Ραφαήλ Ντενόγιας
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1911 (άλλη πηγή αναγράφει το 1914). Τενόρος και ηθοποιός. Σπουδασε τραγούδι, αλλά και υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Ελληνικού Ωδείου (με τον Ν. Παπαγεωργίου). Εργάστηκε σε όλα τα Θέατρα των Αθηνών με διάφορους θιάσους καθώς και ως θιασάρχης, σε περιοδείες εξωτερικού και επαρχιακών κέντρων, με ρεπερτόριο μουσικού θεάτρου (επιθεώρηση, μουσ. κωμωδίες, οπερέτες). Εργάστηκε επίσης με ιταλικό μουσικό θίασο σε ολόκληρη την Ιταλία. Στην πρόζα εμφανίστηκε με τον Θίασο Κατερίνας. Σχημάτισε ονομαστό ντουέτο με τη γυναίκα του ηθοποιό-υψίφωνο Λέλα Πασσαλή. Το 1949 συγκρότησε θίασο με τον Μίμη Κοκκίνη και «ανέβασε» τις οπερέτες το[Λιτόχωρο,_Δημοτική_Χορωδία_"Ιωάννης_Σακελλαρίδης"Λιτόχωρο,_Δημοτική_Χορωδία_"Ιωάννης_Σακελλαρίδης"Θ. Σακελλαρίδη] «Γλυκειά Νανά» και «Κόρη της αμαρτίας» (Θέατρο Γκλόρια). Το 1961 παρουσίασε με τη γυναίκα του μουσικές κωμωδίες σε περιφερειακά αθηναϊκά θέατρα και στην Πάτρα. Στο διάστημα 1962-63 συνεργάστηκε με τη «Λυρική Σκηνή Πειραιώς» στην οπερέτα «Αυτοκρατορικές βιολέτες». Κατόπιν μετέσχε σε επιθεωρησιακούς θιάσους και διέκοψε τις εμφανίσεις του το 1970 σε περιοδεία του Θιάσου Βέμπο. Έπαιξε επίσης και σε κινηματογραφικές ταινίες. Πέθανε το 2009 σε ηλικία 98 ετών (άλλη πηγή αναφέρει το 1983).
Φιλμογραφία
Ο κυρ Γιώργης εκπαιδεύεται (1977) [στρατηγός]
Οι κυνηγοί (1977)
Τα χρώματα της ίριδος (1974)
Όλοι θα ζήσουμε (1974)
Ο μοναχογιός μου ο αγαθιάρης (1972) [Νικόλαος Μπούρας]
Σέργιος και Άννα (1971)
Ο αγαθιάρης και η ατσίδα (1971)
Ένας άφραγκος Ωνάσης (1969) [(γιατρός)]
Προκόπης, ο απρόκοπος (1969)
Ο μπούφος (1968) [Λέανδρος Φιλημάκης]
Ο Ρωμηός έχει φιλότιμο (1968) [Ρόκας]
Ο τρελλός τάχει 400 (1968) [Νίκογλου]
Ο αχόρταγος (1967)
Καρδιές που ξέρουν ν`αγαπούν (1967)
Ο χαζομπαμπάς (1967) [Περικλής]
Πειραιάς, ώρα 7:30 (1967)
Άνθρωπος για όλες τις δουλειές.. (1966) [(διευθυντής ξενοδοχείου)]
Φτωχό μου σπουργιτάκι (1965) [Τερζής]
Η χαρτοπαίχτρα (1964) [Ευαγγελόπουλος]
Έκλαψα πικρά για σένα (1964)
Κραυγή (1964) [αστυνόμος]
Η μοδιστρούλα (1964)
Σε ποιον να πω τον πόνο μου (1964)
Το δόλωμα (1964) [(διευθυντής ξενοδοχείου)]
Η Αλίκη στο Ναυτικό (1961) [Σπύρος Παναγάκης]
Της τύχης τα γραμμένα (1957) [Μπούζης]
Διπλή θυσία (1945)
Ελληνική ραψωδία (1932) [Ανδρέας]
Ο κυρ Γιώργης εκπαιδεύεται (1977) [στρατηγός]
Οι κυνηγοί (1977)
Τα χρώματα της ίριδος (1974)
Όλοι θα ζήσουμε (1974)
Ο μοναχογιός μου ο αγαθιάρης (1972) [Νικόλαος Μπούρας]
Σέργιος και Άννα (1971)
Ο αγαθιάρης και η ατσίδα (1971)
Ένας άφραγκος Ωνάσης (1969) [(γιατρός)]
Προκόπης, ο απρόκοπος (1969)
Ο μπούφος (1968) [Λέανδρος Φιλημάκης]
Ο Ρωμηός έχει φιλότιμο (1968) [Ρόκας]
Ο τρελλός τάχει 400 (1968) [Νίκογλου]
Ο αχόρταγος (1967)
Καρδιές που ξέρουν ν`αγαπούν (1967)
Ο χαζομπαμπάς (1967) [Περικλής]
Πειραιάς, ώρα 7:30 (1967)
Άνθρωπος για όλες τις δουλειές.. (1966) [(διευθυντής ξενοδοχείου)]
Φτωχό μου σπουργιτάκι (1965) [Τερζής]
Η χαρτοπαίχτρα (1964) [Ευαγγελόπουλος]
Έκλαψα πικρά για σένα (1964)
Κραυγή (1964) [αστυνόμος]
Η μοδιστρούλα (1964)
Σε ποιον να πω τον πόνο μου (1964)
Το δόλωμα (1964) [(διευθυντής ξενοδοχείου)]
Η Αλίκη στο Ναυτικό (1961) [Σπύρος Παναγάκης]
Της τύχης τα γραμμένα (1957) [Μπούζης]
Διπλή θυσία (1945)
Ελληνική ραψωδία (1932) [Ανδρέας]
5 σχόλια:
Να ρωτήσω: 'εχουμε κάποια πηγή που να επιβεβαιώνει ότι πέθανε το 2009?
Ο Ντενόγιας πέθανε το 1983.
Για stakovios απο το Σωματειο Ηθοποιων εμαθα οτι πεθανε το 2009 σε ηλικια 98 ετων
Οχι, πεθανε το 1983 και το λεει και η βικιπαιδεια.
Σύμφωνα με το ημερολόγιο 2019 του ΤΑΣΕΗ πέθανε 22 Δεκεμβρίου 1996. Βέβαια ως προς το έτος γέννησης, μάλλον είναι το 1911 όπως αναφέρει και ο Θόδωρος Έξαρχος στην εγκυκλοπαίδεια που έγραψε.
Δημοσίευση σχολίου