(Δημήτριος) (1903-1956). Μεγάλο «αστέρι» του ελαφρού μουσικού θεάτρου και διακεκριμένος πρωταγωνιστής-κωμικός της επιθεώρησης. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Θεόδωρου Έξαρχου, έγινε μέλος του ΣΕΗ το 1922 και προπολεμικά εμφανίστηκε σε διάφορες επιθεωρήσεις του Αιμ. Δραγάτση. Επίσης εμφανίστηκε ως θιασάρχης θιάσου «βαριετέ» (Θέατρο «Μόντιαλ») και ως συνθιασάρχης στην επιθεώρηση «Η Κιβωτός του Νώε» (Θέατρο «Απόλλων»). Μεταπολεμικά ήταν συνθιασάρχης: στον «Θίασο των 8» (Μ. Θεοφανίδης, Α/φές Καλουτά, Μ. Κοκκίνης, Ορ. Μακρής, Κ. Μανιατάκης, Κ. Μαυρέας, Μ. Φιλιππίδης), στον Θίασο του Θεάτρου «Λυρικόν» (στην οπερέτα «Να τα πάρεις τα κορίτσια»), το 1948 στον Θίασο του Θεάτρου «Σαμαρτζή» (Μ. Κρεββατά, Γ. Γαβριηλίδης, Στ. Ιατρίδης, κ.ά.), το 1949 στον Θίασο της Ηρούς Χαντά (στις οπερέτες του Θ. Σακελλαρίδη «Γλυκειά Νανά» και «Η Κόρη της αμαρτίας»). Εκτός των προηγουμένων, συνεργάστηκε πολλές φορές και με τους θιάσους του Θεάτρου «Ακροπόλ». Το 1952 ήταν θιασάρχης στο έργο «3 μοντέρνα κορίτσια» και το 1953, συνθιασάρχης στην εξαιρετικά επιτυχημένη επιθεώρηση «Ο μήνας έχει 9». Κηδεύτηκε στο Διακοφτό της Αχαίας και ανάμεσα σε αυτούς που είχαν πάει στη κηδεία, ήταν ο Βασίλης Αυλωνίτης.
Φιλμογραφία
Το φιντανάκι (1955) [Μπαλαφάρας, «θείος»]
Μακριά απ'τον κόσμο (1930)
Το λιμάνι των δακρύων (1929)
Το φιντανάκι (1955)
Το Λιμάνι των Δακρύων (1929)
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ ΤΟ https://www.facebook.com/mousikotheatroepitheorisi/
