Γεννήθηκε στην Άρτα στις 20 Ιουνίου 1943. Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Γιώργου Θεοδοσιάδη το 1965. Εμφανίστηκε στη σκηνή, στο θέατρο ΒΕΡΓΗ, στο έργο του Όσκαρ Ουάϊλντ «Η βεντάλια της Λαίδης Γουίντερμιρ», με τον θίασο Βέργη-Αρώνη, σε σκηνοθεσία Μίνου Βολονάκη. Στη συνέχεια, ο δάσκαλός της, Κώστας Μιχαηλίδης, την ενέταξε στον θίασο της Αρχαίας Τραγωδίας, ως μία από τις κορυφαίες του Χορού, στην «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» και την «Λυσσιστράτη» σε περιοδία στην Νότιο Αφρική και στα Αρχαία θέατρα της Ελλάδας και της Κύπρου. Ως επαγγελματίας ηθοποιός, πρωτοέπαιξε στον θίασο της Άννας Συνοδινού στις «Εκκλησιάζουσες» του Αριστοφάνη, στο θέατρο Λυκαβηττού, σε σκηνοθεσία Μίνου Βολονάκη. Στη συνέχεια, εργάστηκε στο Εθνικό Θέατρο. Συνεργάστηκε με του θιάσους Γιάννη Γκιωνάκη, Διονύση Παπαγιαννόπουλου, Μίμη Φωτόπουλου, Λάμπρου Κωσταντάρα. Η Ρένα Βενιέρη ήταν παντρεμένη με τον γνωστό σπορκάστερ και Ευρωβουλευτή με τη Ν.Δ. Μανώλη Μαυρομμάτη με τον οποίο έχουν αποκτήσει ένα γιο τον Μιχάλη Μαυρομμάτη. Μάλιστα με τον σύζυγό της, δημιούργησε την «Ελεύθερη Λαϊκή Σκηνή» και ανέβασαν τα έργα, «Δόξα και θάνατος του Χοακίν Μουριέτα», του Πάμπλο Νερούντα, το «Αχ αυτές οι γυναίκες», του Σ. Μωμ και το «Ελεύθεροι», του Τένεσση Ουίλιαμς. Έλαβε μέρος και σε θεατρικά έργα ραδιοφώνου και τηλεόρασης και στην μακροβιότερη εκπομπή λόγου και τέχνης στο ραδιόφωνο, «Βυζαντινός Ελληνισμός», σε σκηνοθεσία Μανώλη Μαυρομμάτη. Επίσης, στα σήριαλ, «Ονειροπαρμένος», το Κώστα Πρετεντέρη, «Εν τούτω νίκα», του Νίκου Φώσκολου, «Μεθυσμένη Πολιτεία», του Σ. Πατατζή, «Βαμμένα κόκκινα μαλλιά», του Κώστα Μουρσελα και «Το πάθος», του Γιάννη Φίλιππα. Ως σεναριογράφος, έγραψε τις ταινίες μικρού μήκους «Το μαύρο χρονικό» και το «Εν καιρώ ειρήνης», όπως και τα ντοκιμαντέρ, «Η Κρήτη του Καζαντζάκη» και «Λαϊκή αρχιτεκτονική και σύγχρονη Ελλάδα», όλα σε σκηνοθεσία του συζύγου της, Μανώλη Μαυρομμάτη. Παίχτηκαν στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, αλλά και σε Φεστιβάλ του εξωτερικού. Πέθανε στις 25 Μαίου 2024.
Φιλμογραφία
Τρικυμία μιας καρδιάς (1969)
Τα χρόνια της οργής (1973)
Είσαι στην ΕΟΚ πάθε για την ΕΟΚ (1981)
Εδώ και τώρα αγγούρια (1982)[τσατσά]
Μαρία-Ηλέκτρα (1996)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου