ΝΙΚΟΣ ΦΕΡΜΑΣ

Νίκος Φέρμας

Ο Ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου από τους πιο σημαντικούς δευτεραγωνιστές του ελληνικού κινηματογράφου, με περίπου 150 ταινίες στο ενεργητικό του. Διακρίθηκε, κυρίως, σε ρόλους ανθρώπων της πιάτσας και του υποκόσμου, τους οποίους ερμήνευσε με ζωντάνια και πειστικότητα. Ο Νίκος Χατζηανδρέου, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε στη Μυτιλήνη το 1905 από αγροτική οικογένεια. Έμεινε ορφανός από μικρή ηλικία και η μητέρα του δούλευε σε πλουσιόσπιτα της Μυτιλήνης για να τον μεγαλώσει. Εγκατέλειψε νωρίς το σχολείο κι άρχισε να δουλεύει σε μαγαζιά και γραφεία κάνοντας θελήματα, ώσπου προσελήφθη ως κλητήρας στο υποκατάστημα της «Τράπεζας Αθηνών» στη Μυτιλήνη. Γρήγορα, όμως, εγκατέλειψε την πολλά υποσχόμενη δουλειά για εκείνη την εποχή, αφού δεν άντεχε τις τυπικότητες και τους ρυθμούς της. Για καλή του τύχη, το υποκριτικό του ταλέντο το ανακάλυψε ένας ηθοποιός, ο Δημήτριος Βερώνης, που προσπαθούσε να ορθοποδήσει στη Λέσβο, μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή. Το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να του αλλάξει το όνομα από Χατζηανδρέου σε Φέρμας, που τον ακολούθησε σ’ όλη του ζωή και με το οποίο έγινε γνωστός. Μετά τη διάλυση του θιάσου Βερώνη, κατέβηκε στην Αθήνα, όπου σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Ελληνικού Ωδείου και πρωτόπαιξε στο έργο «Επτά επί Θήβαις» του Αισχύλου, που ανέβασε το «Θέατρο Τέχνης» του Σπύρου Μελά. Τα επόμενα χρόνια διακρίθηκε σε έργα πρόζας και επιθεώρησης. Στον κινηματογράφο εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1948, σε ηλικία 43 ετών, στην ταινία του Αλέκου Σακελλάριου «Οι Γερμανοί Ξανάρχονται» στο ρόλο του τρόφιμου φρενοκομείου. Έλαβε μέρος σε περίπου 150 ταινίες, πάντα σε δεύτερους ρόλους και καθιερώθηκε σε ρόλους μάγκα και ντόμπρου ανθρώπου. Χαρακτηριστικοί είναι οι ρόλοι του σε γνωστές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου τις δεκαετίες του ‘50 και του ‘60, που άφησαν εποχή και παίζονται συχνά και σήμερα από την τηλεόραση: «Ένας ήρωας με παντούφλες», «Λατέρνα φτώχεια και γαρύφαλλο», «Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος», «Ποτέ την Κυριακή», «Καλώς ήλθε το δολάριο» και «Λόλα». Ο Νίκος Φέρμας πέθανε στις 14 Αυγούστου 1972, σε ηλικία 66 ετών και κηδεύτηκε στην Ηλιούπολη.. Ήταν παντρεμένος με τη χορεύτρια και ηθοποιό Άννα Παντζίκα (1912) και λάτρευε το «χόρτο».
Φιλμογραφία 
Ο Μανωλιός στην Ευρώπη (1971) [Σακαφιάς] 
Τι κάνει ο άνθρωπος για να ζήση (1971) [Χαρίλαος] 
Ένας υπέροχος άνθρωπος (1971)
Ένα μπουζούκι αλλοιώτικο από τ' άλλα (1970)
Κακός, ψυχρός και ανάποδος (1969) [Καρακίτσος]
Ξύπνα κορόιδο... (1969) [αφεντικό νυχτερινού κέντρου]
Φοβάται ο Γιάννης το θεριό... (1969)
Ο μαχαραγιάς (1968)
Ο πεθερόπληκτος (1968)
Καλώς ήλθε το δολάριο (1967) [Σταύρος]
Σήκω χόρεψε συρτάκι (1967) [Τάσος]
Τα δολάρια της Ασπασίας (1967) [μικροκομπιναδόρος]
Βίβα Ρένα (1967)
Βοήθεια ο Βέγγος φανερός πράκτωρ 000 (1967) [καθηγητής θεωρητικών μαθημάτων]
Ο μπαμπάς μου ο τεντυμπόυς (1966) [Θωμάς]
Ο Μελέτης στην Άμεσο Δράση (1966)
Ο εξυπνάκιας (1966) [Θόδωρος]Κατηγορώ την κοινωνία (1966)[στο νυκτερινό κέντρο που τραγουδούσε η Μάρθα Αντωνίου]
Ο τετραπέρατος (1966) [Γιώργης]
Ο παπατρέχας (1966) [Μανώλης Ανωγιανάκης] 
Οι θαλασσιές οι χάντρες (1966) [Αποστόλης)]
Οι στιγματισμένοι (1966) [Μιχάλης ο γκαβός]
Φως... νερό... τηλέφωνο Οικόπεδα με δόσεις (1966) [Σταμάτης]
Καρδιά μου πάψε να πονάς (1965)
Ξαναγύρισε κοντά μου (1965)[κ. Μιχαλάκος, ιδιοκτήτης της ταβέρνας] 
Το βλακόμουτρο (1965)
Ο θαλασσόλυκος (1964)
Ο καταφερτζής (1964) [Τάσος]
Ο λαγοπόδαρος (1964)
Ο παράς και ο φουκαράς (1964) [Μπάμπης Περιστέρης]
Οι φτωχοδιάβολοι (1964) [Λευτέρης]
Το δόλωμα (1964) [Χαρίλαος]
Ότι θέλει ο λαός (1964) [Νώντας]
Ζητιάνος μιας αγάπης (1964) [Γαρέφας]
Η χαρτοπαίχτρα (1964) [Βάγγος Καψούρης]
Αν έχεις τύχη... (1964) [Νώντας]
Είναι μεγάλος ο καϋμός (1964) [Αρίστος]
Λόλα (1964) [Φαρέας]
Ο ανιψιός μου ο Μανώλης (1963) [Μενέλαος]
Ο κύριος πτέραρχος (1963) [Σωτήρης Παπαπετρούλιας]
Όσα κρύβει η νύχτα (1963)[έμπορος μάντρας αυτοκινήτων]
Ο Θύμιος στη χώρα του γέλιου (1963)
Ο ταυρομάχος προχωρεί!.. (1963) [Ανδρέας] 
Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης (1963) [πελάτης εστιατορίου "εκλεκτών" επιλογών]
Της κακομοίρας (1963) [Μανώλης]
Το "τεμπελόσκυλο" (1963) [εκνευρισμένος φίλαθλος]
Εμείς τα μπατιράκια (1963) [μεθύστακας]
Ο Μιχαλιός του 14ου συντάγματος (1962) [Λοχίας]
Ο ταξιτζής (1962) [Θωμάς]
Λαφίνα (1962)
Το παιδί της πιάτσας (1961)[παλαιοπώλης]
Η Λίζα και η άλλη (1961) [Μούργος] 
Αλλοίμονο στους νέους (1961) [παλιατζής]
Λάθος στον έρωτα (1961)
Ο Μήτρος και ο Μητρούσης στην Αθήνα (1960) [αφεντικό]
Ποτέ την Κυριακή  (1960) [γκαρσόνι) 
Τρεις κούκλες κι εγώ! (1960) (Κώστας]
Τα ντερβισόπαιδα (1960) [Τάκης]
Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος (1960)
Η κυρία δήμαρχος (1960) [Χρήστος]
Ο θησαυρός του μακαρίτη (1959) [Θανάσης]
Ο Θύμιος τά΄κανε θάλασσα (1959)
Να ζήσουν τα φτωχόπαιδα (1959) [Ανέστης Μπατζίνιος]
Φτώχεια και αριστοκρατία / Στουρνάρα 288 (1959) [Καρασωλήνας]
Ένας βλάκας και μισός (1959) [Γιώργης]
Ανθισμένη αμυγδαλιά (1959) [Νταούφαλης]
Ο λεφτάς (1958) [Μίχος Ντέρμας]
Η λίμνη των πόθων (1958)[πρωτοπαλίκαρο Καλιμπούκα]  
Το τελευταίο ψέμα (1958) [Θόδωρος]
Μια ζωή την έχουμε! (1958) [νυχτοφύλακας]
Μια λατέρνα μια ζωή (1958) [ταβερνιάρης]
Ένας ήρως με παντούφλες (1958) [παλιατζής]
Η κυρά μας η μαμή (1958) [Βαγγέλης] 
3 τρελοί ντετέκτιβς (1957)
Τα μαναβάκια (1957)[Κάβουρας]
Ο Φανούρης και το σόι του (1957) [Μήτσος]
Οι δυο μάγκες του Πειραιά (1957) [Νίκος]
Λατέρνα φτώχεια και γαρύφαλλο (1957) [Θόδωρος]
Το κορίτσι με τα μαύρα (1956) [Αριστείδης]
Η καφετζού (1956) [πωλητής φυστικιών Αιγίνης]
Λατέρνα φτώχεια και φιλότιμο (1955) [Θόδωρος]
Ιστορία μιας κάλπικης λίρας (1955)
Θανασάκης ο πολιτευόμενος (1954)
Το σοφεράκι (1953) [φυλακισμένος]
Το ξυπόλητο τάγμα (1953)
Οι Γερμανοί ξανάρχονται (1948)[τρόφιμος νευρολογική κλινικής ,ψαράς]
ΑΠΟ ΤΟ https://www.sansimera.gr/