ΙΚΑΡΟΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ

Ίκαρος Κανελλόπουλος
Ο Ίκαρος Κανελλόπουλος, κοινά γνωστός περισσότερο με το μικρό του όνομα, Ίκαρος, ήταν πολυσχιδής προσωπικότητα. Καταγόταν από την Ηλεία όπου γεννήθηκε το 1920. Ξεκίνησε ως κονφερασιέ, παρουσιάζοντας καλλιτεχνικά προγράμματα σε κέντρα διασκέδασης. Εργάστηκε επίσης ως παρουσιαστής στο ραδιόφωνο. Αλλά εκεί που διέπρεψε ήταν στην παρουσίαση τηλεοπτικών παιχνιδιών, ήδη από τα πρώτα βήματα της μικρής οθόνης την δεκαετία του '70. Συνέδεσε το όνομά του με δημοφιλείς παραγωγές όπως το "Βρές το και πάρ'το", "Οριζοντίως, διαγωνίως και καθέτως", "Σοφό πλυντήριο", "Μήπως γνωρίζετε;"
Μια άλλη αγαπημένη του ενασχόληση ήταν το αυτοκίνητο, όπου εκτός από πολλές ενημερωτικές παραγωγές, ήταν παρουσιαστής σε αγώνες αυτοκινήτων και μάλιστα διοργανωτής, παρών σχεδόν πάντα στις εκκινήσεις του Ράλλυ Ακρόπολις. Ήταν ο ιδρυτής της Αγωνιστικής Λέσχης Αυτοκινήτου.
Ασχολήθηκε επίσης ως στιχουργός και έγραψε πολλά τραγούδια για την επιθεώρηση. 
Πέθανε στην Αθήνα το 1993.
Φιλμογραφία
Διαγωγή μηδέν (1949)

ΑΠΟ ΤΟ lefobserver.blogspot.com  
O Ίκαρος Κανελλόπουλος, ο γνωστός «ΙΚΑΡΟΣ», ο πρώτος παρουσιαστής τηλεπαιχνιδιών στην ελληνική τηλεόραση. Ένας χαρισματικός παρουσιαστής που χειριζόταν άψογα την ελληνική γλώσσα και εμφανίστηκε στη τηλεόραση το 1966, δηλαδή με τη γέννησή της ενώ νωρίτερα εργαζόταν στο ραδιόφωνο. Λίγο αργότερα εμφανίστηκαν ως παρουσιαστές τηλεπαιχνιδιών και οι Νίκος Μαστοράκης, Άλκης Στέας και πολύ αργότερα ο Χρήστος Οικονόμου. Εκείνα τα χρόνια χωρίς κανένα μέσο, χωρίς λεφτά, χωρίς φώτα, χωρίς μουσική, χωρίς πανέμορφα κορίτσια (που κρύβουν τις ατέλειες των σημερινών παρουσιαστών), με φτωχό ντεκόρ και δώρα για τους νικητές ένα λεξικό ή μια εγκυκλοπαίδεια (κι όχι εκατομμύρια), κρατούσε συντροφιά στους τηλεθεατές, σπάζοντας τα ρεκόρ τηλεθέασης με βοήθεια μόνο τις ικανότητές του, τις γνώσεις του, το ταλέντο του και την αγάπη του γι αυτό που έκανε. Παρουσίαζε τα τηλεπαιχνίδια, «Οριζοντίως, διαγωνίως και καθέτως», 'Βρες το και πάρ΄το'', «Σοφό πλυντήριο» και «Μήπως γνωρίζετε;» και κάποιες ενημερωτικές εκπομπές για το αυτοκίνητο (δυστυχώς δε θυμόμαστε άλλες). Ήταν λάτρης του μηχανοκίνητου αθλητισμού και ήταν ιδρυτής το 1968 της Αγωνιστικής Λέσχης Αυτοκινήτου (Α.Λ.Α.), ενώ ήταν ο πιο σημαντικός άνθρωπος όσον αφορά τις διοργανώσεις αγώνων ταχύτητας αυτοκινήτων στην Ελλάδα (Ράλυ Ακρόπολις). Πέθανε στις 20 Μαρτίου 1993.Όσο κι αν ψάξαμε στο διαδίκτυο και στα βιβλία που αφορούν τη τηλεόραση, δε βρήκαμε πουθενά το παραμικρό (εκτός από τη φωτογραφία στα αριστερά με τη Γεωργία Βασιλειάδου) για τον Ίκαρο Κανελλόπουλο. Μόνο ότι κάποιος με το όνομά του, είχε γράψει τους στίχους το 1947 σε ένα τραγούδι (Είσαι κορίτσι…νάϋλον) Για τους σημερινούς παρουσιαστές βρήκαμε μέχρι και πως λένε τα σκυλάκια τους........

Ευχαριστούμε πολύ τον κύριο Γεράσιμο Μαυροκέφαλο (Καθηγητή Αγγλικών) ανιψιό του «Ίκαρου» που ανταποκρίθηκε στη παράκλησή μας, για κάποιο βιογραφικό του παρουσιαστή και σας παραθέτουμε τα στοιχεία που είχε τη καλοσύνη να μας στείλει: 
Ο Ίκαρος καταγόταν από την Ηλεία, και ήταν ξάδελφος του Θανάση Κανελλόπουλου, του πολιτικού. Γεννήθηκε τη δεκαετία του’ 20 στην Αθήνα και μεγάλωσε στα Πετράλωνα. Το πραγματικό του όνομα ήταν Λευτέρης - Ίκαρος. Ο αδελφός του λεγόταν Δαίδαλος. Είχε και μια αδελφή, τη Μήτση (Δήμητρα). Πέθανε το Μάρτιο του 1993, σε πολύ ευτυχισμένη στιγμή( γλεντούσε με αγαπημένους φίλους του). Δεν είχε παιδιά, και μεγάλωσε τα ανίψια του σαν δικά του παιδιά. Έκανε αυτές τις εκπομπές στην τηλεόραση, όπως και στο ραδιόφωνο(σε πολλές από αυτές είχε σα συμπαρουσιάστρια την εξαιρετική και πανέμορφη Ρένα Καπιτσαλά). Είχε όντως πολύ μεγάλες γνώσεις, και προσπαθούσε να τις αυξάνει. Οι δουλειές του εξ άλλου τον υποχρέωναν να έρχεται σε επαφή με πολύ κόσμο (ξεκίνησε ως κονφερανσιέ, παρουσιαστής προγραμμάτων δηλαδή σε νυχτερινά κέντρα), πράγμα που του άρεσε και το επεδίωκε. Καυστικός ιδιαίτερα, αλλά φυσικά ευγενής, προσηνής και κοινωνικός. Είχε μεγάλο πάθος με το αυτοκίνητο και με την σωστή οδήγηση. Έκανε πολλές εκκινήσεις του ράλυ Ακρόπολις, και την δεκαετία του 50, έτρεχε με δικά του αυτοκίνητα. Από το 70 και μετά ήταν συνεργάτης της ΕΛΠΑ. Έγραψε τρία τραγούδια και έγραψε μουσική σε άλλο ένα.. Ήταν γνώστης της μουσικής. Ήταν φανατικός με τον Τσιφόρο.Όταν πέθανε στην αρχή (όπως συνήθως) η γυναίκα του δεχόταν συχνές επισκέψεις από φίλους, αλλά στο τέλος τον/την ξέχασαν όλοι.....