ΣΩΤΟΣ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ

Σώτος Σιδηρόπουλος 
Φιλμογραφία
Η ανθοπώλις των Αθηνών (1945)   [Κώστας] 
Γερμανική περίπολος στην Κρήτη (1949)

ΚΑΙΤΗ ΠΑΡΙΤΣΗ

Καίτη Παρίτση 
Τραγουδίστρια που αναδείχτηκε κοντά σε δασκάλους όπως ο Αρίστος Τριανταφυλλίδης, ο Χρήστος Χαιρόπουλος κ.α. Γεννήθηκε στη Χίο και μεγάλωσε στην Κομοτηνή. Ξεκίνησε με το τραγούδι των Μ. Ρηγόπουλου και Λεο Ραπίτη «Απόψε θα χωρίσουμε» (1938). Ακολούθησαν πολλές επιτυχίες που ακούγονται μέχρι σήμερα. Περιόδευσε στην Αίγυπτο, Ευρώπη, Γαλλία, Ισπανία και Αγγλία όπου και γνώρισε τον άντρα της και έμειναν μαζί για 42 χρόνια στο Λονδίνο. Ηταν αυτή που το 1944 με τη φωνή της ντουμπλάρισε τραγουδιστικά την Ζινέτ Λακάζ στην ταινία του Αττίκ "Χειροκροτήματα''. Απεβίωσε στις 7 Ιουλίου 2019.

Φιλμογραφία
Η ανθοπώλις των Αθηνών (1945)     [Τραγουδίστρια] 

ΣΤΕΛΛΑ ΓΚΡΕΚΑ

Στέλλα Γκρέκα 
Η Στέλλα Γκρέκα υπήρξε για ένα μικρό διάστημα η αγαπημένη τραγουδίστρια των Αστικών κέντρων και η απόλυτη ερμηνεύτρια των ελαφρών τραγουδιών. Με την απολυτότητα που διακρίνει την Ελληνική κοινωνία, η Στέλλα Γκρέκα τοποθετήθηκε μαζί με άλλες μεγάλες φωνές στα αρχεία της Ελληνικής μουσικής. Η Στέλλα Γκρέκα ήταν ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα μιας άδικης αντιμετώπισης, τόσο από τις δισκογραφικές εταιρίες όσο και από το Ελληνικό μουσικόφιλο κοινό. Η εξαιρετικά όμορφη τραγουδιστρία ονομαζόταν στην πραγματικότητα Στυλιανή Λαγκαδά. Γεννήθηκε στην Αθήνα την 1η Απριλίου 1922. Εμφανίστηκε νεαρή στην μουσική σκηνή της πρωτεύουσας και υιοθέτησε το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο 'Στέλλα Γκρέκα'. Παντρεύτηκε τον γνωστό σκηνοθέτη Ορέστη Λάσκο (1908-1992), ο οποίος και εμπνεύστηκε και το όνομα με το οποίο έγινε γνωστή. Κατά την περίοδο του γάμου τους, η Στέλλα Γκρέκα ηχογράφησε μια σειρά από επιτυχίες γνωστών δημιουργών όπως τα 'Πάμε στο Άγνωστο', 'Χθες το βράδυ', 'Γύρισε', 'Τι κι αν χαθείς', 'Το τραγούδι της Μαρίνας' . Αρνιόταν να δισκογραφήσει κάποια κομμάτια για τα οποία η μουσική μοίρα επεφύλαξε την καλύτερη τύχη. Το ένα είναι το 'δύο πράσινα μάτια', του 1945, καθώς βρήκε σαχλούς τους στίχους του στιχουργού Κώστα Κιούση-κάτι που πολύ μετάνιωσε, όπως δήλωσε στον Πάνο Μαυραγάνη, τέως αξιωματούχο του Πολεμικού Ναυτικού και νυν συλλέκτη του τραγουδιστικού παρελθόντος μας- και το 'λίγες καρδιές αγαπούνε', το 1946, το οποίο ο δημιουργός του Μ. Σουγιούλ πρότεινε στον άγνωστο τότε Τώνη Μαρούδα, και του χάρισε την πρώτη του επιτυχία. Η δισκογραφική της παρουσία περιορίστηκε στα έτη 1946-1948, τα δύσκολα μεταπολεμικά χρόνια, τα χρόνια του εμφυλίου. Ο σκηνοθέτης άνδρας της την έπεισε να εμφανιστεί στην ταινία του 'Ραγισμένες καρδιές' (1945). Ο σκηνοθέτης, που εμφανιζόταν σε μια σκηνή του έργου ως οδηγός αυτοκινήτου, αποκήρυξε το δημιούργημα του ως την μεγαλύτερη του αποτυχία. Η Στέλλα Γκρέκα συνέχισε την κινηματογραφική της καριέρα με μια μόνο ακόμη ταινία,την 'Μαρίνα', όπου ανέλαβε και τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Η ταινία, σε σενάριο Α.Σακελλάριου-Χ.Γιαννακόπουλου και σκηνοθεσία Α.Σακελλάριου, ήταν μια παραγωγή του Φιλιποίμονα Φίνου και προβλήθηκε το Μάρτιο του 1947. Η Στέλλα Γκρέκα είχε στο πλάι της τον Δημήτρη Μυράτ και τον Λάμπρο Κωνσταντάρα, σε ένα μελόδραμα όπου υποδυόταν μια νεαρή νησιωτοπούλα που καταλήγει σε ένα φθηνό καμπαρέ της Αθήνας ως τραγουδίστρια. Στο τέλος φυσικά τη σώζει ένας νέος. Ένα απλό ρομάντσο, λοιπόν, που ήταν μεγάλη επιτυχία, λόγω της καλής σκηνοθεσίας του Σακελλάριου και των τραγουδιών που ερμηνεύει η Γκρέκα. Η Γκρέκα όμως είχε ήδη αποτύχει στο γάμο της με τον Λάσκο. Άνθρωπος διακριτικός η Γκρέκα αποσύρθηκε στην ακμή της καριέρας. Ήδη από το φθινόπωρο του 1947 ζει στην Αμερική. Θα επιστρέψει στην Ελλάδα το 1970, για να ηχογραφήσει δύο δίσκους με τη EMI, το 'η Στέλλα Γκρέκα τραγουδάει Χρήστο Χαιρόπουλο' (1975), και το 'Η Στέλλα Γκρέκα τραγουδάει Αττίκ'. Λίγο νωρίτερα η ίδια εταιρεία θα συλλέξει όλα εκείνα τα τραγούδια που η ερμηνεύτρια ηχογράφησε κατά τη διετή καριέρα της και θα τα κυκλοφορήσει σε ένα δίσκο με τον απλό τίτλο 'Στέλλα Γκρέκα'. Θα παραχωρήσει δύο συνεντεύξεις στον Γιώργο Παπαστεφάνου, μια το 1973,΄κατά τη διάρκεια διακοπών της στην Ελλάδα και το 1985. Ο ίδιος δημοσιογράφος θα επιμεληθεί και μια συλλογή από παλιές ηχογραφήσεις της τραγουδίστριας στην Αμερική, ο οποίος θα κυκλοφορήσει από την LYRA το 1990 με τον τίτλο 'Τα τραγούδια της Αμερικής.' Ύστερα σιωπή. Η Στέλλα Γκρέκα αποσύρθηκε ξανά. Ζολυσε μόνιμα στην Εκάλη. Πέθανε στις 6 Ιανουαρίου 2025.
Φιλμογραφία
Ραγισμένες καρδιές  (1945)  [Λουίζα Χρυσάνη] 
Μαρίνα  (1947)  [Μαρίνα]
Πρόσωπα λησμονημένα (1947)  
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ ΤΟ https://www.discogs.com/

ΝΙΚΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ

Νίκος Ευθυμίου 
Ζεν-πρεμιέ της δεκαετίας του '40. Γεννήθηκε το 1917. Συνεταιρίστηκε με τον στενό του φίλο Αδαμάντιο Λεμό ιδρύοντας το 1940 την "Νεοελληνική Σκηνή".Συμμετείχε επίσης στο "Θέατρο Τέχνης" του Κουν, στο θέατρο "Διονύσια" της Καλλιθέας καθώς και με δικό του θίασο στο θέατρο "Ραντάρ". Από τα μέσα της δεκαετίας του '50 εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Γερμανία όπου οργάνωνε παραστάσεις για ομογενείς.
Φιλμογραφία
Η ανθοπώλις των Αθηνών    (1945)   [Χρήστος]
H Kρήτη στις φλόγες    (1947)
Μητέρα στο βούρκο    (1953)
Ο άνεμος του μίσους    (1954)   [Mιχάλης]

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΕΑΚΗΣ

Δημήτρης (Μίμης) Βεάκης 
Γιός του Αιμίλιου Βεάκηκαι της  Σμαράγδας Βεάκη. Γεννήθηκε στο Κάϊρο το 1923. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή Ωδείου Αθηνών και πρωτοεμφανίστηκε με τον Κωστή Μπαστιά το 1942. Η πλουσιότατη καλλιτεχνική πορεία συνεχίστηκε με τους θιάσους του πατέρα του, του Κώστα Μουσούρη, του Αδαμάντιου Λεμού, κ.α. Την περίοδο 1955-1959 συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο παίζοντας αρχαία τραγωδία και Σαίξπηρ, όπως και με το "Πειραϊκό Θέατρο" του Δ. Ροντήρη. Από το 1963 υπήρξε βασικό στέλεχος του ΚΘΒΕ μέχρι το 1968 οπότε απολύθηκε λόγω των φρονημάτων του. Συνεργάστηκε τότε με την Τζένη Καρέζη, τον Μάνο Κατράκη και τον Κλέαρχο Καραγιώργη. Επανήλθε στο Εθνικό το 1974 όπου και παρέμεινε μέχρι το θάνατό του στις 18 Δεκεμβρίου 1977.
Παράλληλα με τις εμφανίσεις του διετέλεσε και καθηγητής υποκριτικής, είχε μάλιστα ιδρύσει και δική του σχολή. Πολυάριθμες είναι και οι ραδιοφωνικές εκπομπές που συμμετείχε. Αδέλφια του ήταν η επίσης ηθοποιός Μαίρη Βεάκη και ο σκηνοθέτης Γιάννης Βεάκης.
Φιλμογραφία
Η ανθοπώλις των Αθηνών (1945)  [Μίμης]
Τί έκανες στο πόλεμο Θανάση (1971) [Διευθυντής εργοστασίου]
Υποβρύχιον Παπανικολής  (1971) [Ναυτικός Διοικητής Πατρών] 

ΡΙΤΑ ΕΛΙΖΑ

Ρίτα Ελίζα 
Ραγισμένες καρδιές  (1945)  [Μαρία, υπηρέτρια] 

ΛΙΛΛΥ ΜΑΚ

Λίλλυ Μακ 
Φιλμογραφία
Ραγισμένες καρδιές (1945)   [Λιλή]

ΝΤΙΝΟΣ ΒΑΛΕΝΤΗΣ

Ντίνος Βαλέντης 
Φιλμογραφία
Ραγισμένες καρδιές  (1945)  [Μάριος Βαλίρης] 

ΝΙΚΟΣ ΜΗΛΙΑΔΗΣ

Νίκος Μηλιάδης 
Γεννήθηκε το 1882. Όταν ήταν 12 ετών, έφυγε από το σπίτι του ακολουθώντας ένα περιοδεύοντα θίασο. Τα επόμενα χρόνια διακρίθηκε ως ηθοποιός του σοβαρού θεάτρου συνεργαζόμενος με την Ελένη Απέργη κορυφαίους όπως η Μαρίκα Κοτοπούλη και ο Αιμίλιος Βεάκης. Αργότερα πέρασε από το δραματογραφία στο μουσικό θέατρο όπου θριάμβευσε και στην επιθεώρηση όπου δημιούργησε τον χαρακτηριστικό τύπο του "Μενιδιάτη". Σκηνοθετούσε επίσης πολλά από αυτά τα έργα. Ως θιασάρχης συνεργάζεται από το 1920 με τους Σπύρο Πατρίκιο, Πέτρο Κυριακό και ανεβάζει οπερέτες του Θ. Σακελλαρίδη με την Αφρ.Λαουτάρη. Στα επόμενα χρόνια παράλληλα με τις ερμηνείες του, διετέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής πολλών θιάσων, συνεργαζόμενος ιδιαίτερα με τον Φ. Σαμαρτζή στο ομώνυμο θέατρο και στο θέατρο Αλάμπρα. Παντρεύτηκε σε πρώτο γάμο με την Ανθή Μηλιάδου. Δεύτερη σύζυγός του ήταν η Μαρίκα Ανθοπούλου με την οποία απέκτησαν το γιο τους, επιφανή ηθοποιό Τάκη Μηλιάδη.
Εγκατέλειψε οριστικά τη σκηνή το 1956 και απεβίωσε το 1964.
Φιλμογραφία
Διπλή θυσία (1945/1957)  [Κος Κλάδος]

ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΣΚΟΡΔΙΛΗΣ

Αχιλλέας Σκορδίλης 
Γεννήθηκε το 1927. Εκτός από τις ταινίες που πήρε μέρος, ήταν και βοηθός σκηνοθέτη σε 4, μια εκ των οποίων, ο ''Καταφερτζής''. Πέθανε στις 2 Ιανουαρίου 2024.
Φιλμογραφία
Διπλή θυσία(1945/1957)  [Πέτρος Ρωνάς]
Χαρούμενοι αλήτες  (1958)
Μόνο για μια νύχτα (1958)   [ ναυτικός στο καμπαρέ]
Η Νάνσυ την ψώνισε  (1961)[Μικές Τσαλαβούτας-ο ''ποιητής'']    Κορίτσια της Αθήνας" (1961)   [φίλος του Τάκη] 
Η μικρή ζητιάνα (1963)

ΡΟΥΛΑ ΓΡΙΒΑ

Ρούλα Γρίβα
Φιλμογραφία
Διπλή θυσία (1945 ίσως 1957)[Τώνια]

ΛΑΚΗΣ ΠΕΡΙΔΗΣ

Λάκης Περίδης
Φιλμογραφία
Οι τουρίστες (1963) [Θανάσης Ντίγος (Σφήκος)]

ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΕΖΟΣ

Κώστας Μπέζος
Ο Κώστας Μπέζος (Μπολάτι Κορινθίας,1905 - Αθήνα, 1943) ήταν λαϊκός τραγουδοποιός, τραγουδιστής, κιθαρίστας, μαέστρος αλλά και σκιτσογράφος και αρθρογράφος του Μεσοπολέμου. Υπήρξε ένας από τους γνησιότερους "αριστοκράτες μάγκες". Σύμφωνα με σχεδόν επιβεβαιωμένες πληροφορίες του Παναγιώτη Κουνάδη, ταυτίζεται με τον ρεμπέτη Α. Κωστή, έχοντας χρησιμοποιήσει το όνομα αυτό ως ψευδώνυμο. Ήρθε στην Αθήνα (μετά το Γυμνάσιο, που τελείωσε στην Κόρινθο) και γράφτηκε στη Σχολή Καλών Τεχνών. Όμως παράλληλα έκανε μαθήματα κιθάρας και έτσι τον απορρόφησε η μουσική. Υπήρξε γέννημα-θρέμμα της "Μάντρας του Αττίκ", αλλά δεν εγκατέλειψε και την εικαστική έκφραση, αναδεικνυόμενος ως ο βασικός σκιτσογράφος της εφημερίδας "Πρωΐα" (στην οποία συχνά αρθρογραφούσε). Πρωτοηχογράφησε τραγούδια του το 1930. Επισκεπτόταν συχνά τη Θεσσαλονίκη με το Συγκρότημα του Αττίκ ή με το 8μελές προσωπικό του Συγκρότημα με χαβάγιες (έπαιζαν πάντα με άσπρα και ονομάζονταν γι αυτό "Τα άσπρα πουλιά"). Πραγματοποίησε και περιοδείες, φτάνοντας ως την Αμερική. Στο συγκρότημα αυτό μετείχε και ο ανιψιός του Τίτος Καλλίρης (πατέρας του σημερινού τραγουδιστή Θάνου Καλλίρη), όπως επίσης και ο Κωνσταντίνος-Παλαιολόγος Κοσιάδης (μαζί τους συνεργάστηκε το 1937 και ο έφηβος τότε Τώνης Μαρούδας). Ο Μπέζος έγραψε τους στίχους και τη μουσική του γνωστού τραγουδιού "Εν τάξει" ("Βρε πώς τη δουλεύουνε εντάξει στην Ελλάδα κάθε μηχανή, όλοι οι παλαβοί να είν' απέξω και οι γνωστικοί μεσ' στο Δαφνί...") καθώς και άλλα δημοφιλή τραγούδια με επικεφαλής τη θρυλική "Παξιμαδοκλέφτρα" ("Ήσουνα ξυπόλητη"), που "κατακεραύνωσε" σε δημοσίευμά της η Σοφία Σπανούδη ("Μουσική Ζωή", 1.10.1931), θεωρώντας την ως "υπόδειγμα ταπεινού, χυδαίου και γαιώδους κομματιού, που χαμοσέρνει την τέχνην των ήχων στα βρωμερώτερα επίπεδα της σαρκικής μουσικής ρυπαρογραφίας". Στα μεγάλα "σουξέ" του (που "επαμφοτερίζουν" από το βαρύ ρεμπέτικο ως τη νοτιοαμερικάνικη χαβάγια), περιλαμβάνονται τα: "Στην υπόγα", "Αδυνάτισα ο καημένος", "Τούτο το καλοκαιράκι", "Ντερτιλίδικο", "Γλυκειά Σταμπούλ", "Κάηκε κι ένα σχολείο", "Χιπ Χοπ", "Τουμπελέκι-τουμπελέκι", "Επτανησιώτικη καντάδα", "Μόνα" (μεγάλη επιτυχία της Κάκιας Μένδρη), "Παραγουάη", "Νοκτούρνο", "Πάμελα Μελωδία", "Ζίρα", "Άσπρα πουλιά", "Τα Άσπρα Πουλιά στα βουνά", "Η Φυλακή είναι Σχολείο", "Στου Λαΐνη την ταβέρνα", "Τρούμπα", "Του Λαΐνη το κρασί", "Λαίντυ Γιακουλέλε", "Ο Μπέζος στην Αμερική", "Δωσ' μου την καρδιά μου πίσω", "Ντίπι-ντίπι-ντοπ", "Γλυκειά μου αγάπη γύρνα", "Πες μου", "Αλλό! Αλλό!", "Το Ταγκό του μυστηρίου", "Νύχτες γλυκές", "Βίκι-Βίκι", "Ο καημός του τσομπάνου", "Λιλόγκα", "Μικρούλα Μπίμπη", "Το ταγκό της νύχτας", "Σμαρτ

", "Τα ερωτικά μάτια", "Φοξ ξιξι", "Ουρρά Ουρρά", κ.λπ. Μετά το 1935 και ως την Κατοχή επισκεπτόταν κάθε χρόνο τη Θεσσαλονίκη και εμφανιζόταν στο Κέντρο του Λευκού Πύργου, μετέχοντας σε θιάσους βαριετέ. Το 1941-42 έπαιξε στην κινηματογραφική ταινία "Μάγια η τσιγγάνα" (του Γιάννη Χριστοδούλου). Έχασε τη μάχη με τη ζωή κατά τη διάρκεια της Κατοχής από τις στερήσεις και τάφηκε στο Γ' Νεκροταφείο. Τον Φεβρουάριο-Μάρτιο του 1943 πραγματοποιήθηκε Έκθεση Καλλιτεχνικών ενθυμίων του, στην "Αίθουσα Τέχνης" (οδός Φιλελλήνων 8).
Φιλμογραφία
Μάγια η τσιγγάνα (1943)
ΑΠΟ ΤΟ http://www.biblionet.gr/

ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ

Γιάννης Χριστοδούλου 
Πολύπλευρο ταλέντο. Εκτός από ηθοποιός υπηρέτησε τον ελληνικό κινηματογράφο ως σκηνοθέτης
σεναριογράφος και παραγωγός, αναφερόμενος μερικές φορές ως Τζών Κρίστιαν.
Φιλμογραφία
Σαν την νύχτα εκείνη    (1931)    (ηθοποιός)
Μάγια η Τσιγγάνα    (1943)   (ηθοποιός - σκηνοθέτης - σεναριογράφος)
Εξόρμησις    (1945)    (σκηνοθέτης - παραγωγός)
Διπλή θυσία    (1945/1957)  (Πέτρος Ρονάς / ηθοποιός - σκηνοθέτης - σεναριογράφος)
Οι φτωχοδιάβολοι   (1964)        (σκηνοθέτης)
Η επιστροφή της Μήδειας  (1968)     (σκηνοθέτης  - παραγωγός)
Το φρούριο των αθανάτων(1971)        (σκηνοθέτης)
Φρενίτις    (1971)         (σκηνοθέτης - παραγωγός)
Ένας υπέροχος άνθρωπος (1971)     (σκηνοθέτης)
Το κρυφό σπίτι της Αγγέλας (1972)      (σκηνοθέτης)

ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ

Αντώνης Γιαννίδης (Αντώνης Ιωαννίδης)
Ο Αντώνης Γιαννίδης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη στις 17 Μαρτίου 1901, έκανε τα πρώτα καλλιτεχνικά του βήματα το 1922 στη «Δραματική Σχολή Κωνσταντινουπόλεως», παρακολούθησε μαθήματα υποκριτικής και σκηνοθεσίας στο Παρίσι και το 1926 ήρθε στην Αθήνα. Στα χρόνια της Κατοχής συμμετέχει στο ΕΑΜ και μετά την Απελευθέρωση στο θίασο «Ενωμένων Καλλιτεχνών», που συνέχισε την προσπάθεια του ΕΑΜικού «Λαϊκού Θεάτρου». Το 1947 ξαναγυρνά για λίγο στο Παρίσι και στη συνέχεια περιοδεύει με ερασιτεχνικό θίασο στις Λαϊκές Δημοκρατίες της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας. Το 1948 - '49 επιστρέφει στην Ελλάδα, όπου μάχεται στο πλευρό του ΔΣΕ και ορίζεται υπεύθυνος του Καλλιτεχνικού Συγκροτήματος. Ακολουθεί η πολιτική προσφυγιά στην ΕΣΣΔ, όπου το Μάρτη του 1951 ορίζεται διευθυντής στο «Κεντρικό Συγκρότημα του Θιάσου Πολιτικών Προσφύγων» με σκηνοθέτη τον Γιώργο Σεβαστίκογλου. Από το 1956 και μέχρι το θάνατό του, στις 15 Μαίου 1968, εργάστηκε ως ραδιοφωνικός εκφωνητής στη Μόσχα.
Φιλμογραφία
Ο κακός δρόμος   (1933)
Το δρομάκι του Παραδείσου    (1943)
Το σταυροδρόμι - Τέλος και αρχή (1963)
ΑΠΟ ΤΟ http://www.rizospastis.gr/

ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΑΝΝΙΝΟΥ

Μαριάννα Άννινου 
Γεννήθηκε το 1903. Εκτός από ηθοποιός είχε γράψει και επιθεωρήσεις, όπως και ο πατέρας της, ο συγγραφέας Μπάμπης Άννινος. Πέθανε το 1975.
Φιλμογραφία
Χειροκροτήματα (1944) [διαγωνιζόμενη στο τραγούδι]
Εκατό χιλιάδες λίρες (1948) [λάθος ανηψιά] 
Δυό κοθώνια στο Ναυτικό! (1952)    [τσιγγάνα]
Μητέρα στο βούρκο  (1953)    

ΛΙΑΝΑ ΒΙΤΣΩΡΗ

Λιάνα Βιτσώρη
Η Λιάνα Βιτσώρη (16 Φεβρουαρίου 1924 - 23 Ιανουαρίου 1997) ήταν Ελληνίδα ηθοποιός, ποιήτρια και θεατρική συγγραφέας. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1924 και ήταν κόρη των ηθοποιών Γιώργου Βιτσώρη και Νίτσας Τσαγανέα. Σε ηλικία δύο ετών εμφανίστηκε δίπλα στη μεγάλη ηθοποιό Κυβέλη στη "Σκιά" του Νικοντέμι, στο "Δημοτικό Θέατρο Πειραιώς". Αργότερα, το 1933, έπαιξε το ρόλο ενός αγοριού, τον Ιουλιανό, στην "Ασία" του Λένορμαν, με το θίασο της κορυφαίας ηθοποιού Μαρίκας Κοτοπούλη. Στο θίασο συμμετείχε και η μητέρα της. Με την Κοτοπούλη έπαιξε και το 1937, στο έργο του Αντρέ Μπιραμπώ "Φράπα" στο θέατρο "Ρεξ". Η επαγγελματική της δραστηριότητα άρχισε κυρίως στα χρόνια της Κατοχής. Το 1942 εμφανίστηκε με το μουσικό θίασο Ορέστη Μακρή-Κυριάκου Μαυρέα-Μίμη Κοκκίνη, στο θεάτρο "Περοκέ". Υπήρξε μια από τις ωραιότερες ηθοποιούς της εποχής της και διακρίθηκε κυρίως σε "εξωτικούς" ρόλους. Έπαιξε και σε μουσική κωμωδία, μαζί με το νέο τότε πρωταγωνιστή Δημήτρη Χορν. Στη συνέχεια, συμμετείχε στο θίασο Μανωλίδου-Βεάκη-Γ. Παππά-Δενδραμή, στο θέατρο "Πάνθεον" και έλαβε μέρος στο έργο "Θαμπά τζάμια" της Όλγας Πριντσλάου. Έγινε μέλος του Σωματείου Ηθοποιών την 1 Μαρτίου 1943. Μετά την απελευθέρωση πήγε στο Παρίσι για να δει τον πατέρα της Γιώργο Βιτσώρη, που είχε εγκατασταθεί εκεί για ν' αποφύγει τις διώξεις λόγω των αριστερών του πεποιθήσεων. Η Λιάνα Βιτσώρη παρακολούθησε μαθήματα υποκριτικής στην περίφημη Σχολή του Σαρλ Ντυλλέν και έλαβε μέρος στην ταινία του Πιέρ Πρεβέρ "Ταξίδι έκπληξη" (1946). Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, εμφανίστηκε το 1948 ως πρωταγωνίστρια στην πασίγνωστη τότε επιθεώρηση "Άνθρωποι, άνθρωποι". Έλαβε μέρος και σε άλλες επιθεωρήσεις μέχρι το 1951. Στο μεταξύ, παντρεύτηκε το διάσημο κονφερανσιέ και επιθεωρησιογράφο Γιώργο Οικονομίδη και άρχισε να εμφανίζεται μαζί του σε διάφορα βαριετέ. Ένα από τα δημοφιλή τραγούδια εκείνης της εποχής, υπήρξε αυτό που της αφιέρωσε ο σύζυγός της: "Μα εγώ αγαπώ τη Λιάνα". Οικογενειακοί όμως λόγοι, την ανάγκασαν ν' αποσυρθεί σύντομα από το θέατρο. Εμφανίστηκε το 1951 και στην ταινία της Φίνος Φιλμ "Εκείνες που δεν πρέπει ν' αγαπούν", σε σκηνοθεσία Αλέκου Σακελλάριου και με πρωταγωνιστές την Άννα Καλουτά, τη Σμαρούλα Γιούλη, τον Λάμπρο Κωνσταντάρα, τον Αλέκο Αλεξανδράκη και άλλους αξιόλογους ηθοποιούς. Ασχολήθηκε επίσης με την ποίηση και έγραψε ορισμένα θεατρικά έργα. Κόρη της από το γάμο της με το Γιώργο Οικονομίδη, η τραγουδίστρια και μουσικός Μαριαλένα Οικονομίδου. Η Λιάνα Βιτσώρη πέθανε το 1997 και τάφηκε στο Α΄ Νεκροταφείο. Δίπλα της τάφηκε η μητέρα της, η Νίτσα Τσαγανέα (30 Απριλίου 2002).
Φιλμογραφία
Εκείνες που δεν πρέπει να αγαπούν (1951)
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ https://www.facebook.com/mousikotheatroepitheorisi/
ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

ΜΑΡΙΚΑ ΘΗΒΑΙΟΥ

Μαρίκα Θηβαίου 
Γεννήθηκε το 1904 και σταδιοδρόμησε στο μουσικό θέατρο. Ήταν η πρώτη σύζυγος του ηθοποιού Νίκου Θηβαίου. Απεβίωσε το 1971. 
Φιλμογραφία
Χειροκροτήματα (1944)  [ξενοδόχα]

ΣΟΥΛΑ ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΗ

Σούλα Καραγιώργη - Παλληκαροπούλου 
Πρωταγωνίστρια του μουσικού θεάτρου. Γεννήθηκε το 1914 και εμφανίστηκε από τις αρχές της δεκαετίας του '30 ως τραγουδίστρια. Hταν ταξιθέτρια σε κινηματογράφο πριν γίνει τραγουδίστρια.  Έγινε δημοφιλής ως "το αηδόνι της Αθήνας". Στο θέατρο συνεργάστηκε με διάφορους θιάσους και συγκρότησε επανειλημμένα δικούς της. Ήταν παντρεμένη με τον επίσης ηθοποιό Διονύση Παλληκαρόπουλο.
Φιλμογραφία
Μάγια η τσιγγάνα    (1943)
Παιδί μου δεν αμάρτησα (1964)
Ταξίδι του μέλιτος (1979)  
Οι απέναντι   (1981)
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ ΤΟ https://www.youtube.com/watch?v=JD2_TOFv79o

ΡΙΤΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Ρίτα Δημητρίου  

Γεννήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 1920. Μικρότερη αδελφή (γεν. 1919) της ηθοποιού Σούλας Δημητρίου, με την οποία ξεκίνησαν μαζί, στη "μάντρα" του Αττίκ, γνωστές ως το ντουέτο "Δημητράκια". Διακρίθηκε ως πρωταγωνίστρια της οπερέτας και της επιθεώρησης σε θέατρα της Αθήνας και έκανε περιοδείες στην Κύπρο, την Αίγυπτο και την Κωνσταντινούπολη. Κατά την περίοδο της κατοχής διέκοψε τις εμφανίσεις. Το 1947 μετανάστευσε στην Αμερική και εμφανίστηκε ως τραγουδίστρια στο κοσμικό κέντρο "Blue Fox" με μεγάλη επιτυχία. Επελέγη ανάμεσα σε δεκάδες Αμερικανίδες για να πρωταγωνιστήσει στο μιούζικαλ "Καν-Καν" του Cole Porter που παιζόταν επί δέκα χρόνια στη Ν. Υόρκη και άλλες πόλεις. Παντρεύτηκε τον πολυεκατομμυριούχο Stanley Brilliant που της ίδρυσε δικό της κέντρο πολυτελείας στη Ν. Υόρκη όπου εμφανιζόταν μόνη της. Ασχολήθηκε επίσης με ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές. Χτυπημένη από τον καρκίνο υπέκυψε στις 21 Ιουνίου 1997..

Φιλμογραφία

Μάγια η τσιγγάνα (1943)[Μάγια]

ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ

Παρασκευάς Οικονόμου 
Μεγάλη δόξα του μουσικού θεάτρου. Γεννήθηκε το 1900 και από το 1924 ασχολήθηκε με την οπερέτα κοντά στον μεγάλο δάσκαλο Γιάννη Παπαϊωάννου στο ομώνυμο θέατρο, όπου έγινε βασικό στέλεχος. Διαδέχτηκε τον Γιάννη Παπαιωάννου στο ίδιο θέατρο σαν θιασάρχης πλέον, με δικό του θίασο. Υπηρέτησε επί πολλά χρόνια την οπερέτα και το μουσικό θέατρο με πολλούς εκλεκτούς συμπρωταγωνιστές  (Ζωζώ Νταλμάς, Μαρίκα Κρεββατά, Ηρώ Χαντά, Ρένα Ντόρ, Λέλα Σκορδίλη, Βαγγέλη Ανουσάκη κ.α. τόσο στην Αθήνα όσο και στη Θεσσαλονίκη (Θέατρο Λευκός Πύργος, 1948) και περιόδευσε σε επαρχιακές πόλεις αλλά και στην Αίγυπτο.Την περίοδο που παρέμεινε στην Αίγυπτο, πρωταγωνίστησε και σε τρείς κινηματογραφικές ταινίες, της λεγόμενης "αιγυπτιακής περιόδου" του ελληνικού κινηματογράφου που γυρίστηκαν σε στούντιο του Καΐρου. Απεβίωσε το 1987.
Φιλμογραφία
Τα γαλάζια κεριά (1935)
Δόκτωρ Επαμεινώνδας (1937)[Αίγυπτος]
Αρραβών μετ' εμποδίων (1938)[Αίγυπτος]
Καπετάν Σκορπιός (1943)[Αίγυπτος]
Ηδονή και πάθος (1960)
Τα νειάτα θέλου έρωτα (1961)
Η φωτογραφία  από το βιβλίο του Θεοδ. Έξαρχου

WANDISA GUIDA

Wandisa Guida
Γεννήθηκε στις 2 ή 21 Απριλίου 1935 στο Τράνι της Ιταλίας.
Φιλμογραφία
Μια Ιταλίδα στην Ελλάδα (1958)[Wandisa Guida]

ΖΑΦΕΙΡΙΝΗ ΓΚΙΟΥΖΕΠΕ

Ζαφειρίνη Γκιουζέπε

Γεννήθηκε το 1919 στη Σμύρνη και πέθανε το 1996.

Φιλμογραφία
Ο μεθύστακας (1949)
Ο Μήτρος και ο Μητρούσης στην Αθήνα (1960)[τραγουδίστρια]
Ο παρθένος (1966)
Ο τελευταίος... άντρας (1981)
Το ξένο είναι πιο γλυκό (1981)
Η δημοκρατία του νέφους (1983)
Η σιδηρά κυρία (1983)
Ο ζιγκολό της Αθήνας (1984)

ΑΛΙΚΗ ΜΑΝΤΖΟΥΡΙΔΟΥ

Αλίκη Μαντζουρίδου
Φιλμογραφία
Ο λουστράκος (1962)
Οι άσσοι της τράκας (1962)
Αθώα ή ένοχη (1963)
Μάνα γιατί με γέννησες / Έτσι ήταν η ζωή μου (1963)

ΑΓΓΕΛΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥ

Άγγελος Λάμπρου
Ο Άγγελος Λάμπρου γεννήθηκε το 1895. Έπαιξε Σαίξπηρ με τον θίασο της κας Κατερίνας και συνεργάστηκε με τον θίασο Εδμόνδου Φύρστ και με το Άρμα Θέσπιδος του Εθνικού Θεάτρου. 
Φιλμογραφία
Η θύελλα πέρασε (1943)
Ραγισμένες καρδιές (1945)
Το ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο (1959)
Η Ελλάς χωρίς ερείπια (1966)
Η φωτογραφία είναι από το βιβλίο του Θ.Έξαρχου.

ΑΝΘΗ ΜΗΛΙΑΔΟΥ

Ανθή Μηλιάδου (Μηλιάδη)
Η Ανθή Μηλιάδου γεννήθηκε σε θεατρική οικογένεια το 1889. Αδελφή της ήταν η Χριστίνα Καλογερίκου και σύζυγός της ο Νίκος Μηλιάδης. Είχε πλούσια θεατρική δράση και συνεργασίες με τους θιάσους Πλέσσα-Ροζάν, Κυβέλης - Αλίκης Θεοδωρίδου, κας Κατερίνας κ.α. Βρήκε τραγικό θάνατο στο γνωστό "δυστύχημα της Λούτσας" στις 16-10-1952  όταν το αυτοκίνητο που την μετέφερε στη Λούτσα για τα γυρίσματα της ταινίας "Εύα" μαζί με τον παραγωγό Δημήτρη Κομίνη, χτύπησε σε ξεχασμένη από τον πόλεμο γερμανική νάρκη και ανατινάχτηκε. Σχετική μνεία της τραγωδίας έχει αποτυπωθεί στους τίτλους της ταινίας.
Φιλμογραφία 
Το δρομάκι του παραδείσου(1943)
Η θύελλα πέρασε (1943)
Οχυρό 27 (1947)
Μαρίνος Κοντάρας (1948)
Τ' αρραβωνιάσματα  (1950)
Η λύκαινα  (1951)
Το παιδί μου πρέπει να ζήσει (1951)[μητέρα Αλέξη]
Νεκρή πολιτεία   (1951)[αγρότισσα]
Έτσι έσβησε η ζωή μου  (1952)[Κα Κουρούκλη, μητέρα της Καίτης] 
Η φωτογραφία είναι από το βιβλίο του Θ.Έξαρχου.

ΜΑΡΩ ΞΕΝΑΚΗ

Μάρω Ξενάκη

Φιλμογραφία
Ο μπαμπάς μου κι εγώ (1963)
Κουράστηκα να σ' αποκτήσω (1963)
Η δική σου μοίρα με σέρνει (1964)[Καίτη, η κομμώτρια του πλοίου]

ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΘΗΣ

Κώστας Ανθής
Φιλμογραφία
Ο μπαμπάς μου κι εγώ (1963)
Κουράστηκα να σ' αποκτήσω (1963)
Τα δάκρυά μου είναι καυτά (1964)

ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΩΤΙΝΙΑΣ

Γιώργος ή Νίκος Φωτεινιάς (Φωτινιάς)

Ηθοποιός στα μπουλούκια, που όμως λόγω ανάγκης συμμετείχε στις ταινίες που πήρε μέρος, ως κομπάρσος. Τον βρήκαμε σε 79 ταινίες.
Η φιλμογραφία δεν είναι από κάποιο site.
Ο ζηλιαρόγατος (1956)[στον κινηματογράφο]
Πρωτευουσιάνικες περιπέτειες (1956)[καλεσμένος]
Μια ζωή την έχουμε (1958)[στον ιππόδρομο]
Η μουσίτσα (1959)[στη δεξίωση]
Αντίο ζωή (1960)[πελάτης κέντρου διασκέδασης]
Κορίτσια της Αθήνας (1960)[πελάτης κέντρου διασκέδασης]
Το αγόρι που αγαπώ (1960)[στον κινηματογράφο]
Μυρτιά (1961)[κάτοικος περιοχής]
Το έξυπνο πουλί (1961)[πελάτης κέντρου διασκέδασης]
Δυο μάνες στο σταυρό του πόνου (1962)[ακροατήριο δικαστηρίου]
Έγκλημα στην Ομόνοια (1962)[με το πλήθος στο χώρο του εγκλήματος]
Η εξομολόγηση μιας μητέρας (1962)[επιστρατευόμενος] Θρίαμβος (1962)[δημοσιογράφος ή θαυμαστής]
Μην ερωτεύεσαι το Σάββατο (1962)[γκαρσόνι]
Ο Δήμος απ΄τα Τρίκαλα (1962)[πελάτης κέντρου διασκέδασης]
Οι υπερήφανοι (1962)[χωρικός]
Ο λαγοπόδαρος (1962)[πελάτης κέντρου διασκέδασης]
Ο λουστράκος (1962)[ένορκος]
Όταν λείπει η γάτα (1962)[στην κρουαζιέρα]
Του Κουτρούλη ο γάμος (1962)[στο ξενοδοχείο]
Αφοσίωση (1963)[θεατής και εργαζόμενος στο θέατρο Ηρώδου του Αττικού]
Ο δρόμος με τα κόκκινα φώτα (1963)[ακροατήριο δικαστηρίου]
Οι καθώς πρέπει (1963)[ακροατήριο δικαστηρίου]
Ο μπαμπάς μου κι εγώ (1963)[πελάτης ξενοδοχείου]
Τα κόκκινα φανάρια (1963)[γκαρσόνι και στη μετακόμιση]
Τα παλιόπαιδα (1963)[γκαρσόνι]

Το κάθαρμα (1963)[γκαρσόνι]

Μικροί και μεγάλοι εν δράσει (1963)[στο τροχαίο]
Της κακομοίρας (1963)[στον κινηματογράφο]
Το γέλιο βγήκε απ΄τον Παράδεισο (1963)[στον κινηματογράφο και πελάτης ταβέρνας]
Το μεγάλο μυστικό (1963)[ακροατήριο δικαστηρίου]
Πολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης (1963)[θεατής στον αγώνα πυγμαχίας]
Δίψα για ζωή (1964)[καλεσμένος]
Εγωισμός (1964)[γκαρσόνι]
Ανήφορος (1964)[περαστικός]
Έκλαψα πικρά για σένα (1964)[καλεσμένος στο γάμο]
Η σωφερίνα (1964)[στο δικαστήριο]
Η χαρτοπαίκτρα (1964)[πελάτης κέντρου διασκέδασης και ακροατήριο δικαστηρίου]
Θα σε κάνω βασίλισσα (1964)[στο αεροδρόμιο όπου καλωσορίζει τον εαυτό του, αφού μας δείχνει ότι ταυτόχρονα έρχεται ως επιβάτης]
Κραυγή (1964)[γκαρσόνι]
Λόλα (1964)[φυλακισμένος] Δίψα για ζωή (1964)[καλεσμένος]
Μας ενώνει ο πόνος (1964)[πελάτης κέντρου διασκέδασης]
Μια εβδομάδα στον Παράδεισο (1964)[στο γάμο και στους συγγενείς και φίλους που υποδέχτηκαν τον Διαμαντόπουλο]
Ο εμίρης και ο κακομοίρης (1964)[γκαρσόνι]
Οι κληρονόμοι (1964)[πελάτης κέντρου διασκέδασης]
Ο λαγοπόδαρος (1964)[πελάτης κέντρου διασκέδασης]
Ορφανή στους πέντε δρόμους (1964)[έξω από την εκκλησία]
Επιστροφή (1965)[μουσικός]
Η γυνή να φοβήται τον άντρα (1965)[εργαζόμενος που σχολάει, καλεσμένος στο γάμο και μάρτυρας κατηγορίας]
Η πικραγαπημένη (1965)[πελάτης κέντρου διασκέδασης]
Ιστορία μιας ζωής (1965)[πελάτης κέντρου διασκέδασης]
Καταιγίδα (1965)[εργαζόμενος στο θέατρο]

Οχι κύριε Τζόνσον (1965)[στη λαχαναγορά]

Φτωχός εκατομμυριούχος (1965)[στην έκθεση αυτοκινήτων]
Μπετόβεν και μπουζούκι (1965)[πελάτης καφενείου]
Ρημαγμένο σπίτι (1965)[πελάτης κέντρου διασκέδασης]
Ο νικητής (1965)[πελάτης κέντρου διασκέδασης]
Ο ουρανοκατέβατος (1965)[πελάτης κέντρου διασκέδασης]
Αδικία (1966)[πελάτης κέντρου διασκέδασης]
Απόκληροι της κοινωνίας (1966)[πελάτης κέντρου διασκέδασης]
Γεύση από έρωτα (1966)[στην ομιλία Τζώρτζη]
Διπλοπενιές (1966)[πελάτης κέντρου διασκέδασης]
Ησαία χόρευε (1966)[στη στάση του λεωφορείου]
Κατηγορώ την κοινωνία (1966)[ακροατήριο δικαστηρίου]
Κατηγορώ τους ανθρώπους (1966)[στο λιμάνι] Η βουλευτίνα (1966)[πελάτης κέντρου διασκέδασης]

Ένα καράβι Παπαδόπουλοι (1966)[γκαρσόνι]
Μια γυναίκα κατηγορείται (1966)[ακροατήριο δικαστηρίου]
Ο αδελφός μου ο λόρδος (1966)[γκαρσόνι]
Οι κυρίες της αυλής (1966)[στο τραπέζι]
Όλοι οι άντρες είναι ίδιοι (1966)[πελάτης κέντρου διασκέδασης]
Τα μυστικά της αμαρτωλής Αθήνας (1966)[μπάρμαν]
Φίφης ο αχτύπητος (1966)[μπάρμαν]
Χαμένη ευτυχία (1966)[πελάτης κέντρου διασκέδασης]
Εκείνος κι εκείνη (1967)[στην ομιλία Ανδρονίδη]
Μια κυρία στα μπουζούκια (1967)[πελάτης κέντρου διασκέδασης]
Τρούμπα ΄67 (1967)[γκαρσόνι]
Θύελλα στο σπίτι των ανέμων (1968)[ακροατήριο δικαστηρίου]
Και οι πέντε ήταν κολασμένες (1968)[πελάτης ζαχαροπλαστείου]
Καπετάν φάντης μπαστούνι (1968)[στην ομιλία για το θάνατο του Κωνσταντάρα]
Μια κυρία στα μπουζούκια (1968)[στο τραπέζι του γάμου]

Ένας μάγκας στα σαλόνια (1969)[πελάτης κέντρου διασκέδασης]

ΜΠΑΜΠΗΣ ΤΣΕΤΙΝΗΣ

Μπάμπης Τσετίνης
Ο Μπάμπης Τσετίνης (Δράμα, 15 Φεβρουαρίου 1941 — 29 Σεπτεμβρίου 2007) ήταν λαϊκός τραγουδιστής από τη Μακεδονία και θεωρείται σαν ένας από τους γνησιότερους και αντιπροσωπευτικότερους εκπροσώπους του. Γεννήθηκε στη Δράμα και έζησε στη Θεσσαλονίκη μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του '60. Την ίδια περίοδο ανέβηκε για πρώτη φορά στο πάλκο. Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη δισκογραφία με το τραγούδι «Το κορίτσι μου χορεύει» του Βασίλη Καραπατάκη σε στίχους Χρήστου Κολοκοτρώνη. Τα επόμενα χρόνια γνώρισε την επιτυχία με τραγούδια όπως «Ίσως», «Μπορεί», «Αμφιβολία», «Κι ενώ το ήξερα» των Δερβενιώτη και Βίρβου, «Στο παλιό το μονοπάτι» του Βαρτάνη, «Με ποιο δικαίωμα» των Βασιλειάδη-Πυθαγόρα, «Να χαρείς τα μάτια σου, καλέ», «Η φτωχολογιά θα ζήσει». Συνεργάστηκε επίσης με τον Χρήστο Λεοντή, τον Γιώργο Κατσαρό, τον Μητσάκη, τον Λευτέρη Παπαδόπουλο, στο πάλκο με τον Μάνο Παπαδάκη και την Καίτη Γκρέι και τη Λίτσα Διαμάντη.  Ηχογράφησε γύρω στα 200 τραγούδια και εμφανιζόταν σε μαγαζιά ακόμα και τα τελευταία χρόνια της καριέρας του. Τα τελευταία χρόνια υπέφερε από προβλήματα υγείας. Το 2005 έγινε συναυλία για οικ

ονομική βοήθεια προς τον ασθενή τότε Τσετίνη. Πέθανε στις 29 Σεπτεμβρίου του 2007 σε ηλικία 66 ετών και κηδεύτηκε από το νεκροταφείο του Βύρωνα.
Φιλμογραφία
Θυσία (1966)
Αντίο για πάντα   (1967)
Δεν πουλάω την καρδιά μου (1966)
Η ζωή ενός ανθρώπου (1968)
Το ράλλυ του θανάτου (1968) [Τζίμης]
Στον ίλιγγο της ζωής (1969)
ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ