ΝΚΗ ΦΩΚΑ

Νίκη Φωκά
Φιλμογραφία
Η βαλίτσα με το πτώμα  (1963)
Διεστραμμένο τρίγωνο  (1974) [Άννα]
Διαστροφές (1974) [Λουίζα]

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΠΕΤΑΝΙΤΗΣ

Βαγγέλης Πετανίτης
Ηθοποιός και σκηνοθέτης.
Φιλμογραφία
Ο αγαθιάρης και η ατσίδα (1971)
Αέρα, αέρα, αέρα (1972)
Τα είδωλα (1975)

ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ

Στέλιος Καζαντζίδης
Ο Στέλιος Καζαντζίδης υπήρξε ένας από τους λίγους τραγουδιστές, που κέρδισαν αδιαφιλονίκητα τον τίτλο του λαϊκού ερμηνευτή, αγαπήθηκε φανατικά, μπήκε στις καρδιές και στα σπίτια των ανθρώπων, τραγουδήθηκε όσο λίγοι και χάρισε το αίσθημα της οικειότητας σε όσους ένιωσαν ότι τραγουδά για εκείνους. Με τη μοναδική υφή της φωνής του κατάφερε να εκφράσει τις αγωνίες, τους φόβους, αλλά και τις ελπίδες μιας ολόκληρης γενιάς ανθρώπων, για τους οποίους η επιβίωση δεν ήταν και τόσο αυτονόητη. Οικονομικά και κοινωνικά αποκλεισμένοι, πρόσφυγες, εργάτες, όλοι αγωνιστές της καθημερινότητας αναζητούσαν στα τραγούδια του παρηγοριά για τις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν καθημερινά. Και το κοινό του, βέβαια, δεν σταματούσε μόνο σε αυτούς. Γεννήθηκε στις 29 Αυγούστου 1931 στη Νέα Ιωνία. Η μητέρα του ήταν πρόσφυγας από τη Μικρά Ασία. Από αυτή άκουγε ως παιδί τα λαϊκά τραγούδια που έφεραν οι πρόσφυγες και από τη γιαγιά του -όπως έλεγε ο ίδιος- πήρε τις τεχνικές, τις αναπνοές, το κλάμα στη φωνή… Ως τη στιγμή που τον ανέλαβε ο μεγάλος δάσκαλος Στέλιος Χρυσίνης. Μεγαλώνοντας, δούλεψε σ' ένα εργοστάσιο στη Νέα Ιωνία. Μία μέρα, τον φωνάζει το αφεντικό του και του λέει ότι έχει καταπληκτική φωνή και του κάνει δώρο μία κιθάρα. Ο Στέλιος, όσε ώρες δεν δούλευε, καθόταν στο σπίτι και προσπαθούσε να μάθει τραγούδια στην κιθάρα. Μια μέρα, κάποιος περαστικός τον άκουσε και του πρότεινε να τραγουδήσει στην ταβέρνα του. Έτσι, έγινε η αρχή… Το 1950 εμφανίστηκε για πρώτη φορά επαγγελματικά στην Κηφισιά. Δύο χρόνια αργότερα έκανε και την πρώτη ηχογράφησή του στην Columbia, με το τραγούδι του Απόστολου Καλδάρα «Για μπάνιο πας», που όμως δεν πούλησε. Το δεύτερο τραγούδι, «Οι βαλίτσες» του Γιάννη Παπαϊωάννου, έγινε μεγάλη επιτυχία. Από εκεί και πέρα ξεκίνησε μία σειρά επιτυχιών και συνεχής άνοδος, με εμφανίσεις σε γνωστά λαϊκά κέντρα της εποχής. Τότε έρχεται και η γνωριμία, ο αρραβώνας, αλλά και η συνεργασία με την Καίτη Γκρέυ, ως το καλοκαίρι του 1957. Σουξέ της εποχής, το «Απόψε φίλα με» του Μανόλη Χιώτη, ένα ντουέτο του Στέλιου Καζαντζίδη με την Καίτη Γκρέυ. Μετά από αυτό χώρισαν. Η επόμενη οκταετία (1957-1965) είναι ίσως η πιο γόνιμη και δημιουργική περίοδος για τον Στέλιο Καζαντζίδη. Η γνωριμία του με τη Μαρινέλλα στη Θεσσαλονίκη εξελίχθηκε σε μια λαμπρή συνεργασία. Μαζί έκαναν μεγάλες επιτυχίες με κορυφαίους συνθέτες (Τσιτσάνης, Παπαϊωάννου, Χιώτης, Καλδάρας, Παπαγιαννοπούλου, Βίρβος, Θεοδωράκης, Χατζιδάκις, Λεοντής, Ξαρχάκος, Λοΐζος, Μαρκόπουλος κ.ά.) και εμφανίστηκαν στα μεγαλύτερα λαϊκά κέντρα. Το Μάιο του 1966 αποφάσισαν να ενωθούν και στη ζωή. Ο γάμος τους μπορεί να μην άντεξε στο χρόνο, αλλά έμειναν για πάντα φίλοι. Έπειτα από χρόνια, ο Καζαντζίδης γνώρισε και παντρεύτηκε την κυρα-Βάσω, την οποία ο χαρακτήριζε ως «θησαυρό». Τo 1965 κι ενώ βρισκόταν στο απόγειο της καριέρας του, αποφάσισε να εγκαταλείψει τα νυχτερινά κέντρα. Τήρησε την επιλογή του αυτή ως το τέλος της ζωής του και η μόνη επαφή με το κοινό ήταν μέσω των δίσκων του. Για κάποιο διάστημα και αυτή η επικοινωνία διακόπηκε, λόγω προβλημάτων που είχε με τη δισκογραφική εταιρεία «Μίνως». Στη δισκογραφία επανήλθε, έπειτα από 12 χρόνια απουσίας, το 1987, συνεργαζόμενος με τους Τάκη Σούκο, Λευτέρη Χαψιάδη, Θανάση Πολυκανδριώτη, Θοδωρή Καμπουρίδη, Μάκη Ερημίτη, Αντώνη Βαρδή, Σώτια Τσώτου και άλλους άξιους δημιουργούς. Το κύκνειο άσμα του ήταν ο δίσκος «Έρχονται χρόνια δύσκολα». Πέθανε στις 14 Σεπτεμβρίου 2001, σε ηλικία 70 ετών, έπειτα από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο.
Φιλμογραφία
Η κυρία δήμαρχος (1960)
Μάνα μου παραστράτησα (1961)
Κλάψε φτωχή μου καρδιά (1962)
Αφήστε με να ζήσω (1965)
Δεν μπορούν να μας χωρίσουν   (1965)
Με πόνο και με δάκρυα   (1965)
Αδίστακτοι  (1965)
Οι καταφρονεμένοι (1965)
Παίξε μπουζούκι μου γλυκό (1965)
Προδομένη (1965)
Τιμωρία (1965)
Έχω δικαίωμα να σ' αγαπώ (1966)
Οι άγγελοι της αμαρτίας (1966)
Αχάριστη (1966)
Η ώρα της δικαιοσύνης   (1967)
Ο γεροντοκόρος (1967)
Άδικη κατάρα (1967)
Τα ψίχουλα του κόσμου (1967)
Σαπίλα και αριστοκρατία (1967)
Ο γίγας της Κυψέλης (1968)
Οι άντρες δεν λυγίζουν ποτέ (1968)
Φτωχογειτονιά, αγάπη μου (1969)
Φουκαράδες και λεφτάδες (1970)
Κραυγές στον άνεμο (1979)
Εις μνήμην Χάρρυ Κλυνν ... και κλάμα (1984)
Σχετικά με τον Βασίλη (1986)
ΑΠΟ ΤΟ https://www.facebook.com/Στέλιος-Καζαντζίδης

ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΑΝΟΥΣΟΣ

Αντώνης Μανούσος
Χορευτής.
Φιλμογραφία
Μερικοί το προτιμούν κρύο... (1963)
Η ψεύτρα   (1963)
Κάτι να καίει (1964)
Κορίτσια για φίλημα (1965)
Η κόρη μου η σοσιαλίστρια (1966)
Ραντεβού στον αέρα (1966)[δημοσιογράφος]
Βίβα Ρένα (1967)
Τα δυο πόδια σ' ένα... παπούτσι! (1969)
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ ΤΟ https://www.facebook.com/mousikotheatroepitheorisi/

ΜΑΡΙΑ ΣΚΟΥΝΤΖΟΥ

Μαρία Σκούντζου
Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και Σχέδιο στη σχολή Δοξιάδη. Ως αριστούχος προσελήφθη στο Εθνικό Θέατρο, όπου πρωταγωνίστησε στις τραγωδίες: 'Πέρσες', 'Αντιγόνη', 'Οιδίπους επί Κολωνώ', 'Φοίνισσες', 'Βάκχες', 'Ηλέκτρα', 'Τρωάδες', 'Ίων', 'Ηρακλείδες', 'Ιππόλυτος'. Με παραστάσεις αρχαίου δράματος εμφανίστηκε και στο εξωτερικό: Η.Π.Α., πρώην Σοβιετική Ένωση, Άπω Ανατολή, Κίνα κα σε αρκετές πόλεις της Ευρώπης. Στο παγκόσμιο ρεπερτόριο πρωταγωνίστησε σε έργα Σαίξπηρ, Ίψεν, Τσέχωφ, Ντοστογιέφσκυ, Γκόρκυ, Στριντμπεργκ, Λόρκα, Μπ. Σω, Σηνγκ, Άλμπυ, Ντε Φίλιππο, Θερβάντες κ.α. Σε έργα νεοελλήνων Τερζάκη, Καζαντζάκη, Πρεβελάκη, Μουρδελά, Μητρόπουλου Κωτσόπουλου κ.α. Εκτός Εθνικού Θεάτρου συνεργάστηκε με το Αμφιθέατρο του Σ. Ευαγγελάτου στη 'Μαρία Στιούαρτ' (Ελισάβετ), με το Θέατρο Κ. Κουν στην 'Ιφιγένεια εν Αυλίδι' (Κλυταιμνήστρα) και με το Κ.Θ.Β.Ε στο 'Ήταν Όλοι τους Παιδιά μου'. Τιμήθηκε με το έπαθλο Μαρίκας Κοτοπούλη. Δίδαξε επί σειρά ετών στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Από το 1994 έως το 1996 έλαβε μέρος σε 65 παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου.
Φιλμογραφία
Ο Ψαρόγιαννος  (1966)
Οι δρόμοι της αγάπης είναι νυχτερινοί (1981)
ΑΠΟ ΤΟ http://www.ntng.gr/

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΡΡΑΣ

Γιάννης Καρράς 
Χορευτής.
Φιλμογραφία
Κορίτσια για φίλημα (1965)
Μια τρελή τρελή οικογένεια (1965)
Οι θαλασσιές οι χάντρες (1967)
Μια κυρία στα μπουζούκια     (1968)
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟhttps://www.facebook.com/mousikotheatroepitheorisi/

ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΟΥΜΠΡΗΣ

Γιάννης Τσουμπρής
Γεννήθηκε το 1949. Ξεκίνησε τις εμφανίσεις του στο θέατρο το 1969. Έλαβε μέρος στο ''38ο αστυνομικό τμήμα''(1972) και στο ''Βαριετέ'' (1973). Είχε δική του εκπομπή στο κανάλι 29 την ''Παιδική γωνιά'' από το 1989 έως το 1992.
Φιλμογραφία  
Γενναίοι του Βορρά (1970)
Γράμμος (1971)
Ένα κορίτσι που τα θέλει όλα (1972)[μπάρμαν]
Αγώνας χωρίς τέλος (1978)
Ελευθέριος Βενιζέλος 1910-1927 (1980) [αξιωματικός]
Η φανέλα με το "9" (1988)

ΑΠΟΛΛΩΝ ΑΡΑΧΙΩΤΗΣ

Απόλλων Αραχιώτης
Φιλμογραφία
Ο μαχαραγιάς (1968)
Η γενιά των ηρώων (1969)
Ένας Κίτσος στα μπουζούκια (1970)

WILFRID HYDE - WHITE

Γουίλφριντ Χάιντ - Ουάιτ    -   Wilfrid Hyde-White 
Άγγλος ηθοποιός. Γεννήθηκε στις 12 Μαίου 1903 και πέθανε στις 12 Μαίου 1991.
Φιλμογραφία
Aliki My Love (1963)(Richard Caraway) 

ΤΖΙΜΗΣ ΜΑΚΟΥΛΗΣ

Τζίμης Μακούλης
Ο Τζίμης Μακούλης (Jimmy Makulis)  είναι Έλληνας τροβαδούρος, από τους χαρακτηριστικότερους εκπροσώπους της ελαφράς μουσικής της δεκαετίας του ’50.  Ο Τζίμης Μακούλης επάξια ονομάστηκε “πρεσβευτής της Ελλάδας” στο εξωτερικό, αφού είναι από τους λιγοστούς Έλληνες τραγουδιστές που κατάφερε να ξεπεράσει τα ελληνικά σύνορα και να κατακτήσει όλο τον κόσμο. Έχει πουλήσει εκατομμύρια δίσκους σε Ευρώπη, Αμερική και Ιαπωνία και ακόμη και σήμερα αποτελεί ένα πολύ σημαντικό κεφάλαιο της παγκόσμιας μουσικής ιστορίας. Γεννήθηκε στην Αθήνα (αλλού αναφέρεται το Κέιπ Τάουν)στις 12 Απριλίου 1935, όπου κι έζησε τα πρώτα χρόνια της ζωής του. Εκεί οι δάσκαλοί του τον πρωτοανακάλυψαν και τον παρότρυναν να ασχοληθεί επαγγελματικά με το τραγούδι. Διέθετε μια ζεστή βελούδινη φωνή, από τα πολύ νεανικά του χρόνια. Μια φωνή που διατήρησε το χρώμα και την υπέροχη χροιά της μέχρι το τέλος.Ξεκίνησε την πορεία του στο μουσικό θέατρο το 1948. Τότε ήταν που είχε δημιουργήσει την χορωδία των πέντε αδελφών Μακούλη. Στα πρώτα του βήματα εκείνοι που τον πρωτοανακάλυψαν και τον βοήθησαν ήταν ο Ορέστης Λάσκος στο “Αλκαζάρ” και ο Ρουμάνος μαέστρος Γιώργος Κορολόγος. Ο δεύτερος τον σύστησε στην δισκογραφική εταιρεία ODEON-PARLOPHON του Μίνωα Μάτσα και του Μπεβενίστα (πατέρα του Ζακ Ιακωβίδη).Ο Μακούλης εκτός από την υπέροχη φωνή του, διέθετε και μια άψογη αρρενωπή εμφάνιση, που αμέσως κατέκτησε όλο το γυναικείο πληθυσμό της χώρας. Κάθε του εμφάνιση αποτελούσε γεγονός και κάθε του δίσκος μια μεγάλη εμπορική επιτυχία. Αναμφισβήτητα από τις αρχές της δεκαετίας του ’50, ήταν ο “αδιαφιλονίκητος σταρ” της εγχώριας μουσικής βιομηχανίας. Από το 1948 μέχρι και το 1954 ηχογράφησε περισσότερους από 30 δίσκους γραμμοφώνου 78 στροφών και ερμήνευσε τραγούδια από τους σημαντικότερους δημιουργούς της εποχής: Ζακ Ιακωβίδη, Γιώργο Κολολόγο, Κώστα Καπνίση, Γιώργο Μουζάκη, Κώστα Πρέντα, Γιώργο Μυρογιάννη, Σταύρο Ρουχωτά, Μενέλαο Θεοφανίδη, Νινή Ζαχά, αλλά και άλλες δικές του συνθέσεις. Κλασικά έχουν μείνει τα τραγούδια που πρωτοτραγούδησε: “Βίρα τις άγκυρες”, “Μισιρλού”, “Ένας φίλος ήρθε απόψε από τα παλιά”, “Θέλω ρούμπα να χορεύω”,”Φαντασία”, “Αμαξά τράβα μπρος”, “Ένα φιλάκι είναι λίγο”, “Τζεζεμπέλ”, “Τι καλά” και άλλα.Το 1954 ο Τζίμης Μακούλης θέλοντας ν’ ανοίξει τα φτερά του για μια διεθνή καριέρα αποφασίζει να ταξιδέψει στη Γερμανία, αφού είχε ήδη προτάσεις. Αφού έμαθε άπταιστα τη γλώσσα,ξεκίνησε να ηχογραφεί δίσκους, να εμφανίζεται σε τηλεοπτικά σώου, να δίνει κονσέρτα και να γυρίζει ταινίες. Μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα είχε κατακτήσει όλη τη Γερμανία. Κατάφερε να γίνει το πιο μεγάλο όνομα στη χώρα αυτή, από τα μέσα της δεκαετίας του ’50 και μετά. Ακόμη και σήμερα οι Γερμανοί τον θεωρούν πολύ σημαντικό κεφάλαιο της μουσικής τους ιστορίας.Η φήμη του ξεπέρασε τα σύνορα της Ελλάδας καθώς ξένοι καλλιτέχνες αναγνώρισαν τις ικανότητες και το ταλέντο του με αποτέλεσμα να κάνει μεγάλες επιτυχίες και τα τραγούδια του να γίνουν ευρέως γνωστά. Έζησε πολλά χρόνια στο εξωτερικό και συνεργάστηκε με τα πιο μεγάλα ονόματα της εποχής. Το 1961 μάλιστα εκπροσώπησε την Αυστρία στη Γιουροβίζιον.Κι όμως ο Τζίμης Μακούλης ένιωθε πάνω απ΄όλα Έλληνας κι ας κατάφερε να κάνει καριέρα και στο Χόλιγουντ. Έδωσε κονσέρτα με την Έλα Φιτζέραλντ και τον Ντιουκ Έλιγκτον. Συνεργάστηκε με τους Λούις Άρμστρογκ, Σταν Κέντον, Πολ Άνκα, Δαλιδά και Κατερίνα Βαλέντε. Ο τραγουδιστής έκανε τα πρώτα του καλλιτεχνικά βήματα στο μουσικό θέατρο το 1948 τραγουδώντας έργα Ελλήνων συνθετών όπως ο Θεοφανίδης και ο Ιακωβίδης. Τότε ήταν που γνώρισε τις πρώτες του επιτυχίες και άρχισε να αποτελεί εκπρόσωπο του ελαφρού τραγουδιού. Ο Τζίμης Μακούλης είχε παίξει στο παρελθόν το ρόλο του συνθέτη αλλά και του στιχουργού. Έχασε τη ζωή

του στις 28 Οκτωβρίου του 2007. 
Φιλμογραφία
Τρεις δραπέτες του φρενοκομείου (1954)
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ ΤΟ https://www.facebook.com/mousikotheatroepitheorisi/
ΑΠΟ ΤΟ http://www.tralala.gr/

ΝΑΝΤΙΑ ΦΟΝΤΑΝΑ

Νάντια Φοντάνα (Κορνηλία Μακρίδου)
Κορυφαία χορεύτρια. Η Νάντια Μακρίδου γεννήθηκε στην Αθήνα στις 4 Δεκεμβρίου 1944. Ο πατέρας της κατάγεται από το Κάιρο της Αιγύπτου και η μητέρα της από την Κωνσταντινούπολη. Σε νηπιακή ηλικία άρχισε σπουδές στον χορό. Στα δεκατέσσερα, ο Γιάννης Φλερύ και η Λίντα Άλμα ανακάλυψαν το ταλέντο της και της πρότειναν την πρώτη της δουλειά, στο «Μετροπόλιταν». Συνεργάστηκε με εξαίρετους χορογράφους, όπως ο Μανώλης Καστρινός και ο Τάκης Βαρλάμος. Το 1965 συναντήθηκε on stage με τον Φώτη Μεταξόπουλο, στο κέντρο «Παλιά Αθήνα» όπου εμφανίζονταν -μεταξύ άλλων- οι Γιώργος Μουζάκης και Γιάννης Βογιατζής. Λέγεται ότι υπήρξε η 14η στη σειρά παρτενέρ που δοκίμασε ο Μεταξόπουλος μέχρι να κατασταλάξει σε εκείνην, να τη «βαφτίσει» Φοντάνα και το 1970 να την παντρευτεί. Από εκείνη τη χρονιά μέχρι το 1980 που χώρισαν, το θρυλικό ντουέτο Μεταξόπουλος - Φοντάνα θα εμφανιστεί στις πιο μεγάλες σκηνές και πίστες της Αθήνας, γράφοντας τη δική του λαμπρή ιστορία. Ενας ακόμη σημαντικός άνδρας της ζωής της ήταν ο πρώην βουλευτής Γιώργος Λιάνης, τον οποίο η ίδια αποκαλούσε «ψυχούλα». Στο σινεμά και τα νυχτερινά κέντρα συνεργάστηκε με τα μεγαλύτερα ονόματα του καλλιτεχνικού χώρου, όπως η Μαρινέλλα, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, ο Γιώργος Καραμπεσίνης, η Ρένα Βλαχοπούλου, ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ, ο Σωτήρης Μουστάκας. 
Φιλμογραφία
Δημήτρη μου, Δημήτρη μου (1967)
Η παιχνιδιάρα (1967)
Το πιο λαμπρό αστέρι (1967)
Η Αθήνα μετά τα μεσάνυχτα (1968)
Ο τσαχπίνης (1968)
Εκείνοι που ξέρουν ν' αγαπούν  (1968)
Θου-Βου φαλακρός πράκτωρ - Επιχείρησις: Γης μαδιάμ   (1969)
Ο θαυματοποιός (1969)
Το αφεντικό μου ήταν κορόιδο   (1969)
Η θεία μου η χίπισσα (1970)
Οι τρεις ψεύτες   (1970)
Τι κάνει ο άνθρωπος για να ζήση (1970)
Φλογισμένη σάρκα (1971)
Η κόμησσα της Κέρκυρας (1972)
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ https://www.facebook.com/mousikotheatroepitheorisi/
ΑΠΟ ΤΟ http://www.espressonews.gr/

ΚΥΒΕΛΗ ΜΥΡΑΤ - ΜΑΡΙΝΟΥ

Κυβέλη Μυράτ - Μαρίνου
Πολύπλευρος άνθρωπος και δυναμική προσωπικότητα, υπήρξε ηθοποιός και αργότερα καθηγήτρια υποκριτικής, κινησιολογίας και χορού, αλλά και συγγραφέας θεατρικών έργων. Γεννήθηκε το 1925 στην Αθήνα. Κόρη της ηθοποιού Ρίτας Μυράτ και εγγονή (από τον πατέρα της) της μεγάλης πρωταγωνίστριας Κυβέλης και του Μήτσου Μυράτ. Είχε παντρευτεί σε δεύτερο γάμο τον ηθοποιό Ιορδάνη Μαρίνο. Πρωτοεμφανίστηκε το 1945 στους «Μποέμ» στον θίασο Μουσούρη. Με τον ίδιο θίασο έπαιξε στο «Ερωτικό γαϊτανάκι» και στο «Μπαρ Ελδοράδο». Το καλοκαίρι του 1946 εργάστηκε στο θέατρο «Περοκέ» και αμέσως μετά στο «Ρεξ» με διευθυντή τον θείο της, Δημήτρη Μυράτ. Το 1947 συμμετείχε στην Εταιρεία Ελληνικού Θεάτρου και έλαβε μέρος στον «Αγαπητικό της βοσκοπούλας» στο θέατρο Μακέδου. Την περίοδο 1947-48 η Κυβέλη Μυράτ - Μαρίνου εμφανίστηκε με δικό της θίασο στο Θέατρο Πειραϊκού Συνδέσμου στον Πειραιά και το 1948 βρέθηκε στο Εθνικό Θέατρο όπου και παρέμεινε μέχρι το 1950, καθώς μεσολάβησε μια συνεργασία με τον θίασο Βάσως Μανωλίδου - Γ. Παππά, για να επιστρέψει στο Εθνικό μέχρι το 1953. Συμμετείχε σε διαφόρους θιάσους. Στη συνέχεια, συνεργάστηκε με τον σύζυγό της Ιορδάνη Μαρίνο στην ίδρυση των θιάσων «Αρμα Διονύσου» και «Ορφικός θίασος». Στο μεταξύ, ίδρυσε το 1959 το Παιδικό Θέατρο Κυβέλης Μυράτ και στέγασε τον θίασό της, μέχρι το 1961, στα θέατρα Ιντεάλ, Πάρκου και Δημοτικό Θέατρο Πειραιώς. Το 1961 ερμήνευσε αξιόλογους ρόλους στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Από το 1963 μέχρι το 1965 περιόδευε με τον θίασο Λαϊκή Σκηνή Ιορδάνη Μαρίνου - Κυβέλης Μυράτ. Ενδιάμεσα, το 1964, παρουσίασε με δικό της περιφερειακό θίασο τα «Ερωτικά μαθήματα». Τα επόμενα χρόνια συνέχισε να εμφανίζεται με τη «Λαϊκή Σκηνή» στην Αθήνα, στον Πειραιά και στη Θεσσαλονίκη. Με τον Κατράκη έπαιξε το 1966 στον «Καπετάν Μιχάλη» του Καζαντζάκη... Το 1973 ακολούθησε την περιοδεία του θιάσου «Αρμα Διονύσου» στη Νότια Αφρική και το 1976, ίδρυσε μαζί με τον σύζυγό της τη μη κερδοσκοπική εταιρεία «Κέντρο Θεάτρου και Τεχνών - Η μνήμη». Πέθανε στις 19 Μαίου 2010.
Φιλμογραφία
Δάφνης και Χλόη: Οι μικροί ερασταί (1969)
Η αρχόντισσα του λιμανιού (1969)
Ο Νταβέλης (1969)
ΑΠΟ ΤΟ http://www.kathimerini.gr/

ΣΟΥΛΗΣ ΛΙΑΠΑΣ

Σούλης Λιάπας
Χορευτής.
Φιλμογραφία
Οι θαλασσιές οι χάντρες (1967)
Μια κυρία στα μπουζούκια (1968)
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ ΤΟ https://www.facebook.com/mousikotheatroepitheorisi/

ΣΤΕΛΛΑ ΓΕΡΜΕΝΗ

Στέλλα Γερμενή
Από το 1973 ως το 1974 έλαβε μέρος σε 6 παραστάσεις του Εθνικού θεάτρου.
Φιλμογραφία
Η Στεφανία (1966)
Του χωρισμού το τραίνο (1967)
Ναι μεν, αλλά...   (1972)

ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΑΚΗΣ

Γιάννης Φακής
Ο Γιάννης Φακής γεννήθηκε το 1944 στα Αποίκια της Άνδρου και σε νεαρή ηλικία έγινε δεκτός από τις δραματικές σχολές του Εθνικού Θεάτρου και του Θεάτρου Τέχνης. Ολοκληρώνοντας τις σπουδές του στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης υπό τον Κάρολο Κουν το 1969, έλαβε ρόλους σε θεατρικές, τηλεοπτικές και κινηματογραφικές παραγωγές, μεταξύ των οποίων η παράσταση «Ευριπίδου Τρωάδες» (1977) του Γιάννη Τσαρούχη, η «Γαλήνη» (1976) των Ηλία Βενέζη και Κώστα Λυχναρά, το «1922» (1978) του Νίκου Κούνδουρου, το «Άλμα Λίμπρε» (2001) του Νίκου Κουτελιδάκη, οι «Νύφες» (2004) του Παντελή Βούλγαρη και «Η Άλλη Θάλασσα» (2012, μη ολοκληρωμένη) του Θεόδωρου Αγγελόπουλου, η οποία αποτέλεσε και την τελευταία του ερμηνεία. «Εσύ είσαι κωμικός» του είχε πει κάποτε ο Κάρολος Κουν, μετά από πολύμηνη μελέτη των ερμηνειών του, οι οποίες κάλυπταν όλο το φάσμα της παγκόσμιας δραματουργίας. 
Ο Γιάννης Φακής έζησε και εργάστηκε στην Άνδρο, στην Σαντορίνη και για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην Αθήνα, ενώ κατά την περίοδο της δικτατορίας διέμεινε στη Ρώμη.Όσοι γνώριζαν τον Γιάννη Φακή θυμούνται τις αναφορές του: στο βιβλίο «Αντιγνώση, τα Δεκανίκια του Καπιταλισμού» της Λιλής Ζωγράφου, στην Έλλη Λαμπέτη και στον Γιάννη Τσαρούχη, με τους οποίους είχε συνεργαστεί εκτενώς, στον γιο του και την σύντροφό του, καθώς και στην σύζυγό του, Ντέπη Φελουκατζή, εικαστικό, την οποία είχε χάσει σχετικά πρόσφατα. Πέθανε στις 14 Ιουνίου 2017.
Φιλμογραφία
Ιπποκράτης και Δημοκρατία (1972)
1922 (1978)
Ο Κώτσος και οι εξωγήινοι (1980)
Η παρεξήγηση (1983)
Νύφες (2004)
ΑΠΟ ΤΟ http://www.tlife.gr/

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΠΑΥΛΟΥ

Βαγγέλης Παύλου
Φιλμογραφία
Γοργόνες και μάγκες (1968)

Η αρχόντισσα κι ο αλήτης (1968)
Γυμνοί στο δρόμο (1969)
Το ανθρωπάκι (1969) [Παντελής]
Μια ελληνίδα στο χαρέμι (1971)

ΦΩΝΤΑΣ ΤΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ

Φώντας (Ξενοφών) Ταμπουράκης
Φιλμογραφία 
Πονηρός πράκτωρ Καραγκιόζης   (1966)
Καρδιά που λύγισε από τον πόνο (1968)[Αχιλλέας]
Τα παιδιά του λιμανιού   (1969)
Μια ζωή χωρίς αγάπη (1970)
Οι άντρες ξέρουν να αγαπούν (1971)

ΡΙΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Ρία Νικολάου
Φιλμογραφία
Η Νάνσυ την... ψώνισε!  (1960)
Το ράλλυ του θανάτου  (1968)

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΠΑΠΠΑ

Χριστίνα Παππά 
Φιλμογραφία
Ηδονή και εκδίκηση (1970)
Αποπλάνηση (1973)

ΜΕΡΟΠΗ ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ

Μερόπη Ιωαννίδου
Φιλμογραφία
Δι' ασήμαντον αφορμήν (1974)
Το βαρύ... πεπόνι (1977)

ΣΟΥΛΑ ΜΠΙΡΜΠΙΛΗ

Σούλα Μπιρμπίλη
Γεννήθηκε στην Δραμα στις 14.04.1943 αγάπησε το τραγουδι απο νωρίς και ερμήνευσε Μίκη Θεοδωράκη, Οδυσσέα Ελύτη, Γιάννη Σπανό, Νότη Μαυρουδή. Το 1965 κέρδισε το Α’ βραβείο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης: «Ηταν μεγάλη η νύχτα» (Σούλα Μπιρμπίλη / Γιάννης Κακρυλίδης – Νότης Μαυρουδής – Γιώργος Κουρουπός) και αργότερα έφυγε για την Γαλλια, μένοντας μακριά απο το τραγούδι τις ταινίες και γενικά την δημοσιότητα. Είχε συμμετοχή σε μια ταινία τον «Ανεμοστρόβιλο» που προβλήθηκε το 1964 με τους Γιώργο Φούντα, Κώστα Κακαβά, Δέσποινα Στυλιανοπούλου, Γιώργο Μούτσιο κ.α. σε σκηνοθεσια Κώστα Καραγιάννη και σε σενάριο Τάσου Κατραπά. Κόρη της η πρώην υπουργός, Τίνα Μπιρμπίλη.
Φιλμογραφία
Ανεμοστρόβιλος (1964)
Ιστορία μιας ζωής (1965)
ΑΠΟ ΤΟ http://www.gossip-tv.gr/

ΒΑΣΩ ΖΑΧΑΡΙΑ

Βάσω Ζαχαριά
Χορεύτρια. Γεννήθηκε στον Πειραιά.
Φιλμογραφία
Σ' αγαπώ (1971)
Το κοροϊδάκι της πριγκηπέσσας  (1972)
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ https://www.facebook.com/mousikotheatroepitheorisi/

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ

Δημήτρης Γρηγορίου
Φιλμογραφία
Επιστροφή από το μέτωπο (1959)
Ο δολοφόνος αγαπούσε πολύ...   (1960)
Ένα ελεύθερο κορίτσι (1973)

ΚΛΕΙΩ ΣΑΜΠΑΤΗ

Κλειώ Σαμπάτη
Πανέμορφη Γαλλίδα ηθοποιός. Γνωστή ως Claude Sabatou (Κλοντ Σαμπαντού). Υπήρξε σύζυγος του ηθοποιού Αλέκου Αλεξανδράκη (γνωρίστηκαν σε παραλία και παντρεύτηκαν το 1954,  ο δε γάμος τους, κράτησε 3 χρόνια).
Φιλμογραφία
Η καφετζού (1956) [Βιβή]
Αν ήξερες παιδί μου (1960)

ΟΡΕΣΤΗΣ ΛΑΣΚΟΣ

Ορέστης Λάσκος
Ο Ορέστης Λάσκος (11 Νοεμβρίου 1907- 17 Οκτωβρίου 1992) ήταν Έλληνας ηθοποιός, σεναριογράφος, σκηνοθέτης, ποιητής και θεατρικός επιχειρηματίας. Ήταν αδελφός του ήρωα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου Βασίλη Λάσκου, αξιωματικού του Βασιλικού Ναυτικού. Ο Λάσκος γεννήθηκε στην Ελευσίνα.  Η οικογένειά του ήταν πλούσιοι κτηματίες. Αφού τελείωσε το Γυμνάσιο, ήλθε στην Αθήνα και γράφτηκε για λίγο στην Ιατρική Σχολή. Κατόπιν, θέλοντας προς στιγμήν να ακολουθήσει στρατιωτική καριέρα, πήγε στη Σχολή Ευελπίδων, απ' όπου έφυγε -ως λέγεται- "πηδώντας" από το μπαλκόνι -κατ' άλλους από το παράθυρο- για για να καταλήξει τραγουδιστής και ηθοποιός. Ωστόσο, γύρω στο 1930 μεταπήδησε, "από τα σανίδια του βαριετέ και του φιλολογικού καφέ Μπάγκειον της Οµόνοιας, στο σινεµά". Μαζί με άλλους νεαρούς κινηματογραφόφιλους συνέστησε την εταιρία παραγωγής "Άστρο Φιλμ".  Υπήρξε από τους πρωτοπόρους του ελληνικού βωβού κινηματογράφου: γύρισε το 1931 μια από τις πρώτες αξιόλογες ταινίες στα χρονικά του ελληνικού κινηματογράφου, την Δάφνις και Χλόη, που χαρακτηρίστηκε πρωτοποριακή για τις γυμνές σκηνές και την ποιητικότητά της. Η ποσοτικά τεράστια (και άνιση) κινηματογραφική παραγωγή του, επισκίασε άλλες πλευρές του δημιουργικού ταλέντου του Λάσκου και, ιδιαίτερα, την ποίησή του. Ποίηση και κινηματογράφος βρίσκονταν σε σύγκρουση στον Λάσκο: όταν καταπιανόταν με το ένα, κατά κανόνα παραμελούσε το άλλο, όπως φαίνεται και από τις χρονολογίες της κινηματογραφικής παραγωγής του, σε σύγκριση με εκείνες των ποιητικών εκδόσεών του. Κατά βάθος ήταν, όπως είχε παρατηρήσει ο Αιμίλιος Χουρμούζιος, ένας ποιητής "που κρυβόταν θεληματικά πίσω από τον θεατρίνο". Ασχολήθηκε με τη σύνθεση ποιημάτων από τα εφηβικά κιόλας χρόνια του. Την εποχή που ήταν ηθοποιός στο ελαφρύ θέατρο, συνήθιζε να απαγγέλλει τα έργα του στο κοινό "με τη βροντώδη φωνή του". Φαίνεται πως αυτήν την πρακτική τη διατήρησε κι αργότερα και, πιθανότατα, η δημόσια απαγγελία ήταν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος του Λάσκου ως ποιητή, Εξέδοσε αρκετές ποιητικές συλλογές σε μια περίοδο διάρκειας 40 ετών, από το 1934 έως το 1974. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, ο Λάσκος διατηρούσε την αίθουσα βαριετέ "Αλκαζάρ", πλησίον του Σταθμού Λαρίσης. Μέχρι το 1951, που έκλεισε, είχαν εμφανιστεί εκεί σημαντικοί ηθοποιοί και τραγουδιστές όπως οι Κώστας Χατζηχρήστος, Μαρίκα Νέζερ, Δανάη Στρατηγοπούλου, Μάγια Μελάγια, Καίτη Ντιριντάουα κ.άλ. Το 1942 νυμφεύθηκε την τραγουδίστρια Στέλλα Γκρέκα, με την οποία χώρισε το 1947. Δεύτερη σύζυγός του, από το 1960 έως το θάνατό του, υπήρξε η ηθοποιός Μπεάτα Ασημακοπούλου, με την οποία απέκτησε ένα γιο, τον Βασίλη.
Φιλμογραφία (ως ηθοποιός]
Διακοπές στην Κύπρο μας (1971)[πάνω στο πλοίο]

Πράκτορες 005 εναντίον Χρυσοπόδαρου (1965)[καλεσμένος στο γάμο]

Άλλος για το εκατομμύριο (1964) [ο ίδιος]

Ο εαυτούλης μου (1964)[στην πλατεία]
Τρίτη και 13 (1963) [άνδρας στους αγώνες]

Μοντέρνοι αριστοκράτες (1961)[αφηγητής]
Φτωχαδάκια και λεφτάδες (1961) [αφηγητής]
Ραγισμένες Καρδιές (1945) [οδηγός]  
Μακριά απ' τον κόσμο (1930) [Χάρης]
Το λιμάνι των δακρύων (1929)[ναύτης] 
Έρως και κύματα (1927)
ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ 

ΣΟΥΛΑ ΜΑΡΤΙΝΗ

Σούλα Μαρτίνη
Φιλμογραφία
Η αρχόντισσα του κάμπου (1971)
Ο Παπασούζας φαντομάς (1983)

ΙΩΑΝΝΑ ΓΑΛΑΝΗ

Ιωάννα Γαλάνη
Γεννήθηκε στη Δράμα αλλά μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε χορό στη σχολή Ζουρούδη. Πήρε άδεια ηθοποιού σαν εξαιρετικό ταλέντο και άρχισε να εργάζεται στο θέατρο Βέμπο και μετά σ’ άλλα θέατρα. Ξεκίνησε με την αδελφή της Τούλα το τραγούδι  από τις επιθεωρήσεις πίστας, όπου τραγουδούσαν, χόρευαν και παρουσίαζαν το πρόγραμμα. Το ’69-’70 στράφηκαν στο ελαφρολαϊκό τραγούδι. Έκαναν αξιόλογη καριέρα σε Γερμανία και Αμερική, ως ''αδελφές Αλάσκα''.
Φιλμογραφία
Παιδί μου δεν αμάρτησα (1964)
Αν ήμουν πλούσιος (1972) 
Τα παιδιά των λουλουδιών (1973)
Τα παιδιά της πιάτσας (1979)
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ ΤΟ https://www.facebook.com/mousikotheatroepitheorisi/

ΛΑΝΑ ΠΑΠΑΣ

Λάνα Πάπας 
Φιλμογραφία
Αν ήμουν πλούσιος (1972)[Λάνα]
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ ΤΟ https://www.facebook.com/mousikotheatroepitheorisi/