ΣΤΕΛΙΟΣ ΛΙΟΝΑΚΗΣ

Στέλιος Λιονάκης
Γεννήθηκε στα Χανιά στις 28 Φεβρουαρίου 1936.
Σπουδαίος καρατερίστας που είχε υπηρετήσει για δεκαετίες το θεατρικό σανίδι με ρόλους που κάλυπταν μια τεράστια ρεπερτοριακή γκάμα, από Ιονέσκο, Σέξπιρ, Τσέχοφ, Μίλερ, Κοβάτσεβιτς, Γκόρκι και Μπέρναντ Σο, μέχρι Αριστοφάνη, Καζαντζάκη, Ρούσσο, Μανιώτη και Διαλεγμένο.
Η πρώτη του εμφάνιση έγινε το 1963 με τον θίασο Διαμαντόπουλου-Αλκαίου στον «Γαλιλαίο» του Μπρεχτ. Εν συνεχεία συνεργάστηκε με το Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο του Μάνου Κατράκη, τους θιάσους Ελλης Λαμπέτη, Αλίκης Βουγιουκλάκη-Δημήτρη Παπαμιχαήλ, Στέφανου Ληναίου, Νίκου Κούρκουλου, Αλίκης Γεωργούλη, Δημήτρη Ποταμίτη και Γιώργου Κιμούλη.
Σημαντικούς ρόλους κράτησε όμως και σε παραστάσεις του Θεάτρου Τέχνης και του Εθνικού Θεάτρου.
Στον κινηματογράφο έπαιξε σε ταινίες του Γ. Εμιρζά («Βλέπε Λουκιανός»), του Θεόδωρου Αγγελόπουλου («Ταξίδι στα Κύθηρα», «Ο θίασος», «Οι κυνηγοί»), του Κ. Βρεττάκου («Τα παιδιά της χελιδόνας») καθώς και στις ταινίες «Τι έκανες στον πόλεμο, Θανάση», «Η δίκη των δικαστών», «Αντε γεια», «Διπλοπενιές», «Η κόρη του Ηλιου» κ.ά.
Είχε πρωταγωνιστήσει σε πολλές τηλεοπτικές σειρές («Αγνωστος πόλεμος», «Η γειτονιά μας», «Ονειροπαρμένος», «Η κυρία Ντορεμί κ.ά.), σε κάποιες από τις οποίες («Οι δίκαιοι», «Οι ιερόσυλοι», «Εκτη εντολή», «Οι αξιόπιστοι» κ.ά.), για χρόνια κρατούσε το χαρακτήρα του αστυνόμου. Ο δημοφιλής ηθοποιός ως μέλος του ΣΕΗ ανέπτυξε συνδικαλιστική δραστηριότητα. Πέθανε στις 14 Απριλίου 2003 και κηδεύτηκε χθες στο κοιμητήριο Ζωγράφου, αθόρυβα, σε στενό οικογενειακό κύκλο.
Φιλμογραφία
Τα δάκρυα μου είναι καυτά (1964)
Καταιγίδα (1965)[θεατής στο θέατρο]
Τα δίχτυα της ντροπής (1965)
Όταν σημάνουν οι καμπάνες (1965)
Διπλοπεννιές (1966)[εργάτης στην οικοδομή]ΩΣ ΣΤΕΛΙΟΣ ΛΙΟΝΑΡΗΣ
Η αδελφή μου θέλει ξύλο (1966)[Γιώργος]
Άδικη κατάρα (1967)
Η αρχόντισσα και ο αλήτης (1968)
Ο αλύγιστος (1968)
Η ζούγκλα των πόλεων (1970)
Βλέπε Λουκιανός (1970)
Υπολοχαγός Νατάσσα (1970)
Η κόρη του ήλιου (1971) [Λουκάς]
Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση (1971)
Η Αλίκη δικτάτωρ (1972)
Θέμα συνειδήσεως (1973)
Η δίκη των δικαστών (1974)
Αγάπη μου Ουά-Ουά (1974)
Ο θίασος (1975)
Το κελί μηδέν (1975)
Ο τρομοκράτης (1975) [Μάτσης]
Οι κυνηγοί (1977)
Η καγκελόπορτα (1978)
Ο παλαβός κόσμος του Θανάση (1979)
Μάθε παιδί μου γράμματα (1981)
Άγγελος (1982) [(διαχειριστής)]
Ο ζιγκολό της Αθήνας (1982) [αστυνόμος]
Ζητείται δράκος (1983)
Υπόγεια διαδρομή 1983)
Καμικάζι αγάπη μου (1983) [Αναστάσιος Θέμελης]
Εν πλω (1985) [ταβερνιάρης]
Τα παιδιά της Χελιδόνας (1987)
Αθώος ή ένοχος; (1989)

Άντε γεια... (1990) [Βλάσης]