Κώστας Καραγιάννης
Ο Κώστας Καραγιάννης (1932 - 17 Φεβρουαρίου 1993) ήταν Έλληνας σκηνοθέτης του κινηματογράφου. Θεωρείται ως ο πιο παραγωγικός σκηνοθέτης του ελληνικού κινηματογράφου, καθώς σκηνοθετούσε γύρω στις 10-12 ταινίες το χρόνο. Σε νεαρή ηλικία πηγαίνει στη Γαλλία για να σπουδάσει αρχικά σε σχολή ραπτικής, όμως στη συνέχεια ο κόσμος του κινηματογράφου τον μάγεψε και ξεκίνησε να δουλεύει ως βοηθός γενικών καθηκόντων σε διάφορες κινηματογραφικές παραγωγές. Επιστρέφει στην Ελλάδα στις αρχές της δεκαετίας του '60 και ξεκίνησε να σκηνοθετεί, να γράφει σενάρια αλλά και να αναλαμβάνει την παραγωγή ελληνικών ταινιών. Η πρώτη ταινία που σκηνοθέτησε για τη Φίνος Φιλμς το 1961 έκοψε έναν πολύ μικρό αριθμό εισιτηρίων, έχοντας ως αποτέλεσμα ο Φιλοποίμην Φίνος να τον διώξει. Αυτό όμως δεν τον άφησε να χάσει το θάρρος του. Συνέχισε να εργάζεται ως σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός μέχρι το 1966, που μαζί με τον οπερατέρ Αντώνη Καρατζόπουλο, ιδρύουν τη γνωστότερη μετά τη Finos Films εταιρεία κινηματογραφικών παραγωγών, την "Καραγιάννης - Καρατζόπουλος", η οποία δημιούργησε συνολικά 118 ταινίες. Εργαζόταν εντατικά, ήταν αυστηρός και οξύθυμος στη δουλειά του, ενώ στην προσωπική του ζωή ήταν άνθρωπος με χιούμορ. Στη δεκαετία του '80 έκανε την παραγωγή πολλών βιντεοταινιών και επίσης στη δεκαετία του '70 συνεργάστηκε και με ξένους κινηματογραφικούς οίκους, ενώ ήταν και παραγωγός πολλών τηλεοπτικών σειρών. Συνολικά σκηνοθέτησε 101 ταινίες. Πέθανε στις 17 Φεβρουαρίου 1993 στην Αθήνα.
Φιλμογραφία ως ηθοποιός (κάποιες από τις πολλές ταινίες)
Ο παράς κι ο φουκαράς (1964)[ενημερώνει τον Χατζηχρήστο για το κανόνι του Περιστέρη]
Ο Κώστας Καραγιάννης (1932 - 17 Φεβρουαρίου 1993) ήταν Έλληνας σκηνοθέτης του κινηματογράφου. Θεωρείται ως ο πιο παραγωγικός σκηνοθέτης του ελληνικού κινηματογράφου, καθώς σκηνοθετούσε γύρω στις 10-12 ταινίες το χρόνο. Σε νεαρή ηλικία πηγαίνει στη Γαλλία για να σπουδάσει αρχικά σε σχολή ραπτικής, όμως στη συνέχεια ο κόσμος του κινηματογράφου τον μάγεψε και ξεκίνησε να δουλεύει ως βοηθός γενικών καθηκόντων σε διάφορες κινηματογραφικές παραγωγές. Επιστρέφει στην Ελλάδα στις αρχές της δεκαετίας του '60 και ξεκίνησε να σκηνοθετεί, να γράφει σενάρια αλλά και να αναλαμβάνει την παραγωγή ελληνικών ταινιών. Η πρώτη ταινία που σκηνοθέτησε για τη Φίνος Φιλμς το 1961 έκοψε έναν πολύ μικρό αριθμό εισιτηρίων, έχοντας ως αποτέλεσμα ο Φιλοποίμην Φίνος να τον διώξει. Αυτό όμως δεν τον άφησε να χάσει το θάρρος του. Συνέχισε να εργάζεται ως σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός μέχρι το 1966, που μαζί με τον οπερατέρ Αντώνη Καρατζόπουλο, ιδρύουν τη γνωστότερη μετά τη Finos Films εταιρεία κινηματογραφικών παραγωγών, την "Καραγιάννης - Καρατζόπουλος", η οποία δημιούργησε συνολικά 118 ταινίες. Εργαζόταν εντατικά, ήταν αυστηρός και οξύθυμος στη δουλειά του, ενώ στην προσωπική του ζωή ήταν άνθρωπος με χιούμορ. Στη δεκαετία του '80 έκανε την παραγωγή πολλών βιντεοταινιών και επίσης στη δεκαετία του '70 συνεργάστηκε και με ξένους κινηματογραφικούς οίκους, ενώ ήταν και παραγωγός πολλών τηλεοπτικών σειρών. Συνολικά σκηνοθέτησε 101 ταινίες. Πέθανε στις 17 Φεβρουαρίου 1993 στην Αθήνα.
Φιλμογραφία ως ηθοποιός (κάποιες από τις πολλές ταινίες)
Ο παράς κι ο φουκαράς (1964)[ενημερώνει τον Χατζηχρήστο για το κανόνι του Περιστέρη]
Το ρεμάλι της Φωκίωνος Νέγρη (1965)[στον πυγμαχικό αγώνα]
Η βουλευτίνα (1966)[βρίσκεται πίσω από την Βλαχοπούλου όταν τραγουδάει στο τέλος]
Το πιο λαμπρό αστέρι (1967)[γιουχάρει τη Βουγιουκλάκη]
Το κορίτσι του λούνα παρκ (1968)[βγάζει εισιτήριο από την Βουγιουκλάκη]
Η αγάπη μας (1968)[οπερατέρ]
Ο Στρατής παραστράτησε (1969)[κλαρίνο στην ορχήστρα]
Η αρχόντισσα της κουζίνας (1969)[πελάτης καφενείου]
Ένας άφραγκος Ωνάσης (1969)[στη τράπεζα]
'Ενας τρελός τρελός γλεντζές (1970)[κάνει καντάδα]
Εγώ ρεζίλεψα τον Χίτλερ (1970)[στην παράσταση]
Ο φαφλατάς (1971)[πελάτης καφετέριας]
Το πιο λαμπρό αστέρι (1967)[γιουχάρει τη Βουγιουκλάκη]
Το κορίτσι του λούνα παρκ (1968)[βγάζει εισιτήριο από την Βουγιουκλάκη]
Η αγάπη μας (1968)[οπερατέρ]
Ο Στρατής παραστράτησε (1969)[κλαρίνο στην ορχήστρα]
Η αρχόντισσα της κουζίνας (1969)[πελάτης καφενείου]
Ένας άφραγκος Ωνάσης (1969)[στη τράπεζα]
'Ενας τρελός τρελός γλεντζές (1970)[κάνει καντάδα]
Εγώ ρεζίλεψα τον Χίτλερ (1970)[στην παράσταση]
Ο φαφλατάς (1971)[πελάτης καφετέριας]
Ο άνθρωπος που γύρισε απ΄τη ζέστη (1972)[πελάτης κέντρου διασκέδασης]
Ο άνθρωπος που έσπαγε πλάκα (1972)[στο γήπεδο]
ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ
Ο άνθρωπος που έσπαγε πλάκα (1972)[στο γήπεδο]
ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου