Αντώνης Ξενάκης
Ο Αντώνης Ξενάκης (1926-7 Φεβρουαρίου 1979) ήταν Έλληνας ηθοποιός και σκηνοθέτης.
Φοίτησε στη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και στη Σχολή Δ. Ροντήρη. Το 1946 έκανε την πρώτη του εμφάνιση με τον Θίασο των Ηνωμένων Καλλιτεχνών, ενώ το 1948 συμμετείχε στο θίασο του Αδαμάντιου Λεμού. Κατά τα έτη 1948-1950 υπήρξε επικεφαλής του Στρατιωτικού Θιάσου, οπότε και παρουσιάζει την Αντιγόνη του Σοφοκλή, το "Σημάδι του σταυρού" του Ο'Νηλ και άλλα έργα του ελληνικού και ξένου ρεπερτορίου.
Το 1950-51 εργάζεται ως ηθοποιός στον θίασο της κυρίας Κατερίνας, ενώ το 1952-53 στον Θίασο Β. Διαμαντόπουλου. Από το 1955 ως το 1957 συνεργάζεται με τους θιάσους Ν. Σκιδά, Β.Λογοθετίδη, Ελ. Χατζηαργύρη και με το Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο. Από το 1958, ήταν μόνιμο μέλος του Πειραϊκού Θεάτρου και από τα ιδρυτικά του στελέχη. Έλαβε μέρος επανειλλημένως στα Φεστιβάλ Επιδαύρου και Αθηνών και περιόδευσε στην Ευρώπη, Βόρεια, Κεντρική και Νότια Αμερική, Σοβιετική Ένωση και Ασία. Διετέλεσε βοηθός του σκηνοθέτη και δάσκαλου Δημήτρη Ροντήρη και αντιπροσώπευσε την Ελλάδα σε πλήθος διεθνών Φεστιβάλ καθώς και στο μορφωτικό πρόγραμμα της Ολυμπιάδος του Μεξικού. Έχει λάβει το μετάλλιο του 2ου Φεστιβάλ μουσικής και δράματος του Ισραήλ, πλήθος διακρίσεων, ενώ ο χορός του Πειραϊκού Θεάτρου κάτω από τη διδασκαλία του στην "Ορέστεια" του Αισχύλου πήρε το 1ο βραβείο (χρυσό μετάλλιο) στο παγκόσμιο Φεστιβάλ Θεάτρου στην Αργεντινή.
Το 1969 επέστρεψε στην Ελλάδα και ίδρυσε τον Οργανισμό Αττικού Θεάτρου, δίνοντας παραστάσεις με την "Ιφιγένεια εν Ταύροις" και την "Ηλέκτρα" του Σοφοκλέους το 1970, με σκοπό την διάδοση του αρχαίου ελληνικού πνεύματος στα ευρύτερα κοινωνικά στρώματα. Προς τον σκοπό αυτό η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού δι'εγκυκλίου διαταγής του Γενικού Γραμματέα Κωνσταντίνου Ασλανίδη του παρεχώρησε δωρεάν όλα τα στάδια και γυμναστήρια της χώρας, όπου έδωσε πάνω από 200 παραστάσεις σε 36 πόλεις.
Ως σκηνοθέτης ανέβασε την "Αντιγόνη" του Σοφοκλέους, το "Σημάδι του Σταυρού" του Ο'Νιλ, το "Κόκκινο Πουκάμισο" του Σπ. Μελά, τα "Δάκρυα στη θάλασσα" του Μπίστη, τη "Στέλλα Βιολάντη" του Ξενόπουλου, την "Ιφιγένεια εν Ταύροις", την "Ηλέκτρα" του Σοφοκλή και το 1971 σκηνοθέτησε στο Θεατρικό Εργαστήρι το "Παιχνίδι" του Σάμιουελ Μπέκετ. Σκηνοθέτησε το έργο "Υπάρχει δικαιοσύνη" (Τζόαν Ντάνβερς) το οποίο θεωρούσε ως ένα από τα καλλίτερα έργα του διεθνούς ρεπερτορίου. Επίσης ήταν καθηγητής της Δραματικής Σχολής <<Θεατρικό Εργαστήρι>> Αθηνών.
Έχει παίξει πολλά έργα του σύγχρονου ρεπερτορίου μεταξύ των οποίων: "Εκατομμυριούχοι της Νάπολης, "Θάψτε τους νεκρούς" του Ίρβινγκ Σόου, "Ήταν όλοι τους παιδιά μου" του Άρθουρ Μίλερ, "Σιωπηλή τραγωδία", "Ατμόπλοιον" κλπ.
Από το κλασικό ρεπερτόριο: "Μάγδα" του Αούντερ Αν, "Λουίζα Μίλερ" του Σίλλερ στον ρόλο του Φερδινάρδου, "Οθέλλος" του Σαίξπηρ, "Οι γάμοι του Φίγκαρο" του Μπομαρσαί, "Λοκαντιέρα" του Κάρλο Γκολντόνι, "Πέρσες" του Αισχύλου, "Ηλέκτρα" του Σοφοκλή, "Ευμενίδες" του Αισχύλου, "Μήδεια" του Ευριπίδου, "Ιππόλυτος" του Ευριπίδου, "Ιφιγένεια εν Αυλίδι". Ήταν παντρεμένος με την ηθοποιό, Ρίκα-Μαρία Γαλάνη-Βαρουσιάδου.
Πέθανε το 1979, έπειτα από οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου, σε ηλικία 52 ετών. Τα καρδιακά προβλήματα που αντιμετώπιζε τον είχαν αναγκάσει να αποχωρήσει από την ενεργό δράση τους τελευταίους μήνες της ζωής του.
Φιλμογραφία
Έρωτας... με δόσεις (1959)[Κώστας]
Ηλέκτρα (1962)
Ερωτικές στιγμές (1972)
ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ
Ο Αντώνης Ξενάκης (1926-7 Φεβρουαρίου 1979) ήταν Έλληνας ηθοποιός και σκηνοθέτης.
Φοίτησε στη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και στη Σχολή Δ. Ροντήρη. Το 1946 έκανε την πρώτη του εμφάνιση με τον Θίασο των Ηνωμένων Καλλιτεχνών, ενώ το 1948 συμμετείχε στο θίασο του Αδαμάντιου Λεμού. Κατά τα έτη 1948-1950 υπήρξε επικεφαλής του Στρατιωτικού Θιάσου, οπότε και παρουσιάζει την Αντιγόνη του Σοφοκλή, το "Σημάδι του σταυρού" του Ο'Νηλ και άλλα έργα του ελληνικού και ξένου ρεπερτορίου.
Το 1950-51 εργάζεται ως ηθοποιός στον θίασο της κυρίας Κατερίνας, ενώ το 1952-53 στον Θίασο Β. Διαμαντόπουλου. Από το 1955 ως το 1957 συνεργάζεται με τους θιάσους Ν. Σκιδά, Β.Λογοθετίδη, Ελ. Χατζηαργύρη και με το Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο. Από το 1958, ήταν μόνιμο μέλος του Πειραϊκού Θεάτρου και από τα ιδρυτικά του στελέχη. Έλαβε μέρος επανειλλημένως στα Φεστιβάλ Επιδαύρου και Αθηνών και περιόδευσε στην Ευρώπη, Βόρεια, Κεντρική και Νότια Αμερική, Σοβιετική Ένωση και Ασία. Διετέλεσε βοηθός του σκηνοθέτη και δάσκαλου Δημήτρη Ροντήρη και αντιπροσώπευσε την Ελλάδα σε πλήθος διεθνών Φεστιβάλ καθώς και στο μορφωτικό πρόγραμμα της Ολυμπιάδος του Μεξικού. Έχει λάβει το μετάλλιο του 2ου Φεστιβάλ μουσικής και δράματος του Ισραήλ, πλήθος διακρίσεων, ενώ ο χορός του Πειραϊκού Θεάτρου κάτω από τη διδασκαλία του στην "Ορέστεια" του Αισχύλου πήρε το 1ο βραβείο (χρυσό μετάλλιο) στο παγκόσμιο Φεστιβάλ Θεάτρου στην Αργεντινή.
Το 1969 επέστρεψε στην Ελλάδα και ίδρυσε τον Οργανισμό Αττικού Θεάτρου, δίνοντας παραστάσεις με την "Ιφιγένεια εν Ταύροις" και την "Ηλέκτρα" του Σοφοκλέους το 1970, με σκοπό την διάδοση του αρχαίου ελληνικού πνεύματος στα ευρύτερα κοινωνικά στρώματα. Προς τον σκοπό αυτό η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού δι'εγκυκλίου διαταγής του Γενικού Γραμματέα Κωνσταντίνου Ασλανίδη του παρεχώρησε δωρεάν όλα τα στάδια και γυμναστήρια της χώρας, όπου έδωσε πάνω από 200 παραστάσεις σε 36 πόλεις.
Ως σκηνοθέτης ανέβασε την "Αντιγόνη" του Σοφοκλέους, το "Σημάδι του Σταυρού" του Ο'Νιλ, το "Κόκκινο Πουκάμισο" του Σπ. Μελά, τα "Δάκρυα στη θάλασσα" του Μπίστη, τη "Στέλλα Βιολάντη" του Ξενόπουλου, την "Ιφιγένεια εν Ταύροις", την "Ηλέκτρα" του Σοφοκλή και το 1971 σκηνοθέτησε στο Θεατρικό Εργαστήρι το "Παιχνίδι" του Σάμιουελ Μπέκετ. Σκηνοθέτησε το έργο "Υπάρχει δικαιοσύνη" (Τζόαν Ντάνβερς) το οποίο θεωρούσε ως ένα από τα καλλίτερα έργα του διεθνούς ρεπερτορίου. Επίσης ήταν καθηγητής της Δραματικής Σχολής <<Θεατρικό Εργαστήρι>> Αθηνών.
Έχει παίξει πολλά έργα του σύγχρονου ρεπερτορίου μεταξύ των οποίων: "Εκατομμυριούχοι της Νάπολης, "Θάψτε τους νεκρούς" του Ίρβινγκ Σόου, "Ήταν όλοι τους παιδιά μου" του Άρθουρ Μίλερ, "Σιωπηλή τραγωδία", "Ατμόπλοιον" κλπ.
Από το κλασικό ρεπερτόριο: "Μάγδα" του Αούντερ Αν, "Λουίζα Μίλερ" του Σίλλερ στον ρόλο του Φερδινάρδου, "Οθέλλος" του Σαίξπηρ, "Οι γάμοι του Φίγκαρο" του Μπομαρσαί, "Λοκαντιέρα" του Κάρλο Γκολντόνι, "Πέρσες" του Αισχύλου, "Ηλέκτρα" του Σοφοκλή, "Ευμενίδες" του Αισχύλου, "Μήδεια" του Ευριπίδου, "Ιππόλυτος" του Ευριπίδου, "Ιφιγένεια εν Αυλίδι". Ήταν παντρεμένος με την ηθοποιό, Ρίκα-Μαρία Γαλάνη-Βαρουσιάδου.
Πέθανε το 1979, έπειτα από οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου, σε ηλικία 52 ετών. Τα καρδιακά προβλήματα που αντιμετώπιζε τον είχαν αναγκάσει να αποχωρήσει από την ενεργό δράση τους τελευταίους μήνες της ζωής του.
Φιλμογραφία
Έρωτας... με δόσεις (1959)[Κώστας]
Ηλέκτρα (1962)
Ερωτικές στιγμές (1972)
ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ
1 σχόλιο:
Κηδεύτηκε στου Ζωγράφου
Δημοσίευση σχολίου