ΗΘΟΠΟΙΟΙ, ΧΟΡΕΥΤΕΣ, ΚΟΜΠΑΡΣΟΙ ΚΛΠ ΠΟΥ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝ ΣΕ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ .
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΤΟΝ ΠΑΝΟ ΧΟΝΔΡΟΠΟΥΛΟ.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΝΑ ΑΝΕΒΑΣΩ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ''ΜΟΥΣΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ''
Κάποιες σελίδες, αντιγράφουν τις αναρτήσεις μου χωρίς να αναφέρουν από που βρήκανε τα στοιχεία τους. Εγώ πάντα μα ΠΑΝΤΑ αναφέρω τις πηγές μου--εαν τυχόν το έχω πάρει από κάπου.
ΚΑΛΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟ ΙΔΙΟ...

Τετάρτη 15 Ιανουαρίου 2025

ΣΤΑΘΗΣ ΛΟΥΠΑΣ

Στάθης Λούπας

Ο Στάθης Λούπας γεννήθηκε το 1909 στον Βόλο. Ο πατέρας του ήταν δημόσιος υπάλληλος (επιθεωρητής σχολείων). Συνεπώς, η ζωή τους ήταν τελείως νομαδική. Μετά τον Βόλο, το 1910, βρέθηκαν στη Ζάκυνθο, αργότερα στην Πάτρα κι ύστερα στη Νάξο, στην Καρδίτσα, στο Κιλκίς, στο Ναύπλιο και στο Καρπενήσι. Το 1925 βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη. Είχε ήδη τελειώσει το Γυμνάσιο κι είχε δημοσιεύσει πολλά ποιήματα και διηγήματα. Από πολύ νωρίς είδε εκδηλώσει την αγάπη του για την τέχνη με την ευρεία έννοια. Έτσι από το 1923, σε ηλικία 14 ετών, έβλεπε το όνομά του να φιγουράρει σε ποικίλα φιλολογικά περιοδικά της εποχής, όπως στον «Φιλότεχνο», στη «Νέα Τέχνη», στο «Σαλόνι» και στον «Παρνασσό». Ο κύκλος του αποτελείτο από σημαντικούς ανθρώπους της εποχής, όπως ο συνθέτης και ποιητής Αιμίλιος Ριάδης με το χαρακτηριστικό μονόκλ, ο διακεκριμένος πιανίστας και μουσουργός Λώρης Μαργαρίτης με τη γυναίκα του Ίντα Ρόζενγκρας, ο Γιώργος Βαρόπουλος, ο ζωγράφος και χαράκτης Πολύκλειτος Ρέγκος και ο λογοτέχνης Γιώργος Δέλιος. Εκείνη την εποχή θα ξεκινούσε να λειτουργεί το Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης με τη Φιλολογική Σχολή. Επειδή ο πατέρας του ήθελε οπωσδήποτε να τον κάνει καθηγητή, τον έπεισε να δώσει εξετάσεις στο νεοσύστατο τότε πανεπιστήμιο. Ο Στάθης Λούπας χρημάτισε από τους πρώτους φοιτητές του δευτέρου Πανεπιστημίου της Ελλάδας και λίγο αργότερα ο πρώτος πρόεδρος του Φοιτητικού Συλλόγου και του Φοιτητικού Καλλιτεχνικού Ομίλου του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Μάλιστα, είχε μείνει αλησμόνητη η πρώτη γιορτή που έδωσε ο Καλλιτεχνικός όμιλος, σε συνεργασία με τον Πασχαλίδη, τον Δαμασκίτη, τον Μαργαρίτη, τον Φλώρου και την Τούλα Γεωργίου. Σε εκείνη τη γιορτή, ο Στάθης Λούπας πραγματοποίησε το σκηνοθετικό του ντεμπούτο. Εν προκειμένω, δίδαξε και σκηνοθέτησε μαζί με μερικούς ερασιτέχνες ηθοποιούς του Πανεπιστημίου ένα μονόπρακτο του Guy de Maupassant, «Το Δάσος των Ελαιών». Αφού διαλύθηκε η παρέα του στη Θεσσαλονίκη, αποφάσισε να φύγει στο εξωτερικό. Την ευκαιρία τού την έδωσε η γνωστή εφημερίδα της Θεσσαλονίκης «Φως», που του ανέθεσε να γράψει τις ταξιδιωτικές του εντυπώσεις. Ο πρώτος του σταθμός ήταν η Ελβετία (Λωζάννη), κατόπιν η Ιταλία (Βενετία) και τέλος η Γαλλία (Παρίσι). Στο Παρίσι είχε την τύχη να παρακολουθήσει το γύρισμα τριών φιλμ κι εκεί κόλλησε το «ψώνιο» για τον κινηματογράφο. Πολύ γρήγορα σταμάτησε τη συνεργασία του με την εφημερίδα κι επέστρεψε στην Ελλάδα. Επειδή δεν ήθελε πια να μείνει στη Θεσσαλονίκη, γράφτηκε στη Νομική Σχολή της Αθήνας. Ένα βράδυ γνώρισε τον σπουδαίο παλιό ηθοποιό και σκηνοθέτη Θωμά Οικονόμου, ο οποίος του συνέστησε τον σκηνοθέτη Φώτο Πολίτη. Τελικά έλαβε την απόφαση να παρακολουθήσει μαθήματα στην Επαγγελματική Σχολή Θεάτρου, όπου δίδασκε ο Πολίτης, παράλληλα με τη Νομική. Το 1930, ενώ ετοιμαζόταν να δώσει εξετάσεις για το δίπλωμα της Νομικής Σχολής, οι φίλοι του Ριζόπουλος και Δασκαλάκης τού ανακοίνωσαν ότι ήθελαν ιδρύσουν μια κινηματογραφική εταιρεία, τη «Φοίβος Φιλμ». Ο Στάθης Λούπας δεν έχασε καιρό και σε πέντε μέρες έγραψε το «Έτσι κανείς σαν αγαπήσει». Μετά από αυτήν την ταινία είχε αρκετές προτάσεις για σκηνοθεσία, όπως από την «Αθηνά Φιλμ». Τις αρνήθηκε όλες, γιατί δεν είχε ετοιμάσει κάποιο σενάριο. Αλλά τον Σεπτέμβριο του 1931 τελείωσε το καινούριο του σενάριο, που δούλευε τρεις μήνες. Το 1931 ξεκίνησε και η συνεργασία του με το περιοδικό «Το Παρλάν» σχετικά με το γύρισμα των ελληνικών ταινιών.

Φιλμογραφία

Έτσι κανείς σαν αγαπήσει (1931)

ΑΠΟ ΤΟ https://maxmag.gr/

 

Σάββατο 11 Ιανουαρίου 2025

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΕΡΕΚΟΣ

Βαγγέλης Μερέκος

Φιλμογραφία

Μας ενώνει ο πόνος (1964)

Εσχάτη προδοσία (1971)

Η προεδρίνα (1972)

Όργια σε τιμή ευκαρίας (1973)

 

Τετάρτη 1 Ιανουαρίου 2025

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΚΑΤΖΟΥΡΑΚΗΣ

Κυριάκος Κατζουράκης

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1944. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Ζωγραφική με καθηγητή τον Γιάννη Μόραλη και Σκηνογραφία με καθηγητή τον Βασίλη Βασιλειάδη (1963-1968). Το 1969 βραβεύτηκε με το βραβείο ζωγραφικής «Παρθένη». Από το 1972 έως το 1986 έζησε στο Λονδίνο όπου σπούδασε Χαρακτική (1973-1975, Central Saint Martins College of Art and Design και Croydon College of Art). Στον κινηματογράφο σκηνογράφησε «Το προξενιό της Άννας» του Παντελή Βούλγαρη (1972) και έκανε τα κοστούμια για τη θεατρική παράσταση «Μέρες του ’36» του Θόδωρου Αγγελόπουλου (1972). Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της ομάδας 5 Νέοι Έλληνες Ρεαλιστές (1969-1972) μαζί με τον Γιάννη Βαλαβανίδη, τον Χρόνη Μπότσογλου, τον Γιάννη Ψυχοπαίδη και την Κλεοπάτρα Δίγκα. Το 1990 ίδρυσε την Ομάδα Τέχνης, καθώς και την Ένωση Καλλιτεχνών «Europa 24» (1991-1998). Επίσης, είχε αναλάβει τη διεύθυνση του εικαστικού εργαστηρίου του Υπουργείου Πολιτισμού στον Δήμο του Αιγάλεω (1997-2003). Υπήρξε καλλιτεχνικός διευθυντής του Εικαστικού Εργαστηρίου του Αιγάλεω (1997-2003). Το 2005 εξελέγη τακτικός καθηγητής στη Σχολή Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου δίδαξε μέχρι το 2012. Έργα του βρίσκονται σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές. Απεβίωσε στις 22 Οκτωβρίου 2021.

Φιλμογραφία

Κιέριον (1968)[Λεωνίδας Ζαντίκ]

ΑΠΟ ΤΟ https://felioscollection.gr/