Ιορδάνης Μαρίνος
Ο Ιορδάνης Μαρίνος του Παναγιώτη και της Κοραλίας (το γένος Σμυρλόγλου) γεννήθηκε στην Αθήνα το 1925. Μέλος μεγάλης θεατρικής οικογένειας, ήταν παντρεμένος με την ηθοποιό Κυβέλη Μυράτ, εγγονή της Κυβέλης και του Μήτσου Μυράτ. Ο I. Μαρίνος εμφανίστηκε σε όλα τα είδη του θεάτρου, με ιδιαίτερη προτίμηση στα έργα των αρχαίων τραγικών. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Συνεργάστηκε με τον Αιμίλιο Βεάκη, τον Γιώργο Παππά, τον Καρούσο, την Κατερίνα, τον Αδαμάντιο Λεμό, τον Κώστα Μουσούρη. Το 1955 ιδρύει το «Αρμα του Διονύσου» και παρουσιάζει στο Θέατρο Δελφών την τραγωδία «Αίας», σε δική του μετάφραση και σκηνοθεσία. Το 1960 συγκροτεί τον θίασο «Αστυνομική αυλαία», το 1963 τη «Λαϊκή Σκηνή» και το 1976 το Κέντρο Θεάτρου και Τεχνών «H μνήμη». Προσελήφθη από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, του οποίου υπήρξε πρωταγωνιστικό στέλεχος. Τελευταία του εμφάνιση ήταν το 1987 στους «Ιππείς» του Αριστοφάνη με τον Χρίστο και τον Λάμπρο Τσάγκα, σε περιοδεία στο εξωτερικό. Στη διάρκεια της καριέρας του περιόδευσε με πολλούς θιάσους και έργα, σκηνοθέτησε, δίδαξε υποκριτική σε δραματικές σχολές, ανέπτυξε έντονη συγγραφική και μεταφραστική δραστηριότητα. Πέθανε στις 3 Αυγούστου 2005 και κηδεύτηκε στο Παλαιό Φάληρο.
Φιλμογραφία
Ματωμένα Χριστούγεννα (1951) [μελλοθάνατος]
Ο άρχοντας του κάμπου (1961)
Ορκίζομαι είμαι αθώα (1968) [πρόεδρος δικαστηρίου]
Βαριά Κατάρα ο Διχασμός (1968)
Καινούργια μέρα χάραξε (1969) [Νικόλας Στάικος]
Δάφνις και Χλόη: Οι μικροί ερασταί (1969)
Φλογισμένη Σάρκα (1971)
ΑΠΟ ΤΟ http://www.kathimerini.gr/
Ο Ιορδάνης Μαρίνος του Παναγιώτη και της Κοραλίας (το γένος Σμυρλόγλου) γεννήθηκε στην Αθήνα το 1925. Μέλος μεγάλης θεατρικής οικογένειας, ήταν παντρεμένος με την ηθοποιό Κυβέλη Μυράτ, εγγονή της Κυβέλης και του Μήτσου Μυράτ. Ο I. Μαρίνος εμφανίστηκε σε όλα τα είδη του θεάτρου, με ιδιαίτερη προτίμηση στα έργα των αρχαίων τραγικών. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Συνεργάστηκε με τον Αιμίλιο Βεάκη, τον Γιώργο Παππά, τον Καρούσο, την Κατερίνα, τον Αδαμάντιο Λεμό, τον Κώστα Μουσούρη. Το 1955 ιδρύει το «Αρμα του Διονύσου» και παρουσιάζει στο Θέατρο Δελφών την τραγωδία «Αίας», σε δική του μετάφραση και σκηνοθεσία. Το 1960 συγκροτεί τον θίασο «Αστυνομική αυλαία», το 1963 τη «Λαϊκή Σκηνή» και το 1976 το Κέντρο Θεάτρου και Τεχνών «H μνήμη». Προσελήφθη από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, του οποίου υπήρξε πρωταγωνιστικό στέλεχος. Τελευταία του εμφάνιση ήταν το 1987 στους «Ιππείς» του Αριστοφάνη με τον Χρίστο και τον Λάμπρο Τσάγκα, σε περιοδεία στο εξωτερικό. Στη διάρκεια της καριέρας του περιόδευσε με πολλούς θιάσους και έργα, σκηνοθέτησε, δίδαξε υποκριτική σε δραματικές σχολές, ανέπτυξε έντονη συγγραφική και μεταφραστική δραστηριότητα. Πέθανε στις 3 Αυγούστου 2005 και κηδεύτηκε στο Παλαιό Φάληρο.
Ματωμένα Χριστούγεννα (1951) [μελλοθάνατος]
Ο άρχοντας του κάμπου (1961)
Ορκίζομαι είμαι αθώα (1968) [πρόεδρος δικαστηρίου]
Βαριά Κατάρα ο Διχασμός (1968)
Καινούργια μέρα χάραξε (1969) [Νικόλας Στάικος]
Δάφνις και Χλόη: Οι μικροί ερασταί (1969)
Φλογισμένη Σάρκα (1971)
ΑΠΟ ΤΟ http://www.kathimerini.gr/