ΗΘΟΠΟΙΟΙ, ΧΟΡΕΥΤΕΣ, ΚΟΜΠΑΡΣΟΙ ΚΛΠ ΠΟΥ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝ ΣΕ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ .
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΤΟΝ ΠΑΝΟ ΧΟΝΔΡΟΠΟΥΛΟ.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΝΑ ΑΝΕΒΑΣΩ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ''ΜΟΥΣΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ''
Κάποιες σελίδες, αντιγράφουν τις αναρτήσεις μου χωρίς να αναφέρουν από που βρήκανε τα στοιχεία τους. Εγώ πάντα μα ΠΑΝΤΑ αναφέρω τις πηγές μου--εαν τυχόν το έχω πάρει από κάπου.
ΚΑΛΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟ ΙΔΙΟ...

Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2018

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΡΟΖΑΝ

Νικόλαος Ροζάν
Ο Νικόλαος Ροζάν (1883-3 Δεκεμβρίου 1951) ήταν Έλληνας ηθοποιός, ίσως ο μεγαλύτερος Έλληνας τραγωδός μαζί με τον μεγάλο Αιμίλιο Βεάκη, με τον οποίο έπαιζε εναλλάξ στο Εθνικό Θέατρο σχεδόν όλους τους πρωταγωνιστικούς τραγικούς ρόλους (Οιδίπους, Βασιληάς Ληρ, Έμπορος της Βενετιάς, Ιούλιος Καίσαρ, κ.α.) . Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1883 από Γάλλο πατέρα (Λυσιέν ντε Ροζάν, ευπατρίδης βιομήχανος πορσελάνης από την Μασσαλία) και Ελληνίδα μητέρα (Αικατερίνη Νιώτη από την Ερμούπολη Σύρου). Ερχόμενος στην Αθήνα για σπουδές στο Πανεπιστήμιο έλαβε την ελληνική υπηκοότητα και το 1902 συμμετείχε στη Νέα Σκηνή του Χρηστομάνου. Αργότερα και κατόπιν διαγωνισμού προσλήφθηκε στο Βασιλικό Θέατρο. Ακολούθησαν πολλές πρωταγωνιστικές εμφανίσεις του στους θιάσους της Μαρίκας Κοτοπούλη και της Κυβέλης καθώς και σαν επικεφαλής του δικού του θιάσου με τους Φυρστ, Νέζερ και Μυράτ. Αρχικά έπαιξε σε κωμωδίες όπου και διέπρεψε, αργότερα όμως επιδόθηκε σε δραματικούς και τραγικούς ρόλους. Με την ανασύσταση του Εθνικού Θεάτρου το 1933 προσελήφθη εκ νέου, όπου και παρέμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του. Μεταξύ άλλων υπήρξε δάσκαλος τού Αλέξη Μινωτή και τού Μάνου Κατράκη. Πρωταγωνίστησε στους βασικούς ρόλους όλων σχεδόν των αρχαίων τραγωδιών (ως Δαρείος, Οιδίπους Τύραννος, Κρέων, Ορέστης) καθώς και σε έργα του Σαίξπηρ (ως Βασιληάς Ληρ, Οθέλλος, Σάυλωκ, Ριχάρδος Γ' , Ιούλιος Καίσαρ, κά.). Ο Νικόλαος Ροζάν είχε παντρευτεί την ηθοποιό Μερόπη Ροζάν (το γένος Λαμψιάδη, από το Αϊβαλί Μικράς Ασίας) με την οποία και απέκτησε 2 κόρες την Ρένα Καλαμάρου, επίσης ηθοποιό και την Μάγια Βούρου, δικηγόρο. Πέθανε στην Αθήνα το 1951, υποφέροντας από χρόνιο καρδιακό νόσημα. Εγγονός του είναι ο σκηνοθέτης, ηθοποιός και μεταφραστής Γιώργος Βούρος.
Φιλμογραφία
Το λιμάνι των δακρύων   (1929)
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ ΤΟ http://www.elia.org.gr/
ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια: