ΗΘΟΠΟΙΟΙ, ΧΟΡΕΥΤΕΣ, ΚΟΜΠΑΡΣΟΙ ΚΛΠ ΠΟΥ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝ ΣΕ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ .
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΤΟΝ ΠΑΝΟ ΧΟΝΔΡΟΠΟΥΛΟ.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΝΑ ΑΝΕΒΑΣΩ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ''ΜΟΥΣΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ''
Κάποιες σελίδες, αντιγράφουν τις αναρτήσεις μου χωρίς να αναφέρουν από που βρήκανε τα στοιχεία τους. Εγώ πάντα μα ΠΑΝΤΑ αναφέρω τις πηγές μου--εαν τυχόν το έχω πάρει από κάπου.
ΚΑΛΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟ ΙΔΙΟ...

Πέμπτη 14 Ιουλίου 2011

ΠΕΤΡΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΣ

Πέτρος Γιαννακός (Γιαννακάκης) ''Κοκοβιός''
(Χανιά 1911 - Αθήνα 16 Ιουνίου1989). Πρόκειται για τον περίφημο «Κοκοβιό». Το κοκοβιός (εκτός απο ψάρι) προέκυψε και ως παρατσούκλι στον ηθοποιό Πέτρο Γιαννακό, από το ρόλο του «Κοκοβιού»σε μια ταινία του Τζαβέλα. Πήρε μέρος σε διάφορους μουσικούς θιάσους, ενώ περιόδευσε επανειλημμένα ανά την Επικράτεια και με δικό του θίασο. Διακρίθηκε επίσης ως επιθεωρησιογράφος και ως τραγουδοποιός λαϊκών επιτυχιών. Το 1954 έγραψε το σενάριο και (μαζί με τον Φ. Φυλακτό) σκηνοθέτησε την κινηματογραφική διασκευή της οπερέτας «Χαλιμά». Έπαιξε και ο ίδιος σε πολλές ταινίες. Εκτός από ηθοποιός και λάτρης του ρεμπέτικου, στις ταινίες του ήταν και ο σκηνοθέτης-σεναριογράφος. Οι ταινίες είναι οι "Οι δυο μάγκες του Πειραιά"(1957) & "Οι παπατζήδες"(1954). Το καλύτερο όμως είναι ότι έχει γράψει την μουσική στον ύμνο της ομάδας του ΠΑΟΚ !Επίσης διετέλεσε πρόεδρος της Ένωσης Συνταξιούχων Ηθοποιών.
Φιλμογραφία
Ο αχαΐρευτος (1970) [Μαρούλης]
Κοκοβιός και Σπάρος στα δίχτυα της αράχνης (1967) [Κοκοβιός]
Ένας βλάκας... με πατέντα! (1963) [Κοκοβιός]
Οι δυο αλεπούδες (1963)
Οι κληρονόμοι του Καραμπουμπούνα (1959) [Κοκκοβιός Καραμπουμπούνας]
Οι δυο μάγκες του Πειραιά! (1957) [Κοκοβιός]
Τα μαναβάκια (1957) [Koκκοβιός]
Αλλού το όνειρο κι αλλού το θαύμα (1957) [Κοκκοβιός]
Οι παπατζήδες (1954) [Κοκοβιός]
Χαλιμά (1954)
Ο Κοκοβιός πρωτευουσιάνος (1953)
Δυο κοθώνια στο ναυτικό (1952) [Κοκκοβιός]
Να παιδί, να μάλαμα! (1951) [Κοκκοβιός]
Μαρίνος Κονταράς (1948)
Οχυρό 27 (1948)

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Στο ρόλο πάντα του ελαφρόμυαλου απλού ανθρωπάκου σκόπευε να παρασύρει το ενδιαφέρον του κόσμου για τη σημασία της σημαντικότητας του.Ωραία ξεχωριστή παρουσία του κινηματογράφου της εποχής του.