Ο Βασίλης Μπουγιουκλάκης ήταν Έλληνας ηθοποιός. Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 22 Φεβρουαρίου του 1944 και πέθανε εκεί στις 30 Ιανουαρίου 1999 (στο Γενικό Κρατικό της Νίκαιας, όπου παρέμεινε επί εννιά μέρες με εγκεφαλικό επεισόδιο).
Ηθοποιός πηγαίος και λαϊκός, με κωμική γκάμα κυρίως κι ενίοτε δραματική, με ενδιαφέρουσα θεατρική πορεία (ιδιαιτέρως στο Θέατρο Τέχνης για μια 8ετία) και με το δημοσιογραφικό «μικρόβιο» μέσα του (έγινε ευρύτερα γνωστός με τα τηλεοπτικά ρεπορτάζ του στις λαϊκές αγορές για το «Kανάλι 29»).
Απόφοιτος της δραματικής σχολής του Εθνικού Θεάτρου, ο Βασίλης Μπουγιουκλάκης δούλεψε στο θέατρο για 25 και πλέον χρόνια συνεργαζόμενος με Καρέζη, Βλαχοπούλου, Χατζηχρήστο, Βέγγο κ.ά. Η συνεργασία του με το Θέατρο Τέχνης λίγο πριν από τη Mεταπολίτευση έως το '78 περίπου είναι η πιο δημιουργική φάση της καριέρας του (««Ονειρο καλοκαιρινής νύχτας» του Σέξπιρ, «Κομμάτια και θρύψαλα» του Σκούρτη, «Πρόσωπα για βιολί και ορχήστρα» του Καμπανέλη κ.ά.)
Το 1980, με την παιδική σκηνή που ιδρύει και το έργο της γυναίκας του Λιάνας «Το παράξενο όνειρο του Βασίλη», θα γνωρίσει αρκετή επιτυχία παρουσιάζοντάς το για μερικά χρόνια όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην ελληνική ομογένεια της Αμερικής, του Καναδά και της Ευρώπης. Κάποιοι θα τον θυμούνται και από κινηματογραφικές συμμετοχές του, όπως στις ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου «Ο μελισσοκόμος», «Το μετέωρο βήμα του πελαργού», «Τοπίο στην ομίχλη», από την ταινία του Παντελή Βούλγαρη «Ελευθέριος Βενιζέλος» (υποδυόταν το δικτάτορα Μεταξά), αλλά και από τη ραδιοφωνική Λιλιπούπολη (δήμαρχος Χαρχούδας).
Το δημοσιογραφικό μεράκι που είχε από μικρός (δούλεψε νεαρός σε αθλητική εφημερίδα), η ένταξη και η αφοσίωσή του στο ΠΑΣΟΚ θα τον κάνουν να αφήσει το θέατρο για να αναλάβει από το '89 έως το '92 την καθημερινή τηλεοπτική εκπομπή «Κάμερα αλήθεια» για το «Kανάλι 29», κάνοντας ρεπορτάζ στις λαϊκές αγορές, αφήνοντας τον καθένα να λέει τα παράπονα και τις αντιδράσεις του. «Μιλάει ο λαός», όπως χαρακτηριστικά έλεγε. Παράλληλα είχε και μια παρεμφερή ραδιοφωνική εκπομπή στο «Ράδιο Αθήνα» με τίτλο «Μια σκελίδα σκόρδο».
Με τη μετατροπή του σταθμού σε «Κανάλι 5» θα βρεθεί απέξω και θα ταλαιπωρηθεί οικονομικά και ψυχικά τα τελευταία χρόνια (είχε μπαρκάρει σε καράβι για έξι μήνες). Από το 1996 έβγαζε μια μηνιαία εφημερίδα στη Νίκαια με τον τίτλο της γνωστής τηλεοπτικής εκπομπής του «Κάμερα αλήθεια». Άφησε δυο γιους, τον 23χρονο Μάρκο και τον 28χρονο Νίκο. Πολλοί θα θυμούνται το γελαστό, αυθόρμητο και άκακο χαρακτήρα του.
Φιλμογραφία
Ο δασκαλάκος ήταν λεβεντιά (1970)
Ο Μανωλιός ξαναχτυπά (1971)
Οι προστάτες (1973)
Γυναίκες στα όπλα (1979) [Ζάχος Καραζάχος]
Ο παλαβός κόσμος του Θανάση (1979) [Γιώργης]
Ελευθέριος Βενιζέλος 1910-1927 (1980) [Ιωάννης Μεταξάς]
Εθνική παπάδων (1984)
Ο δυναστείας (1985)
Γρανίτα από χιόνι (1986) [Θαλής]
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα (1986)
Τοπίο στην ομίχλη (1988) [(εστιάτορας)]
Το μετέωρο βήμα του πελαργού (1991)
Το βλέμμα του Οδυσσέα (1995)
Ηθοποιός πηγαίος και λαϊκός, με κωμική γκάμα κυρίως κι ενίοτε δραματική, με ενδιαφέρουσα θεατρική πορεία (ιδιαιτέρως στο Θέατρο Τέχνης για μια 8ετία) και με το δημοσιογραφικό «μικρόβιο» μέσα του (έγινε ευρύτερα γνωστός με τα τηλεοπτικά ρεπορτάζ του στις λαϊκές αγορές για το «Kανάλι 29»).
Απόφοιτος της δραματικής σχολής του Εθνικού Θεάτρου, ο Βασίλης Μπουγιουκλάκης δούλεψε στο θέατρο για 25 και πλέον χρόνια συνεργαζόμενος με Καρέζη, Βλαχοπούλου, Χατζηχρήστο, Βέγγο κ.ά. Η συνεργασία του με το Θέατρο Τέχνης λίγο πριν από τη Mεταπολίτευση έως το '78 περίπου είναι η πιο δημιουργική φάση της καριέρας του (««Ονειρο καλοκαιρινής νύχτας» του Σέξπιρ, «Κομμάτια και θρύψαλα» του Σκούρτη, «Πρόσωπα για βιολί και ορχήστρα» του Καμπανέλη κ.ά.)
Το 1980, με την παιδική σκηνή που ιδρύει και το έργο της γυναίκας του Λιάνας «Το παράξενο όνειρο του Βασίλη», θα γνωρίσει αρκετή επιτυχία παρουσιάζοντάς το για μερικά χρόνια όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην ελληνική ομογένεια της Αμερικής, του Καναδά και της Ευρώπης. Κάποιοι θα τον θυμούνται και από κινηματογραφικές συμμετοχές του, όπως στις ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου «Ο μελισσοκόμος», «Το μετέωρο βήμα του πελαργού», «Τοπίο στην ομίχλη», από την ταινία του Παντελή Βούλγαρη «Ελευθέριος Βενιζέλος» (υποδυόταν το δικτάτορα Μεταξά), αλλά και από τη ραδιοφωνική Λιλιπούπολη (δήμαρχος Χαρχούδας).
Το δημοσιογραφικό μεράκι που είχε από μικρός (δούλεψε νεαρός σε αθλητική εφημερίδα), η ένταξη και η αφοσίωσή του στο ΠΑΣΟΚ θα τον κάνουν να αφήσει το θέατρο για να αναλάβει από το '89 έως το '92 την καθημερινή τηλεοπτική εκπομπή «Κάμερα αλήθεια» για το «Kανάλι 29», κάνοντας ρεπορτάζ στις λαϊκές αγορές, αφήνοντας τον καθένα να λέει τα παράπονα και τις αντιδράσεις του. «Μιλάει ο λαός», όπως χαρακτηριστικά έλεγε. Παράλληλα είχε και μια παρεμφερή ραδιοφωνική εκπομπή στο «Ράδιο Αθήνα» με τίτλο «Μια σκελίδα σκόρδο».
Με τη μετατροπή του σταθμού σε «Κανάλι 5» θα βρεθεί απέξω και θα ταλαιπωρηθεί οικονομικά και ψυχικά τα τελευταία χρόνια (είχε μπαρκάρει σε καράβι για έξι μήνες). Από το 1996 έβγαζε μια μηνιαία εφημερίδα στη Νίκαια με τον τίτλο της γνωστής τηλεοπτικής εκπομπής του «Κάμερα αλήθεια». Άφησε δυο γιους, τον 23χρονο Μάρκο και τον 28χρονο Νίκο. Πολλοί θα θυμούνται το γελαστό, αυθόρμητο και άκακο χαρακτήρα του.
Φιλμογραφία
Ο δασκαλάκος ήταν λεβεντιά (1970)
Ο Μανωλιός ξαναχτυπά (1971)
Οι προστάτες (1973)
Γυναίκες στα όπλα (1979) [Ζάχος Καραζάχος]
Ο παλαβός κόσμος του Θανάση (1979) [Γιώργης]
Ελευθέριος Βενιζέλος 1910-1927 (1980) [Ιωάννης Μεταξάς]
Εθνική παπάδων (1984)
Ο δυναστείας (1985)
Γρανίτα από χιόνι (1986) [Θαλής]
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα (1986)
Τοπίο στην ομίχλη (1988) [(εστιάτορας)]
Το μετέωρο βήμα του πελαργού (1991)
Το βλέμμα του Οδυσσέα (1995)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου