έζησε ως πραγματικός ρεμπέτης, χαρίζοντας απλόχερα το ταλέντο του και τη ζωή του. Πέθανε στην Αθήνα στις 6 Ιανουαρίου 1981, ξεχασμένος από όλους. Η μόνη αναφορά στην προσωπικότητα και το έργο του έγινε σε ραδιοφωνική εκπομπή του Γ. Παπαδάκη όπου μίλησε ο ανιψιός του Δημήτρης Κατοίκος. Λίγα χρόνια μετά στο περιοδικό «Γνώση και  Γνώμη της Καρδίτσας» τομ. 5/1986, δημοσιεύτηκε εργασία του Κλεομένη Καλυβιώτη. Πρώτη φορά εκδήλωση για το Νάκο έγινε στη γενέτειρά του, το Μορφοβούνι Καρδίτσας, με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννησή του πραγματοποιήθηκε ειδική εκδήλωση τιμής και μνήμης για το Γιώργο Νάκο, την οποία οργάνωσε η Εταιρεία Σύγχρονης Πολιτιστικής Ανάπτυξης στις 10/8/2008.

Φιλμογραφία
Οι παπατζήδες (1954)
Θανασάκης ο πολιτευόμενος (1954)
Ο αδελφός μου ο τροχονόμος (1963)
Ο κατήφορος μιας ορφανής (1963)
Κόσμος και κοσμάκης (1964)
Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης (1963)
Σε ποιον να πω τον πόνο μου (1964)
Αυτοί που μίλησαν με το θάνατο (1970)
ΑΠΟ ΤΟ http://www.espamko.gr/