ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΒΑΛΑΚΟΥ

Αντιγόνη Βαλάκου
Διακεκριμένη ελληνίδα ηθοποιός, με σημαντική παρουσία στο θεατρικό σανίδι. Η Αντιγόνη Βαλάκου γεννήθηκε στην Καβάλα το 1930 και σε ηλικία 16 ετών εγκαταστάθηκε με την οικογένειά της στην Αθήνα. Το πάθος της για την υποκριτική ήταν τόσο μεγάλο, που κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων τάξεων του Γυμνασίου, φοιτά παράλληλα στο «Θεατρικό Σπουδαστήριο» του Βασίλη Ρώτα. Ταυτόχρονα, εμφανίζεται στη σκηνή με το θίασο του Αιμίλιου Βεάκη στο έργο «Νυφιάτικο τραγούδι» του Νότη Περγιάλη (1946). Στη συνέχεια συνεργάζεται με το θίασο της Κατερίνας και αργότερα με το θίασο Μανωλίδου - Αρώνη - Χατζίσκου (1951 - 1952), όπου διακρίθηκε σε ρόλους ενζενί. Το 1952 προσλήφθηκε από το Εθνικό Θέατρο και υποδύθηκε πρωταγωνιστικούς ρόλους σε έργα Σέξπιρ («Χειμωνιάτικο Παραμύθι»), Μόργκαν («Ο Δρόμος του Ποταμού»), Σο («Ο Άνθρωπος του Διαβόλου») και Ανούιγ («Κολόμπ»), Μίλερ («Δοκιμασία») και Σοφοκλή («Αντιγόνη», «Ηλέκτρα»). Συνεργάστηκε, ακόμη, με το ΚΘΒΕ και με πολλούς ιδιωτικούς θιάσους. Το 1958 συγκρότησε και δικό της θίασο. Ανάμεσα στις σπουδαιότερες ερμηνείες της συγκαταλέγονται αυτές της Οφήλιας στον «Άμλετ» του Σέξπιρ (1955) με τον θίασο του Εθνικού Κήπου, της «Άννα Φρανκ» με τον θίασο του Κώστα Μουσούρη, που έγραψε ιστορία και της χάρισε το 1957 το θεατρικό έπαθλο «Μαρίκα Κοτοπούλη», της «Ηλέκτρας» σε σκηνοθεσία του Σπύρου Ευαγγελάτου που ανέβηκε το 1972 και έκλεψε τις εντυπώσεις στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου, με πιο πρόσφατες της «Ρόουζ» στο ομώνυμο έργο του Μάρτιν Σέρμαν (2000) και της θρυλικής «Μαντάμ Φλο» στην ομώνυμη κωμωδία του Στίβεν Τίμπερλέι (2011), που αποτέλεσε το κύκνειο άσμα της. Από το 1953 έλαβε μέρος και σε πολλές ελληνικές κινηματογραφικές ταινίες όπως: «Οι Ουρανοί Είναι Δικοί Μας» του Ντίνου Δημόπουλου, «Γκόλφω» του Ορέστη Λάσκου, «Το Αμαξάκι» του Ντίνου Δημόπουλου, «Χαμένα Όνειρα» του Αλέκου Σακελλάριου κ.ά. Παράλληλα δούλεψε στο ραδιόφωνο και αργότερα στην τηλεόραση, συνήθως σε μεταφορές θεατρικών έργων. Η σπουδαία θεατρίνα υπηρέτησε με συνέπεια και ήθος το σανίδι, σε μια καλλιτεχνική πορεία που μετρά μόνο επιτυχίες και τιμητικές διακρίσεις. Σεμνή, αξιοπρεπής, με τεράστιο ρεπερτόριο, που καλύπτει εξήντα χρόνια πορείας στο ελληνικό θέατρο, η Αντιγόνη Βαλάκου «έσβησε» στον « Ευαγγελισμό», όπου νοσηλευόταν, αργά το βράδυ της 11ης Νοεμβρίου του 2013.

Φιλμογραφία
Οι ουρανοί είναι δικοί μας (1953) [Σπουργιτάκι]
Ο δρόμος με τις ακακίες (1954) [Λένα Πετρή]
Γκόλφω (1955) [Γκόλφω]
Η μοίρα γράφει την ιστορία (1957) [Άννα]
Της τύχης τα γραμμένα (1957) [Έλσα]
Το αμαξάκι (1957) [Αννούλα]
Η μοίρα γράφει την ιστορία (1957) [Άννα]
Κρυστάλλω (1959) [Κρυστάλλω]
Φλογέρα και αίμα (1961) [Ρηνιώ Βλαχοπανάγου]
Χαμένα όνειρα (1961) [Λίζα Ζέριγκα]
Όταν ξυπνά το παρελθόν (1962) [Έλσα Βελλίδη]
Η Ελληνίδα και ο έρωτας (1962) [Μαρία]
Δύο μάνες στο σταυρό του πόνου (1962)
Αθώα η ένοχη (1963) [Άννα Απέργη]
Ο μετανάστης (1965)
Το ευτυχισμένο πρόσωπο της Λεωνόρας (1982) [Άννα]
Παραμονή Πρωτοχρονιάς (1994)
ΑΠΟ ΤΟ https://www.sansimera.gr/