Μυριέλλα Ραΐση Γεννήθηκε το 1914. Στο θέατρο ήταν ηθοποιός της πρόζας. Μεταπολεμικά εμφανίστηκε και σε πολλές κινηματογραφικές ταινίες. Απεβίωσε το 1980.
Φιλμογραφία
Όνειρα κοριτσιών (1953)
Γυναίκες δίχως άντρες (1954)
Κόκκινα τριαντάφυλλα (1955) [Κατίνα]
Έχει θείο το κορίτσι (Ο θείος της Βιολέτας) (1957) [εξαδέλφη της θείας]
Της τύχης τα γραμμένα (1957) [Ελπίδα, γειτόνισα της Έλσας]
Το εισπρακτοράκι (1958)
Σαν θέλει η νύφη και ο γαμπρός (1959)[Λευκή Πετρίδου, σύζυγος Πέτρου και μητέρα της Μπούλης]
Πρέπει να ζήσης τίμια (1962)
Με πότισες φαρμάκι (1965)
4 σχόλια:
Χάλια εἶναι αὐτὴ ἡ φωτογραφία της. Τὴ Μυριέλλα τὴ γνώριζα καλά, χρόνια, πήγαινα σπίτι της, βγαίναμε ἔξω, - καὶ μὲ τὴ μάννα μου. Κουβεντιάζαμε ὅλα τὰ θεατρικὰ καὶ μὲ συμβούλευε σχετικὰ μὲ τοὺς ἐργοδότες. Ἐπ' αὐτοῦ διαφωνούσαμε λίγο, ὡς πρὸς τὶς σχέσεις μὲ τοὺς ἐργοδότες. Ἦταν σπουδαία νοικοκυρά, ἔφτιαχνε ὡραῖα φαγητὰ καὶ μιλοῦσε μὲ θεατρικὴ καλλιέπεια. Πέθανε (ὅπως ἔμαθα πολὺ ἀργότερα) τὴν περίοδο ποὺ ἦταν στὰ χειρότερά της ἡ μητέρα μου καὶ εἴχαμε χαθεῖ (μὲ τὴ Μυριέλλα). Μοῦ εἶχε γράψει καὶ σὲ κασέτα, νἄχω ἀνάμνηση, ἕναν μονόλογο ἀπὸ τὴν Λοκαντιέρα τοῦ Γκολντόνι. Ἦταν ὑπέροχη. Θαύμαζε τὸν Βασίλη Ἀργυρόπουλο, ποὺ εἶχε συνεργαστεῖ μαζύ του. Διατηρῶ άφάνταστα καλὲς ἀναμνήσεις ἀπὸ τὴν οἰκογενειακὴ φιλία μας.
Αν έχεις καλύτερη φωτογραφία της, στείλε να την ανεβάσουμε...
Δημοσίευση σχολίου