ΗΘΟΠΟΙΟΙ, ΧΟΡΕΥΤΕΣ, ΚΟΜΠΑΡΣΟΙ ΚΛΠ ΠΟΥ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝ ΣΕ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ .
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΤΟΝ ΠΑΝΟ ΧΟΝΔΡΟΠΟΥΛΟ.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΝΑ ΑΝΕΒΑΣΩ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ''ΜΟΥΣΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ''
Κάποιες σελίδες, αντιγράφουν τις αναρτήσεις μου χωρίς να αναφέρουν από που βρήκανε τα στοιχεία τους. Εγώ πάντα μα ΠΑΝΤΑ αναφέρω τις πηγές μου--εαν τυχόν το έχω πάρει από κάπου.
ΚΑΛΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟ ΙΔΙΟ...

Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2011

ΛΑΖΟΣ ΤΕΡΖΑΣ

Λάζος Τερζάς
Ο Λάζος Τερζάς, κατά Πόντον Λάζαρος Τερζανίδης γεννήθηκε στο Μαγικό Ξάνθης το 1933 από Πόντιους γονείς. Οι Πόντιοι γονείς, του έμαθαν να αγαπάει την Θράκη, να αγαπά την Ελλάδα, του έμαθαν να πονάει τη γη της Θράκης, να την οργώνει, να την σπέρνει, να την θερίζει, να αλωνίζει και να αλέθει τον καρπό της. Ο Λάζος Τερζάς αποφοιτώντας από την Εκκλησιαστική Σχολή Ξάνθης (επταετούς φοίτησης) σπούδασε δραματική τέχνη στη Δραματική Σχολή Κωστή Μιχαηλίδη –Μαίρης Αρώνη. Αρχίζει την θεατρική του καριέρα από το θέατρο Κώστα Μουσούρη, συνεργάζεται με τους μεγαλύτερους θιάσους Αθηνών: Καρέζη –Καζάκου, Γαληνέας –Αλεξανδράκη, Βαλάκου, Κατράκη, Ηλιόπουλου –Φωτόπουλου. Το 2000 με το Κ.Θ.Β.Ε. Αλλά ο Λάζος Τερζάς κάθε τόσο ξεβολεύεται, εγκαταλείπει το ζεστό καμαρίνι και τον σίγουρο μισθό, ανταμώνει με νέους ηθοποιούς και οργανώνουν θιάσους για ένα γνήσιο Λαϊκό Ρωμαϊκό Θέατρο: ‘ Κυκλικό Θέατρο’, ‘Ελεύθερη Σκηνή’, ‘Θέατρο Ν. Ιωνίας’, ‘Νέα Πορεία’, ‘Λαϊκό Πειραματικό Θέατρο’. Συμμετέχει σε πάρα πολλές κινηματογραφικές ταινίες, αλλά στην Ελληνική τηλεόραση οι ρόλοι του, με τις ερμηνευτικές του ικανότητες αφήνουν εποχή, όπως στο ρόλο του Μηνά ‘Έμποροι των Εθνών’ του Παπαδιαμάντη. Στο ρόλο του Γύφτου στην ‘Γυφτοπούλα’ του Παπαδιαμάντη ήταν συγκλονιστικός, ακόμα ο λαός τον θυμάται και στη συνέχεια η ‘Μάχη των Πελαργών’, ‘Ετυμηγορία’ με τον Στέφανο Ληναίο, ‘Δρόμος’, ‘Λαυρεωτικά’, ‘Τερπετέρης’ του Εφταλιώτη. ‘Όταν ήμουν δάσκαλος’ του Κονδηλάκη,‘Η ζωή και ο θάνατος του Καραβέλλα’ του Θεοτόκη. Το ’80 τον Σεπτέμβρη εγκαταλείπει αυτήν την ανοδική πορεία για μια σίγουρη καριέρα και ιδρύει το ‘Κέντρο Ποντιακού Θεάτρου και Τεχνών ‘Νέα Ποντιακή Σκηνή’ και δίνει άλλη διάσταση, στο έως τότε ήδη υπάρχον ερασιτεχνικό Ποντιακό Θέατρο, ανεβάζοντας κλασικά θεατρικά έργα στην Ποντιακή διάλεκτο των αρχών του αιώνα μας, όπως ο ‘Λαζάραγας’ ή ‘Τα σκοτάδια’, τα λαϊκά παραδοσιακά δρώμενα του Πόντου ‘Οι Μωμόγεροι’ τα Μωμογέρια όπως τα ονομάζουμε στη γλώσσα μας, ‘Οι τελευταίοι’ του Πόλυ Χάιτα, θεατρικό έργο που αναφέρεται στους αγώνες και τον ξεριζωμό των Ελληνοποντίων. Η μεγάλη έκπληξη ‘Ειρήνη’ του Αριστοφάνη στην Ποντιακή γλώσσα, παράσταση ‘Θείας Ποντιακής παραδοσιακής πανδαισίας’ γράφει στην κριτική του ο φιλόλογος Χρίστος Ανδρεάδης. Ακολουθεί η ‘Λυσιστράτη’ του Αριστοφάνη στην Ποντιακή γλώσσα άλλο ένα θαύμα της δαιμόνιας ράτσας μας. Και το καλοκαίρι του 95 στο φεστιβάλ Αθηνών ‘Θέατρο Λυκαβητού’ μας χάρισε τη μεγάλη έκπληξη. ‘Δημώδης Ακριτική ποίηση του Πόντου’ Λόγιον έπος ‘Ο Βασίλειον ο Διγενής Ακρίτας’. Έγραψε το θεατρικό έργο «Γάμπρε φούστορον τρώς; Και που έγινε μεγάλη επιτυχία από τους Ακρίτες του Πόντου Σταυρούπολης Θεσσαλονίκης. Όμως πέρα από τις θεατρικές του ενασχολήσεις, τις διαλέξεις, με θέματα ποντιακού πολιτισμού, εκατοντάδες φορές βρέθηκε πίσω από το μικρόφωνο σε πολιτιστικές εκδηλώσεις που διοργανώνουν τα Ποντιακά σωματεία σε όλη την Ελλάδα, σε πάρα πολλές πόλεις της Γερμανίας, στοΣτρασβούργο μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο, στον Καναδά, στην Αυστραλία, στην Κύπρο, στη Μόσχα, στο Κελετζίκ-παραλία Μαύρης θάλασσας, Τραπεζούντα, Μπατούμ, Τυφλίδα, Βρυξέλες (Ευρωκοινοβούλιο), και όλοι ξέρουμε τι συμβαίνει στις καρδιές μας όταν Τερζάς βρίσκεται πίσω από το μικρόφωνο. Όπως δηλώνει ο ίδιος ‘Για να γνωρίσει ο λαός μας, τις γαννασιουργές ρίζες της πολιτιστικής του παράδοσης, με όλες τις ιδιομορφίες, με όλες τις ιδιαιτερότητες που έχει κάθε μια ράτσα μας, Ποντιακό θέατρο, Κρητικό θέατρο, Κυπριακό θέατρο, Ζακυνθινές ομιλίες, οι υπέροχοι γεφυρισμοί της Αγιάσου Μυτιλήνης’. ‘Για να πάψει επιτέλους να ευνουχίζεται, να αλλοτριώνεται η κοινή πολιτιστική συνείδηση του λαού μας, με τα χαμηλής εμβέλειας και δεκτικότητας πολιτιστικά υποπροϊόντα που κατακλύζουν τη χώρα μας και που μόνο εθνική ζημιά κάνουν.
Φιλμογραφία
Ουρανός (1962)
Ο αδελφός Άννα (1963)
Ο άσωτος (1963)[Ανέστης]
Το «τεμπελόσκυλο» (1963)
Οι φτωχοδιάβολοι (1964)
Τα 201 καναρίνια (1964)
Η έξοδος του Μεσολογγίου (1965)
Ο πεθερόπληκτος (1968)
Οι μνηστήρες της Πηνελόπης (1968)
Στα σύνορα της προδοσίας (1968)
Η επιστροφή της Μήδειας (1968)
Για την τιμή και για τον έρωτα (1969)
Ένας άνδρας με συνείδηση (1969)
Θου-Βου φαλακρός πράκτωρ (επιχείρησις: Γης μαδιάμ) (1969)
Ο πρόσφυγας (1969)
Θέλω πίσω το παιδί μου (1969)
Γιακουμής μια ρωμέικη καρδιά (1970)
Ζητούνται γαμπροί με προίκα (1970)
Οι γενναίοι του Βορρά (1970) [ Ρούσσος]
Σε ικετεύω, αγάπη μου (1970)
Ο αετός των σκλαβωμένων (1970) [Χασάν]
Ο τελευταίος των κομιτατζήδων (1970) 
Κατηγορώ τους δυνατούς (1970)
Οι γενναίοι του Βορρά (1970) [Ρούσσος]
Ένας υπέροχος άνθρωπος (1971)
Αδέλφια μου αλήτες πουλιά (1971)
Αυτοί που ξέχασαν τον όρκο τους (1971)
Ο δρόμος των ηρώων (1971)
Ο Μανωλιός ξαναχτυπά (1971)
Οι εγωισταί (1971)
Ζούσα μοναχός χωρίς αγάπη (1971)
Παπαφλέσσας / Η μεγάλη στιγμή του '21 (1971)
Ο κύριος σταθμάρχης (1972)
Ως την Τελευταία Στιγμή (1972)
Οι εκβιασταί (1972)
Θέμα συνειδήσεως (1973)
Ο φαντασμένος (1973) [Μήτσος Σπατανέας]
Ισιδώρα (1975)
Επαγγελματίες ρεμάλια (1976)
Γυναίκες στα όπλα (1979)
Ένα γελαστό απόγευμα (1979)
Ο παλαβός κόσμος του Θανάση (1979)
Οι φανταρίνες (1979)
Ο Κώτσος στην Ε.Ο.Κ. (1980)
Μ' αγαπάς; (1988) [Παντελής]
ΑΠΟ ΤΟ http://www.nikosxanthopoulos.com/

Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2011

ΤΖΟΥΛΙΑ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

Τζούλια Αργυροπούλου
Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Γιώργου Θεοδοσιάδη το 1966. Σύζυγος του Ντίνου Καρύδη και μητέρα της Σμαράγδας Καρύδη.
Φιλμογραφία
Πικρή μου, αγάπη (1964)
Τα δίδυμα (1964)
Βρώμικη πόλις (1965)
Τόσα όνειρα στους δρόμους (1968)
Γιακουμής μια ρωμέικη καρδιά (1970)
Ένα μπουζούκι αλλοιώτικο από τ' άλλα (1970)
Ένας χίππυς με τσαρούχια (1970)
Ο αετός των σκλαβωμένων (1970)
Τα ομορφόπαιδα!.. (1971)
Ζούσα μοναχός χωρίς αγάπη (1971)
Θύμιος εναντίον Τσίτσιου (1971)ΩΣ ΤΖΕΝΗ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΥ
Σ`αγαπώ (1971)

ΜΑΡΙΑ ΜΑΡΜΑΡΙΝΟΥ

Μαρία Μαρμαρινού
Γεννήθηκε 1936 στον Πειραιά και σπούδασε στη Δραματική Σχολή Θεάτρου Τέχνης του Καρόλου Κουν, από όπου αποφοίτησε το 1958.  Πρώην σύζυγος του Γιώργου Κωνσταντίνου. Πατριός της υπήρξε ο αΰμνηστος Φίλιππος Φιλιππίδης, κατά κόσμο Αγκόπ.  Πέθανε στις 04.09.2013 σε ηλικία 77 ετών. 
Φιλμογραφία
Λυσιστράτη (1972) [Κλεονίκη]
Ο επισκέπτης (1973) [Μαρία]
Το κολιέ (1985)
Ο κύριος με τα γκρι (1997)

ΝΙΚΟΣ ΚΑΠΙΟΣ

Νίκος Κάπιος (Κοντογιαννάκης)
Γεννήθηκε στην Κρήτη το 1935 και σπούδασε στις δραματικές σχολές Ελληνικού Ωδείου και Κωστή Μιχαηλίδη. Ως μέλος του Σ.Ε.Η. ανέπτυξε συνδικαλιστική δραστηριότητα.
Φιλμογραφία

Πολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης (1963) [Στέλιος]
Το κανόνι και τ` αηδόνι (1968)
Αγάπη για πάντα (1969) [Τάκης]
Η οργή του Αδικημένου (1969)
Πληγωμένα νιάτα (1969)
Ο Στρατής παραστράτησε (1969) [Πέτρος Κροκιδάς]
Το παιδί της μαμάς (1970)
Ο αγαθιάρης και η ατσίδα (1971)
Αναζήτησις... (1972) [Σπύρος]
Ο κύριος σταθμάρχης (1972)
1922 (1978)
Ο παλαβός κόσμος του Θανάση (1979)
Ισόβια (1980) [ψυχίατρος]
Ξεβράκωτος Ρωμιός (1980)
Ο Κώτσος και οι εξωγήινοι (1980) [δικαστικός κλητήρας] 
Άγριες κότες (1981)
Πολίτες δεύτερης κατηγορίας (1981)
Το αίμα των αγαλμάτων (1981)
Θηλυκό θηριοτροφείο (1984) [Φαίδων]
Θηριοτροφείο αρρένων εναντίον θηλέων (1985) [Αριστείδης]
Ισόβια (1988) [ψυχίατρος]
Αύριο θα`ναι αργά (2002) [φύλακας]
Ζητείται ψεύτης (2010)

ΑΓΝΗ ΒΛΑΧΟΥ

Αγνή Βλάχου
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1930 και σπούδασε στις δραματικές σχολές του Εθνικού Θεάτρου και του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν (αποφοίτησε το 1953). Στην αρχή της σταδιοδρομίας της εργάστηκε ως εκφωνήτρια στο Ραδιοφωνικό Σταθμό Ενόπλων Δυνάμεων. Ειδικεύτηκε στα ραδιοφωνικά σποτς. 
Υπήρξε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Σ.Ε.Η. (1977-1988) και σύμβουλος Δημοσίων Σχέσεων και Τύπου. Πρόεδρος του Οργανισμού Εταιρικών θιάσων Σ.Ε.Η., αντιπρόεδρος του Πειθαρχικού Συμβουλίου, εκπρόσωπος του Σ.Ε.Η. στην Επιτροπή Διανοουμένων-Καλλιτεχνών και στο Διεθνές Συνέδριο για την Ειρήνη και τον Πολιτισμό. Συμμετείχε ενεργά στο Γυναικείο Κίνημα και υπήρξε για πολλά χρόνια Πρόεδρος του Συλλόγου Δημοκρατικών Γυναικών Αμπελοκήπων. Σε νεανική ηλικία ήταν μέλος της ΕΠΟΝ και αργότερα ανέπτυξε δραστηριότητα για την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης ’41-’44 ως μέλος της οργάνωσης Π.Ε.Α.Ε.Α.
Το 1969 δίδαξε αυτοσχεδιασμό στη χολή Λυκούργου Σταυράκου και το 1995 ανέλαβε το μάθημα της υποκριτικής στη Δραματική Σχολή Αθηνών Γ. Θεοδοσιάδη. Πρώτος σύζυγος υπήρξε ο ηθοποιός-συγγραφέας Ντίνος Σιδερίδης και δεύτερος ο ηθοποιός Χρήστος Δακτυλίδης. Μητέρα της ηθοποιού Λίλιας Δακτυλίδη. 
ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ: Έλαβε μέρος σε άπειρες ραδιοφωνικές εκπομπές επί σειρά ετών: θεατρικές, λογοτεχνικές, ραδιοφωνικά παιχνίδια, μουσικά προγράμματα, στην εκπομπή συνεχείας Τα ελληνικά των Ελλήνων (Νίκου Τσιφόρου). Έγραψε και παρουσίαζε τη μουσική εκπομπή Μουσική από τη Γερμανία στο Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας. Πέθανε στις 7 Αυγούστου 2015. 
Φιλμογραφία
Ο δρόμος με τις ακακίες (1954)
Μια ιταλίδα στην Ελλάδα (1958)[φωνή Wandisa Vansi)
Ο νόθος (1964)
Κρουαζιέρα στη Ρόδο (1960)
Τρεις και ο κούκος / Σουβλίστε τους (1981)
Ο ζιγκολό της Αθήνας (1982)
Ο φονιάς (1983) [μητέρα]
Αδέξιος εραστής (1985)
Στη σκιά του φόβου (1988)
Το βλέμμα του Οδυσσέα (1995)
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ ΤΟ http://www.openarchives.gr/

Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2011

ΑΝΝΑ ΚΑΛΟΥΤΑ

Άννα Καλουτά
Η Ειρήνη-Άννα Καλουτά (Αθήνα 29 Σεπτεμβρίου 1918 - Αθήνα 17 Απριλίου 2010) του Στεφάνου, ήταν Ελληνίδα ηθοποιός, πρωταγωνίστρια και θιασάρχης.
Απόφοιτος της Ιονίου Σχολής Θηλέων, έκανε σπουδές πιάνου και αφοσιώθηκε στο θέατρο. Παράλληλα ασχολήθηκε με τη χορογραφία, την σκηνοθεσία και την καλλιτεχνική διεύθυνση.
Εμφανίστηκε σε 16 ελληνικές κινηματογραφικές ταινίες ενώ στο θέατρο πρωτοεμφανίσθηκε σε ηλικία 4 ετών, στο θίασο Μαρίκας Κοτοπούλη, σε έργο πρόζας. Μαζί με την αδελφή της Μαρία δημιούργησαν τα περίφημα "Καλουτάκια", παιδιά θαύματα της εποχής εκείνης, σε όλα τα είδη του μουσικού θεάτρου.
Είχε συμμετάσχει σε επιθεωρήσεις των γνωστότερων επιθεωρησιογράφων σε οπερέτες όπως: "Γλυκειά Νανά", "Διαβολόπαιδο", "Βαφτιστικός" , "Μοντέρνα κορίτσια" κ.ά. του Θεόφραστου Σακελλαρίδη, "Γυναίκα του δρόμου", "Απάχηδες των Αθηνών", "Οι πειρατές" κ.ά. του Νίκου Χατζηαποστόλου, στη "Νυχτερίδα" του Γιόχαν Στράους, σε μουσικές κωμωδίες: "Μ΄ αγαπά δεν μ΄ αγαπά" των Γιανουκάκη - Ριτσιάρδη, σε ηθογραφίες όπως "Το Φυντανάκι" του Χορν, σε πρόζα "Το πανηγύρι" του Χορν, σε κωμειδύλλια: "Αγαπητικός της βοσκοπούλας", "Γκόλφω", "Μαρία Πενταγιώτισσα" και άλλα πολλά.
Επί 15 χρόνια έκανε περιοδείες στην Ευρώπη, Αμερική, Αυστραλία, Αφρική και Ν. Ζηλανδία. Εμφανίστηκε στη "Salle de Gaveau" στο Παρίσι το 1950, στο "Κάρνεγκυ Χωλ" στη Νέα Υόρκη το 1954, στο "Palace Theatre" στο Λονδίνο 1968 κ.α.
Ηχογράφησε με την αδελφή της Μαρία πολλούς δίσκους στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ενδεικτικά: "Μ΄ αγαπά δεν μ΄ αγαπά", "Γερακίνα", "Οι κερασιές", "Η βροχή", "Βεμ - Βεμ". Οι δε εμφανίσεις της τόσο στην τηλεόραση όσο και σε διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις, δεν είχαν εκλείψει μέχρι τελευταία.
Υπήρξε μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, είχε τιμηθεί με πλείστα διπλώματα ελληνικών πρεσβειών για τις περιοδείες της και ακόμη με πολλές στρατιωτικές μνείες για τη ψυχαγωγία του Ελληνικού Στρατού. Έμεινε θρυλική στις πολεμικές επιθεωρήσεις του 1940, ιδιαίτερα στο "Ευζωνάκι", αλλά και αργότερα σε ρόλους "Σμυρνιάς" με καταπληκτική ταχύτητα εκφοράς του λόγου.
Δίκαια χαρακτηρίστηκε "Βασίλισσα της Επιθεώρησης", ενώ μία από τις άξιες διαδόχους της στο είδος θα μπορούσε να θεωρηθεί η Ρένα Βλαχοπούλου.
Η Άννα Καλουτά φέρεται να διατηρούσε δεσμό με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα σε νεαρή ηλικία.
Απεβίωσε στις 17 Απριλίου του 2010 στην Αθήνα, στο σπίτι της, έπειτα από επιδείνωση που παρουσίασε η υγεία της τους τελευταίους μήνες. Κηδεύτηκε δημοσία δαπάνη στις 20 Απριλίου του 2010 από το Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών.
Φιλμογραφία
Δόκτωρ Επαμεινώνδας (1937)
Όταν ο σύζυγος ταξιδεύει (1938) [η σύζυγος] 
Καπετάν Σκορπιός (1943)
Οι απάχηδες των Αθηνών (1950) [Βέρα Παραλή]
Εκείνες που δεν πρέπει ν`αγαπούν (1951) [Λίζα]
Τσιγγάνικο αίμα (1956)
Πρέπει να ζήσεις τίμια (1962)
Ο εμίρης και ο κακομοίρης (1964) [(εμίρισσα) 
Ασημίνα (Γιασμίν)]
Και οι... 14 ήταν υπέροχοι! (1965) [Γεωργία]
Καλώς ήλθε το δολάριο (1967) [Φούλη]
Η Σμυρνιά (1969)
Ελευθέριος Βενιζέλος 1910-1927 (1980) [θεατρίνα]
Ο ζιγκολό της Αθήνας (1982) [Μάρτζι]
Της παλαβής (1988) [Ουρανία Αποστόλου]
Μειδιάστε παρακαλώ (1988)
Ο κοντός και οι μνηστήρες (1988) [Φρόσω]
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ https://www.facebook.com/mousikotheatroepitheorisi/
ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ



Νίκος Παπαναστασίου
Γεννήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 1935 στην Αθήνα και σπούδασε στη Σχολή Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν, αποφοίτησε όμως από τη Δραματική Σχολή Κωστή Μιχαηλίδη. Είχε μια κόρη που αυτοκτόνησε κι έχει άλλον έναν γιο γεννημένο το 1997.
Φιλμογραφία
Ερωτικά παιχνίδια (1960) [Ανδρέας]
Ο λαγοπόδαρος (1964) [Κώστας Βασιλείου]
Ιστορία μιας ζωής (1965) [φίλος Γιώργου]
Κορίτσια για φίλημα (1965) [βοηθός σκηνοθέτη]
Τέντυ μπόυ... αγάπη μου (1965) [Κώστας Παναγιωτίδης]
Οι θαλασσιές οι χάντρες (1966) [Νίκος]
Πόθοι στον καταραμένο βάλτο (1966) [Πέτρος]
Ραντεβού στον αέρα (1966) [Θάνος]
Μια γυναίκα κατηγορείται (1966 )
Ανάμεσα σε δυο γυναίκες (1967) [Μάνος]
Γυμνοί στο δρόμο (1969) [(αδελφός Μήτσου)]
Ο άνθρωπος της καρπαζιάς (1969) [Φιλήμων] 
Ο δασκαλάκος ήταν λεβεντιά (1970) [Δωρής Χάνος]
Ο νάνος και οι Επτά Χιονάτες (1970) [Πέτρος]
Φουκαράδες και λεφτάδες (1970) [Πέτρος Καρανίκας]
Ένας υπέροχος άνθρωπος (1971)
Ο Μανωλιός ξαναχτυπά (1971) [Άλεξ]
Η κρεββατομουρμούρα(1971) [Κωνσταντίνος Νέγρης]
Με φόβο και πάθος (1972)
Καθένας με την τρέλα του... (1980)
Υποψήφιοι βουλευτές και βουλευτίνες (1980) [Αλέκος]
Τώρα θέλω τώρα (1980) [Νούλης]
Ο ποδόγυρος (1980)
Απίθανοι αλλοιώτικοι κι ωραίοι .... (1981) [Τάσος Φώτης]
Το μεγάλο ρουθούνι (1981) [Σαρδελογιάννης]
Το ξένο είναι πιο γλυκό (1981) [Πέτρος Χατζηφανούρης]
Η νονά (1981) [Πέτρος]
Το ξένο είναι πιο γλυκό (1981) [Πέτρος Χατζηφανούρης]
Οι κομάντος με τα μανούλια (1982)
Παπασούζας φαντομάς (1983) [παπα-Ησύχιος]
Λαλάκης ο εισαγόμενος (1984) [Λαλάκης]
Ο χαζοχαρούμενος (ο αγκαλίτσας) (1985) [Νίκος Αγαθόνικος]
Ρόδα τσάντα και κοπάνα [νο4] (2011) [«Παπα-σούζας»]

Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2011

ΜΗΝΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ


Μηνάς Κωνσταντόπουλος
Γεννήθηκε το 1945. Απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου, συνεργάστηκε με πολλούς θιάσους, σκηνοθέτες και πρωταγωνιστές. Με το «Ανοιχτό Θέατρο» συνεργάστηκε στο «Οράματα του Μπύχνερ» και στον «Κυριακάτικο περίπατο» σε σκηνοθεσία Γιώργου Μιχαηλίδη. Με το «Θέατρο Τέχνης» στα έργα «Τρωίλος και Χρυσηίδα» και «Καραγκιόζης» σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν και Γιώργου Λαζάνη. Με το ΚΘΒΕ στην «Αλκηστη», στο «Μπαλκόνι» και στο «Κρίμα που είναι πόρνη» σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά, «Χάρολντ και Μωντ» σε σκηνοθεσία Ανδρέα Βουτσινά. Συνεργάστηκε επίσης με τους Μίνω Βολανάκη, Ξένια Καλογεροπούλου, Αλίκη Βουγιουκλάκη, Μελίνα Μερκούρη και Ζυλ Ντασσέν. Τελευταία θεατρική του εμφάνιση στο έργο «Δε θα τα πάρεις μαζί σου» σε σκηνοθεσία Π. Μιχαηλίδη. Στον κινηματογράφο έπαιξε στις ταινίες «Βαρθολομαίος» του Μ. Μανουσάκη, «Θίασος», «Μέρες του '36», «Κυνηγοί», του Θ. Αγγελόπουλου, «Ελευθέριος Βενιζέλος» του Π. Βούλγαρη κ.α. Πέθανε στις 4 Απριλίου 2000 και κηδεύτηκε στο Νεκροταφείο Καλλιθέας.
Φιλμογραφία
Μέρες του '36 (1972)
Βαρθολομαίος (1972)
Η αμαρτία στο κορμί της (1974) [Ντίμης]
Ο θίασος (1975)
Οι κυνηγοί (1977)
Ελευθέριος Βενιζέλος 1910-1927 (1980)
ΑΠΟ ΤΟ http://www.rizospastis.gr/

Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου 2011

ΜΙΡΚΑ ΚΑΛΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ

Μίρκα Καλατζοπούλου (Καλαντζοπούλου)
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945 (άλλη πηγή αναφέρει το 1947) και από πολύ μικρή ηλικία ξεκίνησε μαθήματα κλασικού χορού. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή Γρηγόρη Βαφιά και στη Σχολή Χορού Λουκίας. Άρχισε τη σταδιοδρομία της στο Παιδικό Θέατρο με τον αδελφό της Γιαννάκη Καλατζόπουλο.
Στα μέσα της δεκαετίας του ΄50 άρχισε τις εμφανίσεις στο παιδικό θέατρο με τον αδελφό της και το 1955 έκανε την πρώτη κινηματογραφική εμφάνιση στην ταινία της Μ. Πλυτά «Η Δούκισσα της Πλακεντίας».
Ο πρώτο πρωταγωνιστικός ρόλος ήρθε το 1960 με την ταινία του Γ. Θεοδοσιάδη «Ερωτικά Παιχνίδια». Ακολούθησαν οι συμμετοχές της και σε άλλες ταινίες όπως το «Πατέρα κάτσε φρόνιμα (1967)», «Αν όλες οι γυναίκες του κόσμου(1967)», καθώς και σε πολλά μελοδράματα 
Το 1965 έπαιξε για πρώτη φορά στο θέατρο στο έργο «Εκκλησιάζουσες», δίπλα στην Α. Συνοδινού.
Το 1967 παντρεύτηκε τον Γερμανό-Αμερικανό επιχειρηματία Καρλ Έπσερ και λίγο αργότερα μετέβη στις ΗΠΑ όπου ξεκίνησε καριέρα στη τηλεόραση συμμετέχοντας σε διάφορες εκπομπές. Παράλληλα είχε την ευκαιρία να παρακολουθήσει μαθήματα υποκριτικής στη Σχολή της Columbia, καθώς και μαθήματα Business Administration στο πανεπιστήμιο UCLA.
Το 1978 επέστρεψε στην Ελλάδα και άρχισε να παίρνει μέρος σε παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου.
Στον Ελληνικό κινηματογράφο επανεμφανίστηκε το 1980 στην ταινία «Ο Άνθρωπος με το Γαρύφαλλο» του Ν. Τζίμα και το 1986 βραβεύτηκε για την ερμηνεία στην ταινία «Καραβάν Σαράι» του Τ. Ψαρρά.
Μέχρι σήμερα έχει λάβει μέρος σε 42 ταινίες. Είναι αδελφή του ηθοποιού Γιάννη Καλατζόπουλου. Έχει δυο παιδιά.
Φιλμογραφία 
Η δούκισσα της Πλακεντίας (1956)
Κυνηγώντας τον έρωτα (1956)
Της νύχτας τα καμώματα (1957) [μικρή]
Το ξύλο βγήκε απ' τον Παράδεισο (1959)
Αγνές ψυχές (1959)
Ερωτικά παιχνίδια (1960) [Τζένη]
Κατήφορος (1961) [Λένα Νικολάου]
Επικίνδυνη αποστολή (1961) [Μαρίνα]
Το παιδί του δρόμου (1961)
Κορόιδο γαμπρέ (1962) [Φανή]
Ο γαμπρός μου, ο δικηγόρος! (1962) [Αργυρώ Καψομανώλη]
Οργή (1962) [Ρίτα]
Ψηλά τα χέρια Χίτλερ (1962) [Δανάη]
Δεν γνώρισα μητέρα (1962) [Μαρίνα]
Η Ελληνίδα και ο έρωτας (1962) [μαθήτρια]
Αστέρια στο βούρκο (1963) Λένα]
Όλα, και τη ζωή μου ακόμα (1963)
Το μεροκάματο του πόνου (1963) [Μαρία]
Θεέ μου δωσ`μου το φως μου (1963) [Δώρα]
Ο Αριστείδης και τα κορίτσια του (1964) [Χριστίνα Δελαπόρτα]
Ο θαλασσόλυκος!.. (1964) [Ρένα Σγουρού]
Νυχτοπερπατήματα (1964)
Ορφανή στους πεντε Δρομους (1964)
Μια βδομάδα στον Παράδεισο (1964) [Λένα]
Μερικές το προτιμούν χακί (1965)
Το τελευταίο δάκρυ (1965) [Μαίρη Περίδη]
Λολίτες της Αθήνας (1965)
Χωρισμός (1965)
Αν όλες οι γυναίκες του κόσμου... (1967) [Χλόη]
Πατέρα κάτσε φρόνιμα (1967) [Μπέτυ Καραστεφάνου]
Η κόρη μου η ψεύτρα (1967) [Ρίτα]
Αθήνα: η κλοπή της οδού Σταδίου (1968) [Σούζυ]
Η εκπομπή (1968)
Ακόμα μια φορά... πριν ξεψυχήσω (1970) [Ανίτα]
Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο (1980)
Η πολιτσμάνα (1981) [Ελένη] Στο Δρόμο του Θεού (1982)
Καραβάν σαράι (1986) [Θεανώ]
Ήσυχες μέρες του Αυγούστου (1991) [Βάσω]
Το Βλέμμα του Οδυσσέα (1995)
ΑΠΟ ΤΟ http://www.karagiannis-karatzopoulos.com/

ΘΑΝΑΣΗΣ ΧΑΤΖΗΣ

Θανάσης Χατζής
Φιλμογραφία

Ένας Βέγγος για όλες τις δουλειές (1970) [μικρός Καρολίδης]
Ο Θανάσης η Ιουλιέττα και τα λουκάνικα (1970) [μικρός]

Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2011

ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΦΑΣΗΣ


Κώστας Καφάσης
Μπορεί η εποχή του '70 -όταν ο Κώστας Καφάσης έγραψε τη δική του ιστορία στην τηλεόραση και στο τραγούδι- να πέρασε ανεπιστρεπτί, εκείνος όμως δεν... χάθηκε από το χώρο όπως άλλοι συνάδελφοί του. Η ιδιαίτερη καλλιτεχνική παρουσία του έγινε καλτ με το πέρασμα των χρόνων, με αποτέλεσμα ακόμα και οι σημερινοί νέοι, που δεν τον έζησαν στις δόξες του, να ενδιαφέρονται για τα παλιά τραγούδια του. Ο Κώστας Καφάσης ανέκαθεν είχε χαμηλό προφίλ. Ποτέ δεν επιθυμούσε να μιλάει για τα προσωπικά του θέματα. Και με τη στάση του απέναντι στους άλλους καλλιτέχνες και τη σοουμπίζ γενικότερα φρόντιζε να μην προκαλεί. Ανήκει στους ιδιαίτερους καλλιτέχνες και κάνει τη δουλειά του χωρίς τυμπανοκρουσίες. Δεν σταμάτησε ποτέ να εμφανίζεται ζωντανά σε λαϊκά κέντρα της Αθήνας, αλλά και να κάνει extra εμφανίσεις στην επαρχία και στο εξωτερικό. Γεννημένος σε ένα χωριό της Καρδίτσας (Ιτέα ή Κουτσιαρί) το 1940 (άλλη πηγή αναφέρει 14/08/1942), σε νεαρή ηλικία ήρθε στην Αθήνα για να ασχοληθεί αρχικά με την ηθοποιία και έπειτα με το τραγούδι. Το 1965 έκανε το ντεμπούτο του ως ηθοποιός στο «Ακροπόλ» και συγκεκριμένα στην επιθεώρηση «Αυλή και πεζοδρόμιο» των Αλέκου Σακελλάριου και Χρήστου Γιαννακόπουλου, με πρωταγωνίστρια τη Ρένα Βλαχοπούλου. Το 1971 άρχισε να τραγουδά στην περίφημη μπουάτ «Κατακόμβη» της Πλάκας και ένα μήνα μετά ο Κώστας Πρετεντέρης τον κάλεσε να παίξει το ρόλο του «Ιωνάθαν» στη θρυλική σειρά της κρατικής τηλεόρασης «Η γειτονιά μας», την οποία εκείνος υπέγραφε. Για το ρόλο, που ομολογουμένως είχε τεράστια επιτυχία, ο ίδιος έχει δηλώσει με το γνώριμο χιούμορ του: «Υποδυόμουν ένα... σαρδανάπαλο γκαρσόνι». Παράλληλα, άρχισε να τραγουδάει σε μεγάλες πίστες πλάι σε μεγάλα ονόματα της εποχής, όπως η Ρίτα Σακελλαρίου, η Πίτσα Παπαδοπούλου, η Μαίρη Λίντα, η Καίτη Ντάλι. Μεγάλη ιστορία στη νύχτα έγραψε στο κέντρο «Φαληρικόν», όπου εμφανιζόταν πλάι στη Σωτηρία Μπέλλου, τον Σπύρο Ζαγοραίο και τη Φωτεινή Μαυράκη. Εξω από το κέντρο τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα των θαμώνων -που συνωστίζονταν για να τον δουν και να τον ακούσουν- έφταναν μέχρι το στάδιο Καραϊσκάκη! Στο σινεμά έχει παίξει χαρακτηριστικούς ρόλους στις ταινίες «Μαριχουάνα stop», «Καλώς ήρθε το δολάριο», «Φίφης ο αχτύπητος», «Η κόρη μου η σοσιαλίστρια», «Το πιο λαμπρό αστέρι» και «Μοντέρνα Σταχτοπούτα». Σε συνέντευξή του είχε πει: «Οταν έπαιζα με την Αλίκη είχα τόσο τρακ που έχανα τα λόγια μου». Ο λόγος; Τη θαύμαζε πάρα πολύ. Δισκογραφικά συνέδεσε το όνομά του με τον Κώστα Ψυχογιό, που του έγραψε μεγάλες επιτυχίες - ανάμεσα σε αυτές και το all time classic «Γέλα κυρία μου». Από τους πιο φανατικούς θαυμαστές του ήταν και ο δημιουργός της σειράς «Η γειτονιά μας», Κώστας Πρετεντέρης (πατέρας του δημοσιογράφου Γιάννη Πρετεντέρη). «Οταν τραγουδούσα έπαιρνε ένα ποτήρι, καθόταν στην πίστα και με άκουγε», έχει εκμυστηρευτεί ο ίδιος. Στον κινηματογράφο, τα τελευταία χρόνια έχει κάνει επιλεκτικές εμφανίσεις με αξιόλογους σκηνοθέτες όπως ο Θόδωρος Μαραγκός. Πέθανε από καρκίνο στις 13 Οκτωβρίου 2010.
Φιλμογραφία
Μοντέρνα Σταχτοπούτα (1965) [Καζάκος]
Η κόρη μου η σοσιαλίστρια (1966)
Φίφης ο ακτύπητος (1966)
Η βουλευτίνα (1966)
Καλώς ήλθε το δολλάριο (1967) [Δημήτρης]
Το πιο λαμπρό αστέρι (1967)
Ο πουλημένος άνθρωπος (1967)
Ο πιο καλός ο μαθητής (1968)
Μαριχουάνα stop! (1971) [Σπύρος]
Οι απάνθρωποι   (1972)
Ο δραπέτης του φεγγαριού (1994)
Μη μου άπτου (1996) [αστυνομικός]
Ισοβίτες (2008) [διευθυντής φυλακής]
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ ΤΟ https://www.facebook.com/mousikotheatroepitheorisi/
ΑΠΟ ΤΟ http://members.fatsimare.net/ 

ΑΛΙΚΗ ΑΝΔΡΕΟΥ

Αλίκη Ανδρέου
Φιλμογραφία

Μια του κλέφτη... (1960) [Τασία Μπρούντζου]
Χίλιες παρά μία νύχτες (1960)
Εφιάλτης (1961)

ΛΥΔΙΑ ΣΤΕΦΑΝΙΔΟΥ

Λύδια (Λύντια) Στεφανίδου
Φιλμογραφία

Ο κόκκινος βράχος (1949) [Γιούλια Βροκίνη]
Οι απάχηδες των Αθηνών (1950) [Τιτίκα]
Κατέστρεψα μια νύχτα τη ζωή μου (1951)
Dva zrna grozdja (1955)
Για δυο ρώγες σταφύλι (1956)(ελληνοσερβική παραγωγή)
Κατά λάθος... μπαμπάς (1957)[Νταίζη Μακρίδη]
Το τρελλοκόριτσο (1958)[Λέλα]
Αδέκαροι ερωτευμένοι (1958) [Νέλλη]
Δουλειές με φούντες (1959) [Δροσούλα]
Χίλιες παρά μία νύχτες (1960)

ΝΤΕΠΗ ΜΑΡΤΙΝΗ

Ντέπη (Ντέπυ) Μαρτίνη
Γεννήθηκε το 1937. Αναδείχθηκε Β΄Σταρ Ελλάς στα καλλιστεία του 1955 (νικήτρια η Σόνια Ζωίδου) και την ίδια χρονιά στην Φινλανδία κατέλαβε την Τρίτη θέση του διαγωνισμού για την ανάδειξη της ‘‘Μις Ευρώπη’’. Πέθανε στις 29 Ιανουαρίου 2023.
Φιλμογραφία
Καλημέρα Αθήνα (1959) [Λόλα]
Ψιτ... κορίτσια! (1959) [Μαρία]
Νύχτες στο Μιραμάρε (1960) [Φουζία / Ιρέν]
Το κορίτσι του δρόμου (1960)
Το ποτάμι (1960)
Εφιάλτης (1961)[Εύη Λινάρδου]
Φαίδρα (1962) [Ελένη]
Οι κολασμένοι (1964) [Άννα]