ΛΕΤΑ ΜΑΣΤΑΘΗ

Λέτα Μαστάθη
Φιλμογραφία
Η Σταχτοπούτα (1960)[Λέτα]

ΡΙΚΑ ΜΑΣΤΑΘΗ

Ρίκα Μαστάθη
Φιλμογραφία
Η σταχτοπούτα (1960)[Λίζα]

ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΟΥΣΤΡΑΣ

Ανδρέας Μούστρας
Κύπριος ηθοποιός. Γεννήθηκε το 1926 και πέθανε το 1997.
Φιλμογραφία
Πρέπει να τα παντρέψουμε (1953)
Αγάπες και καημοί (1967)
Για ποιόν να βρέξει! (1976)
Οι περιπέτειες του Νικόλα (1978)
Ειρηνού και Βάσος (1983)
Τα έγκατα της γης (1989)
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ ΤΟ  https://www.facebook.com/pg/ΚΥΠΡΙΟΙ-ΗΘΟΠΟΙΟΙ-147763440816/photos/

ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΡΑΚΑΔΑΣ

Γιάννης Τρακάδας
Γεννήθηκε το 1935 και πέθανε στις 25 Μαρτίου 2009.
Φιλμογραφία
Το πιο γρήγορο μπουζούκι (1973)
Όλοι θα ζήσουμε (1974)
Ο τρομοκράτης      (1975)
Ο παρθενοκυνηγός (1980)
Ο καπιταλίστας και η τραγουδίστρια (1982)
Μια παπαδιά στα μπουζούκια Νο2 (1985)

JOHN MOORE

John Moore
Πιστεύουμε ότι είναι αυτός στη φωτογραφία. Δυστυχώς, δεν υπάρχει κάποιο στοιχείο του στο internet.
Φιλμογραφία
Γυμνό κεντρί (1975)
Συνωμοσία στη Μεσόγειο (1975)
Ευριδίκη ΒΑ 2037 (1975)
Καυτές διακοπές (1976)
Τελευταία πτήση (1978)

ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΑΣΕΛΑΚΗΣ

Μανώλης Κασελάκης
Φιλμογραφία
Ο παλληκαράς (1961)

ΜΑΙΡΗ ΠΑΠΑΣΤΕΦΑΝΑΚΗ

Μαίρη Παπαστεφανάκη
Φιλμογραφία
Αγωνία μιας αγάπης   (1963)
Τι κι αν γεννήθηκα φτωχός   (1967)
Η λεωφόρος του μίσους   (1968)
Εσμέ η τουρκοπούλα   (1974)

ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΕΝΙΟΣ

Γιώργος Ζένιος
Ο Γιώργος Ζένιος γεννήθηκε στην Λεμεσό της Κύπρου και σε ηλικία 7 ετών μετακόμισε μαζί με τους γονείς του στο Λονδίνο. Στην αρχή σπούδαζε γιατρός αλλά τα παράτησε και τελικά έγινε ηθοποιός. Επέστρεψε στην Κύπρο μετά από το χωρισμό του με την γυναίκα του. Από το 2013 έπαιξε στην τηλεοπτική σειρά ''Μπρούσκο'' όπου είχε το ρόλο του Διαμαντή Νικολάου. Είναι παντρεμένος με την Αλίκη με την οποία απέκτησε τρία παιδιά τον Αντρέα τον Νώντα και την Μαρία καθώς και 4 εγγόνια την Εράσμω τον Γιώργο την Αλίκη και τον Ορφέα.
Φιλμογραφία
Για ποιόν να βρέξει! (1976)
Ισχυρή δόση... σεξ (1978)
Η μαύρη Εμμανουέλα (1980)
Καλαμπούς (2002)
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ ΤΟ https://www.ilovestyle.com/
ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

ΜΥΡΙΑΜ ΒΟΥΡΟΥ

Μύριαμ Βούρου
Το 1978 έλαβε μέρος σε δυο παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου.
Φιλμογραφία
Προμηθέας σε δεύτερο πρόσωπο   (1975)
Ελευθέριος Βενιζέλος: 1910-1927   (1980)
Η σκιάχτρα (1985)
Μπορντέλο  (1985)
Η επίθεση του γιγαντιαίου μουσακά   (1999) [Τζόι Μπουνταλά]
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ ΤΟ http://www.hellenicfilms.gr/

ΣΩΤΗΡΗΣ ΡΟΥΚΟΥΝΙΩΤΗΣ

Σωτήρης Ρουκουνιώτης
Φιλμογραφία
Ο λουστράκος (1962)
Οι δυο αλεπούδες (1963)
Σπαραγμός (1965)

ΞΕΙΝΗ ΝΑΓΙΑ

Νάγια Ξέινη
Φιλμογραφία
Τα ντερβισόπαιδα (1960)

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΛΛΑΤΟΣ

Δημήτρης Κολλάτος

Γεννήθηκε στις 9 Ιουνίου 1937. Έγραψε την πρώτη του ποιητική συλλογή το 1956, ενώ ήταν μαθητής στο λύκειο. Το 1959-1960 ίδρυσε το πειραματικό θέατρο Τσέπης ανεβάζοντας, εκείνη και τις επόμενες δύο θεατρικές περιόδους, σε ένα υπόγειο της οδού Στουρνάρη, τη "Φαλακρή τραγουδίστρια" του Ιονέσκο, το "Τέλος του παιχνιδιού" του Σάμιουελ Μπέκετ και το "Δωμάτιο" του Χάρολντ Πίντερ. Στις 7 Οκτωβρίου 1961 στο Παρίσι ανέβασε την "Ιφιγένεια εν Ταύροις" του Ευριπίδη στο Centre culturel Πρωταγωνιστές ήταν οι: Arlette Baumann, Roger Jandly, Nicolas Ruffieux,M.-F. Bonte, F. Guiman. Το γαλλικό περιοδικό "L'Express" χαρακτήρισε την παράσταση "μία άνοιξη στο γαλλικό θέατρο". Η Αρλέτ Μπωμάν έγινε η πρώτη του σύζυγος, από την οποία απέκτησε δύο γιούς, τον Αλέξανδρο και τον Άλκη, και η οποία πρωταγωνίστησε σε όλες τις ταινίες του. Το 1962 γύρισε την πρώτη του ταινία μικρού μήκους, "Αθήνα Χι Ψι Ξι", που βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.  Ακολούθησε η μεσαίου μήκους "Ελιές" το 1964, που κι αυτή βραβεύτηκε. Το 1966 ο "Θάνατος του Αλέξανδρου", στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης αγνοήθηκε από τα επίσημα βραβεία, πήρε όμως τρία βραβεία Κριτικών (καλύτερης ταινίας, καλύτερου σεναρίου, καλύτερης μουσικής) και γνώρισε όχι μόνο καλλιτεχνική αλλά και εισπρακτική επιτυχία, αφού όταν κατάφερε επιτέλους να προβληθεί στους αθηναϊκούς κινηματογράφους έκοψε σε μία εβδομάδα, 29.900 εισιτήρια. Ο Μάνος Χατζηδάκις είχε πει: «Η σημαντικοτέρα ταινία που προεβλήθη εις το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, αληθινά πανίσχυρη παρουσία που με άφησε άναυδον με το θάρρος και την δύναμιν της συλλήψεώς της, ήταν η ταινία του Δημήτρη Κολλάτου "Ο Θάνατος του Αλέξανδρου". Αυτή είναι η αληθινά μεγάλη ταινία του φεστιβάλ. Ο Δημήτρης Κολλάτος είναι ο πρώτος Δραματουργός του ελληνικού κινηματογράφου». Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας στην Ελλάδα, εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Γαλλία, όπου ανέβασε 20 θεατρικές παραγωγές, δημιουργώντας το "Θέατρο της Τέχνης" (Théatre de l'Art) στο ίδιο κτίριο του Σατλέ, στο Παρίσι. Εκεί παρουσίασε, μεταξύ άλλων, το έργο Philippe Pétain  και το θεατρικό έργο του "Γυναίκα του Σωκράτη", ένα μονόλογο με πρωταγωνίστρια τη σύζυγό του Αρλέτ Μπωμάν που ανέβασε στο θέατρο Τέχνης.  Η πρεμιέρα έγινε στις 22 Δεκεμβρίου 1973. Επιλέχτηκε ως καλύτερη παράσταση της χρονιάς, και παρουσιάστηκε στο θέατρο των εθνών στις Βρυξέλλες και επαναλήφθηκε τον Ιανουάριο του 1975 και το Σεπτέμβριο του 1976. Γύρισε επίσης την ταινία Συμπόσιο (1972), με θέμα τον έρωτα και την ομοφυλοφιλία. Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1975, άρχισε να ανεβάζει μια σειρά παραστάσεων που από πολλούς θεωρήθηκαν πως έχουν ως στόχο την πρόκληση (όπως τα "Σόδομα και Γόμορρα" με γυμνό που εκείνη την εποχή έκανε σάλο) ή έστω τον πολιτικοκοινωνικό ακτιβισμό και όχι την τέχνη, όπως οι "Οι εφοπλιστές",  "Άγιος Πρεβέζης" που έγινε και ταινία (1982). Το λεγόμενο "θέατρο καταγγελίας". Κέρδισε ωστόσο τις συμπάθειες με τη μαχητική του στάση όσον αφορά τα δικαιώματα των αυτιστικών παιδιών, ορμώμενος από την προσωπική του εμπειρία με τον γιο του Άλκη, και τη δημιουργία ειδικού χώρου στην Αίγινα για τα αυτιστικά παιδιά. Στην αυτοβιογραφική ταινία "Ζωή με τον Άλκη" (1988), το ρόλο του αυτιστικού νεαρού έπαιξε ο άλλος του γιος, Αλέξανδρος Κολλάτος, που έκτοτε έγινε ηθοποιός. Άλλη μια ταινία, "Κόκκινα τριαντάφυλλα σου έδωσα" (1993), μιλά όχι μόνο για την εμπειρία ενός γονιού με αυτιστικό παιδί αλλά και για την αυτοκτονία της συζύγου του Αρλέτ Μπωμάν. Στο «Αλέξανδρος και Αϊσέ» (1998), πάλι με πρωταγωνιστή τον γιό του Αλέξανδρο, προσεγγίζει το θέμα της μουσουλμανικής μειονότητας μέσα από μια ερωτική ιστορία. Ενώ η «Διαθήκη του ιερέα Ζαν Μεσλιέ» (2009), επιστρέφει πάλι στο θέμα της θρησκείας και το ρόλο της εκκλησίας. Στη Γαλλία το 1977 γύρισε τη μεσαίου μήκους "Η Γαλλία του Ζισκάρ", μια κριτική ματιά στη Γαλλία της δεκαετίας του '70. Στην τηλεόραση είχε για ένα χρόνο δική του εκπομπή με τίτλο: «Ο Κολλάτος χωρίς λογοκρισία». Το 1989 και ξανά το 2013 έθεσε υποψηφιότητα ως ευρωβουλευτής. Το 2011 δημιούργησε την Ένωση Πολιτών Πόρτα-Πόρτα, μια νέα μορφή πολιτικής παρέμβασης που οργανώνει διάφορα "χάπενινγκ" διαμαρτυρίας κατά της πολιτικής ηγεσίας, της παρέμβασης ξένων δυνάμεων στη χώρα κτλ. Το 2014 γύρισε την ταινία "Διόνυσος", με θέμα την Ελλάδα της κρίσης[4] που συμμετείχε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Σε συνέντευξή του στις 25 Νοεμβρίου 2014 δήλωσε χαρακτηριστικά «Η Τέχνη είναι σκάνδαλο! Θα πρέπει ν’ ανησυχεί τον πολίτη, ενώ η επιστήμη να τον καθησυχάζει. Σήμερα, δυστυχώς, η Τέχνη κοιμίζει το θεατή και η επιστήμη τον ανησυχεί!»

Φιλμογραφία

Ο θάνατος του Αλέξανδρου     (1966)

Το συμπόσιο     (1973)

Νίκος Μερτής     (1978)

Ψάχνοντας για την Πηνελόπη     (1981)

Ο άγιος Πρεβέζης     (1982)

Σόδομα και Γόμορα     (1982)

Η ζωή με τον Άλκη     (1988)

Κόκκινο τριαντάφυλλο σου έκοψα     (1993)

Αλέξανδρος και Αϊσέ     (2001)

Ο Χάρος βγήκε παγανιά   (2003)    

Θυμάμαι     (2005)

Η διαθήκη του ιερέα Ιωάννη Μελιέ     (2009)

Το σινεμά γυμνό     (2010)

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ ΤΟ https://www.protothema.gr/

ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΔΑΛΛΑΣ

Λευτέρης Δαλλάς
Φιλμογραφία
Η ζωή μου στα χέρια σου (1970)

ΠΑΝΟΣ ΛΥΚΙΑΡΔΟΠΟΥΛΟΣ

Πάνος Λυκιαρδόπουλος
Φιλμογραφία
Η στοργή (1965)

ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΡΥΔΑΚΗΣ

Χρήστος Καρυδάκης
Φιλμογραφία
Τι κι αν γεννήθηκα φτωχός (1967)