ΘΑΝΑΣΗΣ ΣΚΑΡΛΙΓΚΟΣ

Θανάσης Σκαρλίγκος

Φιλμογραφία

Λυσιστράτη  (II)     (1972)

Η αμαρτία στο κορμί της    (1974)

Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο   (1980)

Ο ζιγκολό της Αθήνας (1982)

Προσοχή κίνδυνος (1983)

Ούλοι εμείς εφέντη (1998)

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΚΟΝΤΟΛΑΤΗΣ

Βαγγέλης Κοντολάτης

Φιλμογραφία

Μην ερωτεύεσαι το Σάββατο (1962)[αστυνομικός]

Γιατί με εγκατέλειψες (1965)

Ήρωες (1966)

Το ΠΡΟ-ΠΟ και τα μπουζούκια (1968)

Σε ικετεύω αγάπη μου (1970)

DON ALVARADO

Don Alvarado 

Αμερικάνος ηθοποιός που γεννήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 1904 και πέθανε στις 31 Μαρτίου 1967.

Φιλμογραφία

Το όνειρο του γλύπτη (1930)

ΝΙΝΑ ΒΛΑΧΟΥ

Νίνα - Ασπασία Βλάχου

Δημοσιογράφος. Γεννήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 1948 στην Αθήνα. Στα καλλιστεία του 1966, είχε κερδίσει τον τίτλο "Β' Μις Ελλάς 1966".

Φιλμογραφία

Ντάμα σπαθί (1966)

Διπλοπεννιές (1966)[παρέα Διαλυνά]

Είδωλα στον καθρέφτη   (2007)

ΘΑΝΟΣ ΖΑΧΟΣ

 Θάνος Ζάχος (Νοταράκης Ζαχαρίας)

Ο Ζάχος Θάνος (Πειραιάς 1884-Αθήνα 1946) ήταν Έλληνας, ηθοποιός, θιασάρχης και θεατρικός συγγραφέας.  Αποφοίτησε από το Βαρβάκειο Γυμνάσιο Αθηνών και στη συνέχεια φοίτησε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το οποίο όμως εγκατέλειψε προκειμένου ν΄ ασχοληθεί με το θέατρο, παρασυρόμενος από τον ξάδελφό του Πέτρο Λέοντα, στο θίασο του οποίου αρχικά και συμμετείχε. Το 1912 ο Ζάχος Θάνος έγινε θιασάρχης συνεταιριζόμενος με τον Ηλία Θεοδώρου. Τον επόμενο χρόνο δημιούργησε δικό του θίασο και ίδρυσε το "Θέατρο του Λαού" στη συμβολή των οδών Κολοκυνθούς και Μ. Αλεξάνδρου, στο Μεταξουργείο, στο οποίο και ανέβαζε δικές του επιθεωρήσεις. Σημαντικότερη εξ αυτών ήταν, το 1914, η επιθεώρηση "Σκούπα" που σημείωσε εξαιρετική επιτυχία. Ο Ζάχος Θάνος έγραψε λιμπρέτα για περίπου εξήντα οπερέτες καθώς και πολλά μονόπρακτα κυρίως δράματα που συνεχίζουν να παίζονται από περιοδεύοντες θιάσους. Επίσης σημαντική επιτυχία είχαν σημειώσει οι οπερέτες του "Το κορίτσι της γειτονιάς", "Η γυναίκα του δρόμου", "Το αλανάκι", "Πως περνούν οι παντρεμένοι", "Ο άνθρωπος της ταβέρνας", "Γιόλα", "Πονεμένες καρδιές", "Ο ταχπίνης σερβιτόρος" κ.ά. Επίσης έγραψε πολλές επιθεωρήσεις μερικές των οποίων ανέβασε στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά καθώς και θεατρικές διασκευές ξένων μυθιστορημάτων. Είχε ασχοληθεί επίσης και με την ποίηση.

Φιλμογραφία

Γκόλφω   (1915)

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ ΤΟ https://www.vmrebetiko.gr/item/?id=3533

ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΔΑΝΑΛΗΣ

Γρηγόρης Δανάλης

Γεννήθηκε το 1916 στα Βλαχάτα (σημερινός Καραβόμυλος) Σάμης Κεφαλονιάς. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάστηκε στον Κινηματογράφο ως ηλεκτρολόγος, βοηθός οπερατέρ, βοηθός ηχολήπτη, διευθυντής παραγωγής, αλλά καθιερώθηκε ως φωτογράφος και διευθυντής φωτογραφίας. Εργάστηκε κυρίως στις κινηματογραφικές εταιρείες ΑΝ-ΖΕΡΒΟΣ και ΦΙΝΟΣ ΦΙΛΜ, αλλά και σε μικρότερες εταιρείες παραγωγής ταινιών. Ξεκίνησε την κινηματογραφική του σταδιοδρομία το 1948, ως τεχνικός και κινηματογραφιστής. Το 1953 συμμετέχει στην πρώτη του ταινία ως βοηθός φωτογράφος, την «Μαγική Πόλη» του Νίκου Κούνδουρου, τον οποίο είχε γνωρίσει στη Μακρόνησο όπου βρισκόταν συγκρατούμενοι. Η εργατικότητά του, η ευστροφία και το καλλιτεχνικό του ταλέντο τον αναδεικνύουν. Από τα πρώτα χρόνια της εργασίας του καθιερώνεται στον κινηματογραφικό χώρο. Το 1956 ως διευθυντής φωτογραφίας γυρίζει την πρώτη του ταινία η "Αρπαγή της Περσεφόνης" σε σκηνοθεσία Γρηγόρη Γρηγορίου. Το 1962 στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης παίρνει το εθνικό βραβείο φωτογραφίας για τον "Ουρανό" του Τάκη Κανελλόπουλου, σε μια εποχή που ο κινηματογράφος διανύει τις καλύτερες ημέρες του. Ήταν διευθυντής φωτογραφίας σε πάνω από 80 ταινίες. Σε πολλές από αυτές συνεργάστηκε με τον αδελφό του Συρράκο, φωτογράφο και κινηματογραφιστή. Η συνεχής του εργασία τον συμπεριέλαβε στα κορυφαία μέλη της κινηματογραφικής οικογένειας. Επί πολλά έτη διετέλεσε μέλος των οργανωτικών επιτροπών του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, ενώ την περίοδο 1988-1991 ήταν Διευθυντής του. Ανέλαβε το φεστιβάλ σε περίοδο πλήρους απραξίας και εργάστηκε για την αναβάθμισή του. Πέτυχε πάρα πολλά. Λόγοι υγείας τον υποχρέωσαν να αφήσει τη θέση αυτή νωρίς. Υπήρξε δραστήριος συνδικαλιστής των σωματείων κινηματογράφου-τηλεόρασης από το ξεκίνημά τους. Διετέλεσε ιδρυτικό στέλεχος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Θεάματος Ακροάματος. Το 1948 υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος της Ένωσης Τεχνικών Ελληνικού Κινηματογράφου και Τηλεόρασης, επί σειρά ετών πρόεδρος, γενικός γραμματέας και επίτιμος πρόεδρός της. Σχεδόν το σύνολο των δικαιωμάτων των κινηματογραφικών τεχνικών κατοχυρώθηκαν επί προεδρίας του. Πολιτικά δραστηριοποιήθηκε στο χώρο της αριστεράς από νεαρή ηλικία. Από το 1934 ήταν μέλος του ΚΚΕ. Ανέπτυξε δράση κατά την διάρκεια της δικτατορίας του Μεταξά με αποτέλεσμα να φυλακιστεί και να μην αποπερατώσει τις σπουδές του στη νομική σχολή. Κατά την διάρκεια της Ιταλo-Γερμανο-Βουλγαρικής κατοχής της Ελλάδος, συμμετείχε στην οργάνωση του ΕΑΜ στην Αθήνα. Πήρε μέρος στις επιχειρήσεις του ΕΑΜ στη Δ. Ελλάδα και στην Κεφαλληνία. Σε κάποια από αυτές το 1944, αναγκάστηκε να περάσει κολυμπώντας από την Ιθάκη, όπου υπήρχε γερμανική κατοχή, στον Αστακό. Μεταπολεμικά κατά την διάρκεια των Δεκεμβριανών, συνελήφθη και βασανίστηκε. Διεσώθη χάρις στο γιατρό Παπαδημητρίου όπου τον περιέθαλψε για έξι μήνες στο σπίτι του. Κατά την διάρκεια του εμφυλίου εξορίστηκε στην Ικαρία και την Μακρόνησο. Αποφυλακίστηκε το 1952 λόγω ανηκέστου βλάβης της υγείας του. Είχε το παρατσούκλι «Παππούς». Πολλοί νόμιζαν ότι προερχόταν από την πληθωρική γενειάδα του, αλλά η έρευνα έδειξε ότι κόλλησε το παρατσούκλι όταν γεννήθηκε το πρώτο παιδί της κόρης του Βρισηίδας, ο Θανάσης και πειράζοντάς τον οι συνάδελφοί του στα συνεργεία, του κόλλησαν το παρατσούκλι παππούς, που ταίριαζε με την μακριά πάντα γενειάδα του. Έμεινε πλέον στην ιστορία ως ο «παππούς του Ελληνικού κινηματογράφου». Η τεχνική του τον ανέδειξε στους κορυφαίους του κινηματογράφου. Σε αυτόν ανήκει η τεχνική του traveling (τράβηγμα εν κινήσει). Χαρακτηριστικά αναφέρεται το εξής γεγονός. Ένα βράδυ στο στούντιο, του επάνω ορόφου του κινηματογράφου Παλλάς στον Πειραιά, όταν δούλευε με τον Ζερβό, έβαλαν τη μηχανή πάνω σε μια κουρελού και τραβώντας την έκαναν το πρώτο αυτοσχέδιο traveling του Ελληνικού κινηματογράφου και ίσως του παγκόσμιου. Βραβεύθηκε από την Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών (ΕΕΕ) και από την Πανελλήνια Ένωση Θεάματος και Ακροάματος (ΠΟΘΑ) για την συνολική του προσφορά στον πολιτισμό και στον κινηματογράφο. Ήταν υπεύθυνος φωτογραφίας στην ταινία με τον τίτλο «Τραγωδία» (1954) του Νίκου Κούνδουρου η οποία αναφέρεται στους σεισμούς της Κεφαλληνίας και στην πυρκαγιά του ακολούθησε το σεισμό στη Ζάκυνθο. Η ταινία αυτή παραδόθηκε στο Υπουργείο Προεδρίας, αλλά με εντολή της Κυβέρνησης απαγορεύτηκε η προβολή της και από τότε αγνοείται η τύχη της. Απεβίωσε το 1993 σε ηλικία 77 ετών.

Φιλμογραφία (ως ηθοποιός)

Τα 4 σκαλοπάτια (1951)

Πύργος των ιπποτών (1952)

Μαγική πόλη (1954)

Λούφα και παραλλαγή (1984)

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ ΤΟ https://www.kefalonitis.com/

ΑΠΟ ΤΟ http://www.ithacanet.gr/

SAMI FREY

Sami Frey

Γάλλος ηθοποιός που γεννήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 1937.

Φιλμογραφία

Une balle au coeur -  Μια σφαίρα στην καρδιά (1966) (Francesco Montelepre)