ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ

Νίκος Μπακογιάννης
Ο Νίκος Μπακογιάννης γιος του Κωνσταντίνου και της πρεσβυτέρας Ειρήνης, κατάγεται από την Ευρυτανία, όπου υπηρετούσε ο πατέρας του ως ιερέας, και μεγάλωσε στον Πειραιά. Τελείωσε το δημοτικό σχολείο στο Αρχαίο Θέρμο και το 2ο Γυμνάσιο του Πειραιά. Συνέχισε τις σπουδές του στη δραματική τέχνη στις Σχολές Ηθοποιών, Σκηνοθετών, στη Θεολογία, στη Διοίκηση Επιχειρήσεων και στη Βυζαντινή Μουσική. Υπηρέτησε τη θητεία του ως λιμενοφύλακας στο Κεντρικό Λιμεναρχείο Πειραιώς, ενώ παράλληλα σπούδαζε. Εισήλθε στο λιμενικό σώμα όταν απολυόταν ο επίσης υπηρετήσας ως Λιμενοφύλακας, άγρια δολοφονημένος αδελφός του, Παύλος Μπακογιάννης, από τη δολοφονική οργάνωση 17Ν. Εργάστηκε ως ηθοποιός, συγγραφέας, δημοσιογράφος. Συνεργάστηκε με όλα σχεδόν τα θέατρα των Αθηνών, ως ηθοποιός, θιασάρχης και συγγραφέας. Την εποχή της δικτατορίας των συνταγματαρχών ήταν κρυφός σύνδεσμος του αδελφού του, παρέχοντας πληροφορίες για πολιτικά και καλλιτεχνικά θέματα, τις οποίες, διαμέσου της Κύπρου, απέστελλε στη Βαυαρική Ραδιοφωνία στο Μόναχο και στη Ντόιτσε Βέλλε.  Συνεργάστηκε με την ελληνική ραδιοτηλεόραση και με τη Βαυαρική Ραδιοφωνία. Έγραψε θεατρικά έργα και κινηματογραφικά σενάρια, που παίχτηκαν στο θέατρο και στην τηλεόραση, στίχους για τραγούδια, τα οποία έγιναν επιτυχίες, και είναι ιδρυτής της «Αττικής Σκηνής». Διασκεύασε σε θεατρικό έργο το μυθιστόρημα της Σαρλότ Μπροντέ «Τζέην Έυρ», που παίχτηκε στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και για την τηλεόραση, το έργο του Έντμοντ Αμπού «Ο Βασιλεύς των Ορέων». Έγραψε την πολιτική και δημοσιογραφική βιογραφία του αδελφού του «Εντολή άνωθεν, δολοφονήστε τον Παύλο Μπακογιάννη», το δοκίμιο «Ηθική και ποιοτική υπόσταση της τέχνης» (για την ανάπτυξη του πνεύματος και την ελευθερία του σκεπτόμενου ανθρώπου – καλλιτέχνη). Επίσης έγραψε τη μελέτη «Το λαϊκό τραγούδι, πηγή ζωής» και τις ποιητικές συλλογές: «Το αλφαβητάρι των τυράννων», «Πρελούδιο θανάτου», «Κραυγή», «Ο θάνατος του γίγαντα» (ορατόριο – ύμνος ποιητικά ενορχηστρωμένος για τη δολοφονία του αδελφού του). Έγραψε επίσης τα θεατρικά έργα: «Καταδικασμένοι σε θάνατο», «Η στιγμή της αλήθειας», «Επί σκοπόν, Πυρ!», «Ένας ζητιάνος άγιος», «Οι Τσιρκολάνοι», «Οι Φαροφύλακες», «Το Ποντίκι», «Τηλέμαχος», ενώ το τελευταίο του έργο «Οι Στρατοκράτες», βραβεύτηκε με το Β΄ Κρατικό Βραβείο Θεάτρου. Διετέλεσε πρόεδρος του Οφθαλμιατρείου Αθηνών, αντιπρόεδρος στον Ο.Δ.Ι.Ε. Πρώτος αντιπρόεδρος της Ενώσεως Καταναλωτών Ελλάδος, Γενικός Διευθυντής του Ραδιοφωνικού Σταθμού Ράδιο Καταναλωτής, πρόεδρος του Πειθαρχικού Συμβουλίου των Ελλήνων Ηθοποιών, πρώτος αντιπρόεδρος των Ελλήνων Ηθοποιών του Σ.Ε.Η., πρώτος αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας Θεάματος – Ακροάματος (Π.Ο.Θ.Α.) και μέλος του Δ.Σ. του Εθνικού Θεάτρου. Πολιτεύτηκε στην Β΄ Περιφέρεια Αθηνών. Είναι μέλος της Ενώσεως Συντακτών μη ημερησίου τύπου και Μ.Μ.Ε., αναπληρωτής πρόεδρος της Ελεύθερης Καλλιτεχνικής Λέσχης, μέλος του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου, μέλος της Α.Ε.Π.Ι., μέλος της Ε.Μ.Σ.Ε., μέλος του Δ.Σ. του Ταμείου Στήριξης των Ηθοποιών, αντιπρόεδρος του Ιδρύματος «ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΗΘΟΠΟΙΟΥ» και μέλος του Δ.Σ. της «Εταιρείας Ευρυτάνων Επιστημόνων».

Φιλμογραφία
Φυγή (1963)
Παιδί μου δεν αμάρτησα (1964)
Αντίο για πάντα      (1967)
Βαβυλωνία  (1970)
Γκαρσονιέρα για δέκα (1981)
Ο σεξοκυνηγός  (1981)
Το κόκκινο τρένο (1982)
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ ΤΟ http://www.public-cyprus.com.cy/
ΑΠΟ ΤΟ http://actorhouse.gr/