ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΣΑΓΑΝΕΑΣ

Χρήστος Τσαγανέας
Σημαντικός Έλληνας ηθοποιός του θεάτρου. Στον κινηματογράφου διακρίθηκε σε δεύτερους ρόλους και έμεινε στην ιστορία για τις ατάκες του: «Άνθρωποι, Άνθρωποι, προς τι το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός» (Οι Γερμανοί ξανάρχονται, 1948) και «Βεβαίως-Βεβαίως» (Το Ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο, 1959). Ο Χρήστος Τσαγανέας γεννήθηκε στη Βράιλα της Ρουμανίας στις 2 Ιουλίου του 1906. Εκεί τελείωσε το ελληνικό γυμνάσιο και το 1923 ο πατέρας του τον έστειλε στην Ελλάδα για ανώτερες σπουδές. Γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, αλλά ο μεγάλος του έρωτας ήταν το θέατρο. Δεν δίστασε να έλθει σε ρήξη με τον εύπορο πατέρα του, όταν αποφάσισε να εγκαταλείψει τη Νομική και να εγγραφεί στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Για πολύ καιρό αντιμετώπισε σοβαρά προβλήματα επιβίωσης και ζούσε σ’ ένα μικρό πλοιάριο στο λιμάνι του Πειραιά. Για τον επιούσιο βρέθηκε να παίζει διάφορους ρόλους σε θιάσους-μπουλούκια. «Λίγα τα θέατρα, λίγες οι θεατρικές πιάτσες, πολλοί οι ασκούντες το επάγγελμα», όπως έλεγε. Στο θέατρο ξεκίνησε το 1929 με το αποδιδόμενο στον Βιτσέντζο Κορνάρο θρησκευτικό δράμα Η Θυσία του Αβραάμ, όπου ξεδίπλωσε το υποκριτικό του ταλέντο κι έγινε γνωστός στη θεατρική πιάτσα. Για τριάντα χρόνια συνεργάστηκε με τους σημαντικότερους αθηναϊκούς θιάσους, παίζοντας κυρίως σε κλασικά έργα, ενώ τη δεκαετία του '60 στράφηκε στην κωμωδία, συνεργαζόμενος με τον Μίμη Φωτόπουλο. Για αρκετά χρόνια υπήρξε ένας από τους πρωταγωνιστές του Εθνικού Θεάτρου, σε σημαντικούς ρόλους του παγκόσμιου ρεπερτορίου. Με την έναρξη του ελληνοϊταλικού πολέμου ο θίασος της Κατερίνας, του οποίου ο Τσαγανέας ήταν βασικό στέλεχος. από θίασος πρόζας έγινε επιθεωρησιακός και ανέβασε την πρώτη πολεμική σατυρική επιθεώρηση των Γιαλαμά - Οικονομίδη - Θίσβιου Πολεμικές Καντρίλιες. Στην περίοδο της Κατοχής οργανώθηκε στο ΕΑΜ Καλλιτεχνών και προσέφερε τις υπηρεσίες του ως καλλιτέχνης και ως πατριώτης. Μετά την απελευθέρωση πρωταγωνίστησε στη δημιουργία του θιάσου Ενωμένοι Καλλιτέχνες, μαζί τους Αιμίλιο Βεάκη, Αντώνη Γιαννίδη, Θόδωρο Μορίδη, Γιώργο Παππά, Γιώργο Σεβαστίκογλου και Τζόλυ Γαρμπή, που υπηρετούσε το λαϊκό θέατρο. Στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε το 1933 στην ταινία του Ερτογρούλ Μουχσίν μπέη Ο Κακός Δρόμος, που βασιζόταν στο ομώνυμο διήγημα του Γρηγορίου Ξενοπούλου. Στην ταινία του τούρκου σκηνοθέτη πρωταγωνιστούσαν η Μαρίκα Κοτοπούλη και ο Βασίλης Λογοθετίδης. Έγινε γνωστός με την ταινία του Αλέκου Σακελλάριου Οι Γερμανού Ξανάρχονται (1948). Ερμήνευσε τον τρόφιμο του τρελοκομείου, που μέσα στη δίνη του εμφυλίου πολέμου φώναζε: «Άνθρωποι, Άνθρωποι, προς τι το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός». Το 1959 υποδύθηκε τον διευθυντή του Κολεγίου στην κωμωδία του Αλέκου Σακελλάριου Το ξύλο βγήκε απ' τον παράδεισο και ξεχώρισε με την ατάκα «βεβαίως - βεβαίως». Ο Χρήστος Τσαγανέας τιμήθηκε από την πολιτεία με το Χρυσό Σταυρό του Γεωργίου Α’. Ήταν νυμφευμένος με την ηθοποιό Νίτσα Τσαγανέα (1899-2002). Πέθανε στην Αθήνα, ανήμερα των εβδομηκοστών γενεθλίων του, στις 2 Ιουλίου του 1976.
Φιλμογραφία

Ένα αγόρι... αλλοιώτικο απ' τ' άλλα (1971) [Ιάκωβος Δημητρίου]
Η κρεββατομουρμούρα (1971) [Μακρομιχαλέας]
Μάρα η τσιγγάνα (1971)
Κάθε ναυάγιο και μια Κόλαση (1971)
Ο Μανωλιός ξαναχτυπά (1971) [Τεπελένης]
Μια γυναίκα φεύγει (1971) [κύριος Χρυσάφης]
Σέργιος και Άννα (1971)
Ο ακτύπητος κτυπήθηκε (1970) [Ανδροκλής Χαλδούπης]
Ένας μάγκας στα σαλόνια (1969) [Γεράσιμος Νικολάου]
Δόκτωρ Ζι-Βέγγος (1968) [Μπάμπης]
Οι άνδρες δεν λυγίζουν ποτέ (1968)
Επιχείρηση Απόλλων (1968) [(πρέσβης) Φρέντερικ]
Ο Ρωμιός έχει φιλότιμο (1968) [Κρίτων Στεφανής]
Ο σατράπης (1968)
Ο παλιάτσος (1968)
Δημήτρη μου Δημήτρη μου (1967) [Γεράσιμος Καρράς]
Τα δολάρια της Ασπασίας (1967) [Ψαλτάκης]
Κοκοβιός και σπάρος στα δίχτυα της αράχνης (1967)
Το πλοίο της χαράς (1967) [καπετάνιος]
5.000 ψέμματα (1966) [Πάτροκλος Σωκρατίδης] 
Ένα καράβι Παπαδόπουλοι (1966) [Πελ Παπ]
Θυσία (1966)
Το συρτάκι της αμαρτίας (1966) [Φίλωνας]
Η αρτίστα (1966) [Ηλίας]
Είναι βαρύς ο πόνος μου (1965) [Γιαλούρης]
Στοργή (1965) [Κλεόπας Χατζηγεωργίου]
Φτωχός αλλά τίμιος (1965)
Του χωρισμού ο πόνος (1965) [Μάριος Περεσιάδης]
Αν έχεις τύχη... (1964) [Φωκίων Καρυάδης]
Αλύγιστη στη ζωή (1964)
Κάτι να καίει (1963) [Πετρίδης]
Ο δρόμος με τα κόκκινα φώτα (1963)
Όσα κρύβει η νύχτα (1963)[Δημήτριος Λάσκαρης, γιατρός και πατέρας Αλέκου] 
Ο φίλος μου ο Λευτεράκης (1963) [Β. Καρατζαμούλης]
Η κυρία του κυρίου (1962) [Θεοφάνης Ντελάκης]
Μην ερωτεύεσαι το Σάββατο (1962)
Οι κατατρεγμένοι (1962)
Πεζοδρόμιο (1962)[Νίνος-αρχηγός σπείρας]
Ο διάβολος και η ουρά του (1962) 
Ο Θόδωρος και το δίκαννο (1962) [Παντελής]
Ορφανή σε ξένα χέρια (1962) [Νόταρης]
Προδομένη αγάπη (1962) [Αλέξανδρος Βενέτης]
Μάνα μου, παραστράτησα (1961) [πατέρας Πέτρου]
Μην κλάψεις για μένα (1961)
Ποιος θα κρίνει την Κοινωνία (1961)
Τα νιάτα Θέλουν έρωτα (1961)
Ο θάνατος θα ξανάρθει (1961) [γιατρός]
Φτωχαδάκια και λεφτάδες (1961) [Λεωνίδας Ντεκρίσης]
Έγκλημα στα παρασκήνια (1960) [Παύλος Στεφάνου]
Πλούσιοι χωρίς λεφτά!... (1960)
Το χαμίνι (1960) [Νικηφόρος Ξενίδης, αδελφός Ελπίδος και θείος του Γιώργου]
Έγκλημα στο Κολωνάκι (1959) [Κώστας Φλωράς]
Διακοπές στην Κολοπετινίτσα (1959) [Ιορδάνης Μουράτογλου]
Να ζήσουν τα φτωχόπαιδα (1959) [Πλούταρχος Παχουλός]
Το ξύλο βγήκε απ' τον Παράδεισο (1959) [γυμνασιάρχης "Βεβαίως βεβαίως"]
Μια ζωή την έχουμε! (1958) [διευθυντής Εμποροπιστωτικής τράπεζας]
Ο μισογύνης (1958) [Πλάτωνας] 
Λατέρνα φτώχεια και φιλότιμο (1955) [Μπεναρδής]
Το φιντανάκι (1955)
Τζο ο τρομερός (1955) [Λαυρέντης Καλλίρης]
Άνεμος του μίσους (1954)[μπάρμπα Γρηγόρης, πατέρας Αγγέλας]
Χαρούμενο ξεκίνημα (1954) [διευθυντής προγράμματος Ρ/Σ]
Έτσι έσβησε η ζωή μου (1952)
Μαντάμ Σουσού (1948)
Χαμένοι άγγελοι (1948) [Χρήστος Τεράκης]
Οι Γερμανοί ξανάρχονται... (1948) [τρελός "ο αρχηγός του σύμπαντος"]
Αγνούλα (1939)
Ο κακός δρόμος (1933)
ΑΠΟ ΤΟ https://www.sansimera.gr/