ΗΘΟΠΟΙΟΙ, ΧΟΡΕΥΤΕΣ, ΚΟΜΠΑΡΣΟΙ ΚΛΠ ΠΟΥ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝ ΣΕ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ .
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΤΟΝ ΠΑΝΟ ΧΟΝΔΡΟΠΟΥΛΟ.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΝΑ ΑΝΕΒΑΣΩ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ''ΜΟΥΣΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ''
Κάποιες σελίδες, αντιγράφουν τις αναρτήσεις μου χωρίς να αναφέρουν από που βρήκανε τα στοιχεία τους. Εγώ πάντα μα ΠΑΝΤΑ αναφέρω τις πηγές μου--εαν τυχόν το έχω πάρει από κάπου.
ΚΑΛΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟ ΙΔΙΟ...

Τετάρτη 13 Μαΐου 2015

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΚΑΡΥΔΗΣ - ΦΟΥΚΣ


Αριστείδης Καρύδης - Φουκς
Ο Αριστείδης-Φουκς Καρύδης, Έλληνας διευθυντής φωτογραφίας από τις σημαντικές προσωπικότητες του ελληνικού κινηματογράφου, γεννήθηκε το 1928 στη Δρέσδη της Γερμανίας και πέθανε στις 21 Απριλίου 1998 στην Αθήνα.
Ήταν αδερφός του φημισμένου μαέστρου Μιλτιάδη Καρύδη και πρώην σύζυγος της ηθοποιού Μάρως Κοντού. Σπούδασε κινηματογράφο στη Βιέννη στο Deutsches Photo-Kino Institut. Μετά την αποφοίτησή του ήρθε στη Ελλάδα και εργάστηκε στη Φίνος Φιλμ, αρχικά ως φωτογράφος γυρισμάτων και βοηθός οπερατέρ και αργότερα (1951) ως διευθυντής φωτογραφίας. Η πρώτη ταινία που ανέλαβε ως διευθυντής φωτογραφίας ήταν η ταινία του Αλέκου Σακελάριου "Εκείνες που δεν πρέπει ν` αγαπούν" με την Άννα Καλουτά. Η αξία του γρήγορα αναγνωρίστηκε και αυτό αποδεικνύεται από τις εκατό ταινίες που γύρισε. Οι πιο σημαντικές είναι: "Οι ουρανοί είναι δικοί μας" (1953), "Το ταξίδι", "Χαρούμενο ξεκίνημα", "Στουρνάρα 288" (1959), "Οι άνθρωποι του τρένου" (1958). Βραβεύτηκε στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης (1960) για τη φωτογραφία του στην ταινία του Ντίνου Κατσουρίδη "Έγκλημα στα παρασκήνια". Τιμήθηκε επίσης στο φεστιβάλ του Παναμά για τη δουλειά του στην ταινία "Τρικυμία μιας καρδιάς" και από την εφημερίδα "Εμπρός" για την "Νεκρή Πολιτεία" του Φρίξου Ηλιάδη Εκτός από τη φωτογραφία, ασχολήθηκε και με τη σκηνοθεσία. Δική του σκηνοθετική δουλειά ήταν η ταινία "Η Αθήνα μετά τα μεσάνυχτα" (1968), ενώ αποτέλεσμα σκηνοθετικής συνεργασίας με τον Αλέκο Αλεξανδράκη ήταν η ταινία "Θρίαμβος" (1960). Η ικανότητά του στο μοντάζ φάνηκε στην ταινία του Γιώργου Σταμπουλόπουλου "Προσοχή, κίνδυνος" (1983). Στα τελευταία χρόνια της ζωής του ασχολήθηκε με την ηλεκτρονική αρχειοθέτηση του ελληνικού κινηματογράφου και θεάτρου και συνεργάστηκε με το Θεατρικό Μουσείο.
Φιλμογραφία
Τελευταία αποστολή (1948)   [Φριτς, αυστριακός στρατιώτης]
Ο μεθύστακας (1950)  [Αριστείδης] 

Δεν υπάρχουν σχόλια: